Τουρκία
Την τουρκική «άποψη» για το καθεστώς των νησιών του Αιγαίου εξέφρασε ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Ονούρ Οϊμέν, υποστηρίζοντας ότι νησιά, νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο που δεν αναφέρονται ρητώς στις Συνθήκες της Λωζάνης και των Παρισίων (στην τελευταία δεν είναι συμβαλλόμενο κράτος η Τουρκία) ότι παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα, δεν της ανήκουν και άρα η Τουρκία μπορεί να τις διεκδικήσει.
Και ότι γενικώς «Στο Αιγαίο υπάρχουν νησιά και νησίδες που δεν ανήκουν στην Ελλάδα αλλά κατέχονται από τους Ελληνες».
Σε άρθρο του στην εθνικιστική εφημερίδα της αντιπολίτευσης «Αϊντινλίκ», ο Ονούρ Οϊμέν υποστήριξε ότι στις 25 Δεκεμβρίου του 1995 όταν ήταν υφυπουργός Εξωτερικών η Ελλάδα προσπάθησε να δημιουργήσει μια ντε φάκτο κατάσταση στα Ίμια, τα οποία δεν της έχουν παραχωρηθεί με καμιά συνθήκη, στέλνοντας στρατεύματα στη βραχονησίδα και προσπαθώντας να τη καταλάβει.
«Η Τουρκία αρχικά προσπάθησε μέσω της διπλωματικής οδού να πετύχει την απόσυρση αυτών των στρατιωτών, αλλά όταν αυτές οι προσπάθειες απέβησαν άκαρπες, έστειλε δικό της στρατό σε διπλανό νησί αναγκάζοντας τους Έλληνες να υποχωρήσουν», όπως υποστηρίζει.
Ο Ονούρ Οϊμέν αναφέρει επίσης ότι στις 26 Μαρίου 1997 έπειτα από πρόσκληση του τότε ΥΠΕΞ της Ελλάδος, Γιώργου Παπανδρέου, πήγε στην Αθήνα, μαζί με 100 και πλέον διπλωμάτες και δημοσιογράφους, όπου εξήγησε τις θέσεις της Τουρκίας για τα διμερή θέματα, για το Κυπριακό και για την κυριαρχία των νησιών.
«Το πρωταρχικό καθήκον των πολιτικών και των διπλωματών είναι η προστασία των δικαιωμάτων μας, όπως καθορίζονται στις συνθήκες».
Σύμφωνα με την κατά Ονούρ Οϊμέν ερμηνεία των συνθηκών:
– Η Συνθήκη της Λωζάνης αποτελεί την ραχοκοκαλιά της Τουρκικής Δημοκρατίας και καθορίζει τα σημερινά της σύνορα. Επομένως, η εφαρμογή της απαιτεί μεγάλη προσοχή.
– Το υπάρχων καθεστώς στο Αιγαίο ορίζεται από τις συνθήκες της Αθήνας, της Λωζάνης και του Παρισιού. Σε αυτές τις συνθήκες δεν υπάρχει καμιά διάταξη που να ορίζει ότι «όλα τα νησιά, οι νησίδες και οι βραχονησίδες που βρίσκονται πίσω από αυτή τη γραμμή ανήκουν στην Ελλάδα».
– Οι συνθήκες της Λωζάνης και του Παρισιού αναφέρουν ονομαστικά ποιο νησί ανήκει σε ποιον. Η τουρκική στάση είναι η εξής: Εάν η κυριαρχία ενός νησιού έχει δοθεί στην Ελλάδα ονομαστικά μέσω κάποιας συνθήκης σε ισχύ, τότε δεν υπάρχει καμιά αμφισβήτηση επ’ αυτής.
– Εάν όμως η κυριαρχία έχει δοθεί υπό όρους στην Ελλάδα, αυτοί οι όροι πρέπει να τηρούνται. Είναι απαράδεκτη μια αντίληψη του τύπου ‘το δικό μου δικαίωμα είναι δικό μου και το δικό σου είναι υπό συζήτηση’.
– Είναι απαράδεκτος ο επιλεκτικός σεβασμός στις συνθήκες. Πρέπει να τηρούνται όλες οι διατάξεις των συνθηκών.
– Στη συνθήκη της Λωζάνης κάποια νησιά αναφέρονται ονομαστικά και παραχωρήθηκαν σε κάθε μία πλευρά. Η κυριαρχία σε κάποια άλλα θα αποφασίζονταν από τα αρμόδια μέρη.
– Και πράγματι, για κάποιες βραχονησίδες γύρω από το Καστελόριζο υιοθετήθηκε αυτή η πρακτική μεταξύ της Τουρκίας και της Ιταλίας.
Η Τουρκία αναφέρεται σε νησιά, νησίδες και βραχονησίδες, που δεν έχουν παραχωρηθεί με καμιά συμφωνία στην Ελλάδα. «Αν θέλετε να το συζητήσουμε, τότε καθίστε να εξετάσουμε μαζί όλα τα έγγραφα που έχουμε στα χέρια μας. Αν υπάρχει διάσταση απόψεων να τις συζητήσουμε μαζί», καταλήγει ο πρώην Τούρκος υφυπουργός.
