Τουρκία
Την απόγνωση τους για την τύχη των δικών τους ανθρώπων, εξέφρασαν στον Τούρκο Πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, οι συγγενείς των αιχμαλώτων και αγνοουμένων της Κύπρου.
Για πρώτη φορά 43 χρόνια μετά την εισβολή των τουρκικών δυνάμεων, με επιστολή προς τον Τούρκο Πρόεδρο η «Πανελλήνια Επιτροπή αδήλωτων αιχμαλώτων και αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας», ζητά να δοθεί λύση σε αυτό το ανθρωπιστικό ζήτημα και επικρίνει την ολιγωρία που επέδειξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις της Τουρκίας στη συγκεκριμένη υπόθεση. Η επιστολή, που εστάλει ενόψει της επίσκεψης Ερντογάν στην Ελλάδα, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς η τύχη των αγνοουμένων αποτελεί μία από τις ανοικτές πληγές του Κυπριακού δράματος.
Η Επιτροπή επεσήμανε στον κ. Ερντογάν, πως η συνεχιζόμενη άρνηση των εμπλεκομένων αρχών να αναγνωρίσουν την κατάσταση και η περιορισμένη δράση που ανέλαβε η Τουρκία παρέτειναν τον πόνο και την οδύνη των συγγενών και σημειώνει ότι «η έντονη μείωση που παρατηρείται στον αριθμό των εκταφών κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών, αποτελεί μια πραγματική πηγή ανησυχίας».
Ακόμη, εκφράσθηκε από την πλευρά των συγγενών η επιθυμία η επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου στην Αθήνα να αποτελέσει αφετηρία όλων εκείνων των διαδικασιών που απαιτούνται ώστε να τερματιστεί η αγωνία τους .
Ολόκληρη η επιστολή της Επιτροπής:
Η απόφαση μας να επικοινωνήσουμε για πρώτη φορά μαζί σας και να σας στείλουμε επιστολή είναι, επειδή ανησυχούμε πολύ σοβαρά γιατί, παρά τα σχεδόν 44 χρόνια που έχουν παρέλθει από τη γένεση του προβλήματος μας, τα πολλά ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τις δικαστικές υποθέσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και τις αποφάσεις των Αναπληρωτών Υπουργών, δεν φαίνεται να υπάρχει, σύντομα, προοπτική αποτελέσματος.
Αγωνιζόμαστε επί τέσσερις και πλέον δεκαετίες για μια δίκαιη λύση σε αυτό το ανθρωπιστικό ζήτημα. Η δοκιμασία μας, μαζί με τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις μας για σεβασμό και αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας, είναι ακριβώς τα ίδια όπως και για όλους τους συγγενείς που επηρεάζονται από αυτό το πρόβλημα, με όποια θρησκεία έχουν και σε όποιο κράτος ανήκουν.
43 χρόνια μετά το 1974, η τύχη 52 Ελλήνων πολιτών, γιων, συζύγων, πατεράδων και αδελφών μας παραμένει άγνωστη. Οι οικογένειές μας εξακολουθούν να ζουν με την αγωνία, τη θλίψη και τον πόνο που προκλήθηκε από τις εξαφανίσεις των αγαπημένων τους προσώπων.
Με κάθε σεβασμό στο πρόσωπο και στην ιδιότητα σας, η Πανελλήνια Επιτροπή, εν όψει της επικείμενης επίσκεψης σας στην Αθήνα, την 7η Δεκεμβρίου 2017, επιθυμεί να τονίσει τα ακόλουθα:
Η εξαφάνιση προσώπου αποτελεί πολλαπλή παραβίαση των βασικών και θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι παραβιάσεις αυτές δεν περιορίζονται στα δικαιώματα των αγνοουμένων προσώπων, αλλά επεκτείνονται και στα δικαιώματα των οικογενειών τους, σε διαιώνιση της δυστυχίας των συγγενών τους, με το να μην αποκαλύπτονται πληροφορίες για την τύχη των αγαπημένων τους.
Σε ανθρώπινους όρους, η πιο οδυνηρή επίπτωση των γεγονότων στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974 είναι το τραγικό ανθρωπιστικό πρόβλημα των αγνοουμένων προσώπων και των οικογενειών τους.
Η συνεχιζόμενη άρνηση των εμπλεκομένων αρχών να αναγνωρίσουν την κατάσταση αυτή και η περιορισμένη δράση που ανέλαβε η χώρα στην οποία είστε Πρόεδρος, παρατείνουν τον πόνο και την οδύνη των συγγενών των αγνοουμένων.
Δυστυχώς η έλλειψη ουσιαστικής προόδου επί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες και η έντονη μείωση που παρατηρείται στον αριθμό των εκταφών κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών, αποτελεί μια πραγματική πηγή ανησυχίας, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη τον συνολικό αριθμό των ατόμων εξακολουθούν να αγνοούνται.
Κύριε Πρόεδρε,
Αυτό που ζητούν όλοι οι συγγενείς των Αγνοουμένων είναι ο σεβασμός και η αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και αυτών των αγαπημένων τους προσώπων. Προτεραιότητά μας και σκοπός μας δεν είναι να κατηγορήσουμε την Τουρκία, αλλά να δείξουμε σε εσάς ότι, κατά την άποψή μας, οι ενέργειες του κράτους σας δεν οδηγούν στη λύση του προβλήματός μας, αλλά το παρατείνουν επ’ αόριστον. Με τη συνεργασία της δικής σας χώρας, της Τουρκίας, θα επιλυθεί τελικά το δικό μας πρόβλημα.
Νοιώθουμε εξαιρετικά αδικημένοι επειδή διαδοχικές τουρκικές κυβερνήσεις δεν επέδειξαν ποτέ την καλή θέληση που είναι απαραίτητη, προκειμένου να δοθεί λύση σε αυτό το μακροχρόνιο ανθρωπιστικό ζήτημα.
Μια μέρα είναι πάρα πολύς καιρός, 43 χρόνια είναι βασανιστικά να μην γνωρίζεις τι απέγινε το αγαπημένο σου πρόσωπο.
Ελπίδα και ευχή μας είναι ότι, η επικείμενη επίσκεψη σας στην χώρα μας, θα κάνει πραγματικότητα το αποτέλεσμα της πολύχρονης αναζήτησης μας και θα τερματίσει την απόγνωση των αγνοουμένων και των συγγενών τους.
Σας ευχαριστούμε για την προσοχή και την κατανόησή σας.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας.
