Τουρκία
Οι φιλοδοξίες του Τούρκου προέδρου στη Λιβύη δεν περιορίζονται πλέον στην προστασία του Φαγέζ αλ Σαράζ, σύμφωνα με το Bloomberg, το οποίο σχολιάζει τις φιλοδοξίες του με τη φράση «μια εθνική οικοδόμηση στο εξωτερικό φαίνεται καλύτερη από την εγχώρια αντιμετώπιση κρίσεων».
Η τουρκική στρατιωτική υποστήριξη επέτρεψε στις δυνάμεις της κυβέρνησης της Εθνικής Συμφωνίας να αντεπιτεθούν στον λεγόμενο Εθνικό Στρατό (LNA) του Λιβύου Στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ και παράλληλα απέρριψε μια πρόταση κατάπαυσης του πυρός από την Αίγυπτο, τον κύριο υποστηρικτή του Χάφταρ
Η υποχώρηση του Χάφταρ προς τα ανατολικά έδωσε δικαιώματα υπεροχής στην εξωτερική πολιτική του Ερντογάν και επιτρέπει στην Τουρκία να επεκτείνει την επιρροή της στη Λιβύη. Παράλληλα, η Άγκυρα αναζητά πολιτική και στρατιωτική υποστήριξη από την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες, με έναν πιο ενεργό ρόλο από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, ωστόσο –όπως όλα δείχνουν- ο Ερντογάν δεν σκοπεύει να μπει επ’ ουδενί στο περιθώριο.
Όπως φαίνεται, συνεχίζει το δημοσίευμα, δεν γίνεται λόγος για άμεση απόσυρση τουρκικών στρατευμάτων. Αντίθετα, το «αποτύπωμα» της Τουρκίας στη Λιβύη είναι πιθανό να «μεγαλώσει» με σχέδια για την εκπαίδευση των δυνάμεων του Φαγιέζ αλ Σάρατζ (GNA). Tην ίδια ώρα στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης, το τουρκικό ναυτικό διεξάγει μεγάλες ασκήσεις, χωρίς να δίνει καμία σημασία στις ξένες δυνάμεις που παρακολουθούν, σημειώνεται στο δημοσίευμα.
Την περασμένη εβδομάδα, ανώτεροι Τούρκοι αξιωματούχοι – συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου και του υπουργού Οικονομικών Μπεράτ Αλμπαϊράκ – συναντήθηκαν με τον Πρωθυπουργό αλ Σάρατζ, για να συζητήσουν τρόπους για περισσότερη συνεργασία σε θέματα ασφάλειας, επενδύσεων, υποδομών και πετρελαίου.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, μεταξύ άλλων, οι Τούρκοι αξιωματούχοι επιθυμούν να βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση του τραπεζικού συστήματος της Λιβύης και οι τουρκικές εταιρείες να πραγματοποιήσουν εξορύξεις υδρογονανθράκων σε στεριά και θάλασσα. Επιπλέον, ένας «κινητήριος παράγοντας» για την υποστήριξη του του GNA από τον Ερντογάν ήταν να εμπλακεί στα κατασκευαστικά έργα που είχαν «παγώσει» αξίας περίπου 18 δισ. δολαρίων.
Τουρκολιβυκό μνημόνιο και σχέσεις Τρίπολης – Άγκυρας
Η Λιβύη είναι επίσης «κλειδί» για τις επιδιώξεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και το μνημόνιο που υπέγραψε ο Ερντογάν με τον αλ Σάρατζ δίνει -σύμφωνα με την Τουρκία- άδεια για γεωτρήσεις, αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις της Ελλάδας και των γύρω χωρών, τονίζεται επίσης στο δημοσίευμα.
Υπάρχουν επίσης πολιτικές διαστάσεις, με την κυβέρνηση Σάρατζ να περιλαμβάνει ισλαμιστές που βρίσκονται ιδεολογικά κοντά στο κόμμα AKP του Ερντογάν, ενώ μια επικράτηση κατά του Χάφταρ θα αποτελούσε και νίκη κατά των «εχθρών» της Άγκυρας στη Μέση Ανατολή, με –κυριότερο- παράδειγμα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που θεωρεί ως βασική αιτία χάους και αστάθειας στην περιοχή.
Αντιδράσεις από Αίγυπτο – ΗΑΕ και η στάση της Ρωσίας
Οι «ελιγμοί» της Τουρκίας, συνεχίζει το Bloomberg, αποτελούν πρόκληση για το Άμου Ντάμπι και το Κάιρο, που αντεπιτίθενται προς το παρόν ρητορικά. Ο Αιγύπτιος πρόεδρος Αμντέλ Φατάχ αλ Σίσι δήλωσε ότι θα παρέμβει στρατιωτικά εάν το GNA κινηθεί για να καταλάβει τη στρατηγική πόλη Σύρτη και προσπαθεί να συγκεντρώσει τον αραβικό κόσμο ενάντια στην τουρκική «παρέμβαση» στη Λιβύη.
Ο Ερντογάν πρέπει επίσης να υπολογίσει τον άλλο σημαντικό υποστηρικτή του Χάφταρ, τη Ρωσία. Την περασμένη εβδομάδα, μια ρωσική αντιπροσωπεία υπό τον υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ και του υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου, ακύρωσε την επίσκεψή της στην Κωνσταντινούπολη την τελευταία στιγμή, κάτι που για πολλούς ήταν ένα σαφές μήνυμα δυσαρέσκειας.
Όσον αφορά τις ΗΠΑ ο Τούρκος πρόεδρος φέρεται να ζητάει πολλά από τον Τραμπ, έναν πρόεδρο με λίγη όρεξη για περιπέτεια στα ξένα, υποστηρίζει το πρακτορείο.
Η «εγχώρια» κρίση
Μπορεί –σύμφωνα με το Bloomberg- ο Ερντογάν να διεισδύσει περαιτέρω στη Λιβύη; Οπως τονίζεται, τα προβλήματα εντός συνόρων για τον ίδιο δεν είναι λίγα.
Στο μέτωπο του κορωνοϊού, τα κρούσματα αυξάνονται μετά την χαλάρωση των μέτρων, ενώ το αποτύπωμα στην οικονομία δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο.
Παρόλο που η τουρκική κυβέρνηση εκτιμά πως ένα θετικό πρόσημο ανάπτυξης είναι ακόμη εφικτό για φέτος, οι προβλέψεις του Bloomberg τοποθετούν την πορεία της οικονομίας σε ύφεση ύψους 3,6%, ενώ το γενικότερο οικονομικό περιβάλλον είναι εύθραυστο.
Οι παραπάνω προϋποθέσεις μοιάζουν κάθε άλλο παρά ιδανικές για να αρχίσει ένα έργο «οικοδόμησης έθνους» σε μια χώρα τόσο τραυματισμένη όσο η Λιβύη. Ωστόσο, καταλήγει το Bloomberg, ο Ερντογάν «δεν φαίνεται να αναζητεί την έξοδο».
