Διεθνής Ασφάλεια
Το γαλλικό επιθετικό σκάφος – μήκους 199 μέτρων, πλάτους 32 μέτρων και ικανό να μεταφέρει 21.500 τόνους – αποτελεί βασικό στοιχείο της πρώτης ζωντανής στρατιωτικής άσκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Οκτώβριο στα ανοικτά των νότιων ακτών της Ισπανίας.
Στο εκπαιδευτικό σενάριο που επέλεξαν κορυφαίοι στρατιωτικοί αξιωματούχοι της ΕΕ, τα ευρωπαϊκά στρατεύματα έπρεπε να επιτεθούν σε μια παραλία για να σώσουν την κυβέρνηση ενός φανταστικού συμμάχου που ονομάζεται Seglia.
Αυτό ακριβώς ήταν το σκοπό του Tonnerre (Thunder στα αγγλικά), που σχεδιάστηκε για να κάνει. Το πλοίο που ονομάζεται αποβατικός ελικοπτεροφόρος λιμένας στη γλώσσα του ΝΑΤΟ, μπορεί να μεταφέρει ελικόπτερα, τεθωρακισμένα οχήματα, άρματα μάχης και στρατεύματα- να τα μετακινεί στο εξωτερικό με 19 κόμβους και να μετατρέπεται σε αποβατική βάση. Τα αποβατικά σκάφη που σταθμεύουν στον κόλπο των 885 τετραγωνικών μέτρων μπορούν να μεταφέρουν άνδρες και στρατιωτικά οχήματα στην ακτή.
«Τα αμφίβια ελικοπτεροφόρα αποτελούν τον πυρήνα της προβολής ισχύος της Γαλλίας, δηλαδή την ικανότητα προβολής στρατιωτικών δυνατοτήτων σε εχθρικό έδαφος ή σε συμμαχικό έδαφος που βρίσκεται αντιμέτωπο με έναν εχθρό«, δήλωσε στο POLITICO ο πλοίαρχος του σκάφους Adrien Schaar, ο διοικητής του, μιλώντας από το κατάστρωμα πτήσης. «Το Tonnerre μπορεί να αναπτυχθεί σε όλο το φάσμα, από χαμηλής έως υψηλής έντασης».
Το σύνθημα του σκάφους – «si vis pacem, para Tonnerre»- είναι ένα λογοπαίγνιο με το διάσημο λατινικό ρητό «si vis pacem, para bellum», που σημαίνει, αν θέλεις ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο.
Το Tonnerre βρίσκεται σε υπηρεσία από το 2007 και σταθμεύει στην Τουλόν, στη γαλλική ακτή της Μεσογείου.
Είναι μέρος της κλάσης Mistral, που κατασκευάστηκε από τη Γαλλία τη δεκαετία του 2000. Έχουν αναπτυχθεί για ένα ευρύ φάσμα επιχειρήσεων, όπως η εκκένωση Γάλλων και Ευρωπαίων πολιτών από τη Μέση Ανατολή κατά τη διάρκεια του πολέμου Ισραήλ-Χεζμπολάχ το 2006 και η υποστήριξη της στρατιωτικής επέμβασης της Γαλλίας στο Μάλι το 2013. Συμμετέχουν επίσης σε αποστολές του ΝΑΤΟ και σε ειρηνευτικές προσπάθειες του ΟΗΕ.
Κατασκευάστηκαν πέντε πλοία, με τη Γαλλία να εκμεταλλεύεται τρία: το Tonnerre, το Mistral και το Dixmude ενώ ακόμα δύο βρίσκονται στις τάξεις του αιγυπτιακού ναυτικού.
Ενώ η αποστολή του Tonnerre είναι η προβολή στρατιωτικής δύναμης, χρειάζονται πολλές καθημερινές δραστηριότητες για να συμβεί αυτό.
Το πολεμικό πλοίο είναι μια αυτάρκης μίνι-πόλη με νοσοκομείο 69 κλινών που περιλαμβάνει δύο χειρουργικές μονάδες, οδοντίατρο, γυμναστήρια και ακόμη και φούρνο, όπου οι αρτοποιοί φτιάχνουν εκατοντάδες μπαγκέτες κάθε μέρα.
Το Tonnerre μπορεί να ταξιδέψει έως και τρεις εβδομάδες χωρίς ανεφοδιασμό, εξήγησε ο Pierre, ο οποίος εργάζεται στις κουζίνες και είναι ναυτικός εδώ και μια δεκαετία (το πλήρες όνομά του δεν μπορεί να αποκαλυφθεί για λόγους ασφαλείας). Οι στρατιωτικοί μάγειρες περνούν από ειδική εκπαίδευση για να μάθουν πώς να παρέχουν στα πληρώματα εκατοντάδων ατόμων μια ισορροπημένη διατροφή. Στο πολεμικό πλοίο, ένα τυπικό δείπνο είναι κοτόπουλο, ρύζι και σπανάκι. «Δεν μπορείς να έχεις ζυμαρικά ή τηγανητές πατάτες κάθε βράδυ», δήλωσε ο Πιέρ.
Για τη στρατιωτική άσκηση της ΕΕ τον Οκτώβριο, η κουζίνα δούλευε στο φουλ, καθώς το Tonnerre φιλοξένησε περίπου 600 στρατιωτικούς, μεταξύ των οποίων από το στρατό και την αεροπορία – εκτός από το μόνιμο πλήρωμα των περίπου 200 ατόμων. Η συντριπτική πλειοψηφία είναι άνδρες.
«Στην αρχή, κάποιοι δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν», δήλωσε ο Ντάνιελ, ο οποίος υπηρετεί στο στρατό εδώ και τεσσεράμισι χρόνια και βρίσκεται για πρώτη φορά σε πολεμικό πλοίο, «αλλά αν δεν είσαι κλειστοφοβικός, το συνηθίζεις».
«Ανακαλύπτουμε το ναυτικό», πρόσθεσε χαμογελώντας.
Τα αμφίβια ελικοπτεροφόρα είναι, από τη φύση τους, διακλαδικά σκάφη, που συνδέουν τις επίγειες, αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις.
Το Tonnerre μπορεί να λειτουργήσει ως κινητό κέντρο διοίκησης και ελέγχου και μπορεί να μεταφέρει 16 ελικόπτερα καθώς και 60 τεθωρακισμένα οχήματα ή 13 άρματα μάχης Leclerc. Το κατάστρωμα πτήσης των 5.200 τετραγωνικών μέτρων λειτουργεί επίσης ως πίστα για τους δρομείς που θέλουν να τεντώσουν τα πόδια τους.
Δεν χρησιμοποιείται πάντα για πόλεμο. Μια από τις αποστολές του Tonnerre ήταν στο Λίβανο μετά τις εκρήξεις του 2020 που διέλυσαν το λιμάνι της Βηρυτού, όταν η Γαλλία παρείχε τρόφιμα και οικοδομικά υλικά. Οι στενοί, λευκοί διάδρομοι του πλοίου είναι διακοσμημένοι με φωτογραφίες αυτής της αποστολής και ένα καδραρισμένο σχέδιο του σκιτσογράφου Plantu για τη γαλλολιβανέζικη φιλία.
Δεν είναι εύκολη ζωή
Το πλήρωμα εντάχθηκε για διάφορους λόγους – η επιθυμία να ανήκει σε μια ομάδα, η ευκαιρία να ταξιδέψει σε διαφορετικές χώρες, μια ενδιαφέρουσα καριέρα – αλλά οι αποστολές δεν είναι εύκολες.
Η παραμονή στο Tonnerre για εβδομάδες ή μήνες κάθε φορά σημαίνει περιορισμένες επαφές με φίλους και οικογένεια. Τα κινητά τηλέφωνα επιτρέπονται -εκτός αν η αποστολή απαιτεί συσκότιση- ωστόσο συχνά δεν υπάρχει σήμα και μόνο το υψηλόβαθμο προσωπικό έχει πρόσβαση σε υπολογιστές.
«Προσαρμοζόμαστε, αυτή είναι η ζωή ενός ναυτικού, αλλά η οικογένεια πρέπει να συμβαδίζει», δήλωσε ο Charles, ο οποίος υπηρετεί στο ναυτικό για σχεδόν τρεις δεκαετίες και του οποίου ο πατέρας ήταν επίσης ναυτικός. «Παλιά, δεν υπήρχε καμία επαφή, καμία επαφή με την οικογένεια για μήνες ολόκληρους».
Τώρα, υπάρχουν σταθερά τηλέφωνα και τηλεοράσεις – κάτι που δεν είναι πάντα θετικό.
Στα μέσα Οκτωβρίου, το πλήρωμα συγκεντρώθηκε στο υπόστεγο του ελικοπτέρου για να παρακολουθήσει την ήττα της Γαλλίας με 29-28 από τη Νότια Αφρική στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ράγκμπι.Το βράδυ στο κατάστρωμα, σε έναν αυτοσχέδιο χώρο καπνίσματος, νεαροί άνδρες με στολή ελέγχουν τα τηλέφωνά τους για σύνδεση στο διαδίκτυο – αλλά η ισπανική ακτή είναι πολύ μακριά.
Η έλλειψη αξιοπρεπούς Wi-Fi είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί για να προσελκύσει και να διατηρήσει νεότερους ανθρώπους, δήλωσε ο αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού, ναύαρχος Nicolas Vaujour, στη γαλλική ένωση δημοσιογράφων αμυντικών θεμάτων, συμπεριλαμβανομένου του POLITICO, στο Παρίσι τον περασμένο μήνα.
Η γαλλική κυβέρνηση προσπαθεί επίσης να διευκολύνει τη ζωή των ναυτικών και των οικογενειών τους, γνωρίζοντας καλά ότι το ναυτικό – όπως και οι περισσότεροι ευρωπαϊκοί στρατοί – αντιμετωπίζει πρόβλημα διατήρησης ταλέντων.
Η πολιτική εργασία μπορεί να είναι λιγότερο συναρπαστική, αλλά είναι πιο άνετη και οι αμυντικοί εργολάβοι είναι περισσότερο από πρόθυμοι να αποσπάσουν εκπαιδευμένους και εξειδικευμένους ανθρώπους από τον στρατό.
Η κυβέρνηση έχει καταλήξει στο λεγόμενο Οικογενειακό Σχέδιο για να βοηθήσει, μεταξύ άλλων προκλήσεων, με τη φροντίδα των παιδιών.
«Έχουμε πλήρη επίγνωση ότι πρέπει να εργαστούμε για τους ναυτικούς στη θάλασσα», δήλωσε ο Vaujour στην Εθνοσυνέλευση νωρίτερα αυτό το μήνα. «Η ερώτηση που κάνω στο προσωπικό μου είναι: «Τι κάνατε σήμερα για εκείνους που βρίσκονται στη θάλασσα;Χρησιμοποιήσατε τουλάχιστον πέντε λεπτά από το χρόνο σας για εκείνους που βρίσκονται σε επιχειρήσεις;».
