Την ώρα που ο Χ.Χαφτάρ κερδίζει συνεχώς έδαφος, η τουρκική οικονομία «βυθίζεται» με αποτέλεσμα η «εκστρατεία» στη Λιβύη να αρχίζει να ξεπερνάει τις οικονομικές δυνατότητες της Τουρκίας, η οποία έχει άμεση ανάγκη για χρηματοδότηση.
Αυτό υποστηρίζει o Igor Sobotin με άρθρο του στην ρωσική «Nezavisimaya Gazeta» το οποίο αναδημοσίευσε το Russia Today.
«Η κατάσταση με τον κορωνοϊό δεν άλλαξε τα σχέδια της Τουρκίας στη Λιβύη. Εξωτερικές ενδείξεις δείχνουν ότι ο Ρετζέπ Ερντογάν είναι έτοιμος να συνεχίσει τη στρατιωτική στήριξη για την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας, υπό την ηγεσία του Fayez al-Sarraj, όμως η στρατιωτική πτυχή αυτής της βοήθειας θα αποτελέσει πιθανώς, στο πλαίσιο της εξάπλωσης του Covid-19, τεράστιο βάρος για την τουρκική οικονομία, η οποία υποφέρει από μια ανησυχητική κατάσταση», υποστηρίζει ο Sobotin.
«Το προηγούμενο έτος, οι τουρκικές αρχές επέδειξαν έντονη προθυμία να υπερασπιστούν την επιρροή τους στη Λιβύη, διπλασιάζοντας τη στρατιωτική στήριξη προς την κυβέρνηση της εθνικής συμφωνίας. Ωστόσο, η έντονη συμμετοχή στη σύγκρουση συνοδεύεται αναπόφευκτα από οικονομικούς κινδύνους. Μια πρόσφατη έκθεση του Συριακού Παρατηρητηρίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δείχνει, για παράδειγμα, ότι η τουρκική ηγεσία έχει αρχίσει να καθυστερεί την πληρωμή των μισθοφόρων»
«Οι οικονομικές δυσκολίες της Τουρκίας επιδεινώθηκαν από την κρίση γύρω από το Covid-19. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του βρετανικού περιοδικού “The Economist”, η τουρκική ηγεσία δεν μπορεί να ανταποκριθεί επαρκώς οικονομικά στους περιορισμούς που υιοθετήθηκαν για να περιορίσουν την επιδημία. “Η απαγόρευση σε πολλές αναδυόμενες αγορές, όπως η Τουρκία, είναι τόσο αυστηρή όσο στις πλούσιες οικονομίες, αλλά, σε αντίθεση με τους πλουσιότερους εταίρους της, λίγες οικονομίες αναδυόμενων αγορών μπορούν να συνδέσουν αυτή την αυστηρότητα με μια γενναιόδωρη οικονομική αντίδραση”. Οι αναλυτές της Morgan Stanley τονίζουν ότι πολλές αναπτυσσόμενες χώρες απλά δεν έχουν αρκετά αποθέματα συναλλάγματος»
«Οι εμπειρογνώμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μια τέτοια κατάσταση καθιστά τις οικονομίες αναδυόμενων αγορών “να βασίζονται σε περισσότερα δάνεια σε εξωτερικές & εχθρικές αγορές”. Τα στοιχεία που δημοσιεύονται στον «Economist» δείχνουν επίσης ότι σε μια κατάσταση κρίσης, η Τουρκία έχει τη χαμηλότερη ένδειξη της σχέσης μεταξύ του μεγέθους των συναλλαγματικών αποθεμάτων και της ανάγκης για εξωτερική χρηματοδότηση. Αυτό εγείρει ερωτήματα όχι μόνο για την εσωτερική πολιτική της Άγκυρας, αλλά και για τις εξωτερικές υποθέσεις».