Ομάδα αρχαιολόγων στην Τουρκία προχώρησε σε εντυπωσιακές ανακαλύψεις στην αρχαία πόλη της Μητρόπολης, ρίχνοντας φως σε πολλές μυστηριώδεις πτυχές της ζωής πριν από 1.500 χρόνια.
Η Μητρόπολη στη Δυτική Τουρκία αποκαλύπτει αδιάκοπα τα μυστικά της στους αρχαιολόγους από το 1990, καθώς κατά τη διάρκεια των ανασκαφών έρχονται συνεχώς στο φως τα «μυστικά» της και δομές όπως το Ελληνιστικό θέατρο, τα Ρωμαϊκά λουτρά αθλητικών χώρων, αλλά και δρόμοι.
Καθώς οι αρχαιολογικές ανασκαφές στην αρχαία πόλη της Μητρόπολης, που βρίσκεται στη δυτική Τουρκία, μπαίνουν αισίως στο 30ο έτος, τέσσερις μνημειακές δομές που συνδέονται μεταξύ τους είδαν το φως σε μια ακόμη συναρπαστική ανακάλυψη, σύμφωνα με τη Hurriyet Daily.
Η αρχαιολογική ομάδα, με επικεφαλής τον καθηγητή του Τμήματος Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Manisa Celal Bayar, Serdar Aybek ανακάλυψε τέσσερις σχεδόν πλήρως διατηρημένες δεξαμενές, 7 μέτρα κάτω από τη γη, κατά τη διάρκεια ανασκαφών που ξεκίνησαν τον Ιούλιο στην αρχαία «Πόλη της Μητέρας Θεάς».
Περιτριγυρισμένες από τείχη, οι δεξαμενές νερού πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκαν για να καλύψουν τις ανάγκες της πόλης κατά την Ύστερη Ρωμαϊκή περίοδο.
Οι αρχαιολόγοι χαρακτήρισαν μάλιστα το εύρημα πολύ σημαντικό, καθώς ρίχνει φως σε πολλές ακόμη μυστηριώδεις πτυχές αυτής της περιόδου.
Οι δεξαμενές εξυπηρετούσαν πλήθος αναγκών
Οι κάτοικοι της Μητρόπολης έχτισαν τις δεξαμενές στην ακρόπολη, το υψηλότερο σημείο της πόλης, ως εναλλακτική λύση για τους υδάτινους πόρους στην κάτω πόλη. Κάτι που ήταν απαραίτητο, στο πλαίσιο της ασφάλειας της περιοχής, ειδικά κατά τη Βυζαντινή εποχή.
Και αυτό γιατί σε περίπτωση παρατεταμένης πολιορκίας μετά από επίθεση εχθρού, οι δεξαμενές θα κάλυπταν τις ανάγκες των κατοίκων.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, οι τέσσερις δεξαμενές στην ακρόπολη της Μητρόπολης έχουν χωρητικότητα 600 τόνων νερού.
Και οι τέσσερις δεξαμενές ήταν η μία δίπλα στην άλλη, προφανώς για λόγους ευκολίας, ενώ κάλυπταν τις καθημερινές ανάγκες για κατανάλωση νερού, για γεωργικές δραστηριότητες, αλλά και των δημόσιων κτιρίων.
«Είμαστε ενθουσιασμένοι που ανοίγουμε μια νέα πόρτα στη ζωή των ανθρώπων που ζούσαν σε αυτήν την περιοχή πριν από 1.500 χρόνια. Οι τέσσερις δεξαμενές που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στην ακρόπολη, αποδεικνύουν τη γνώση στον τομέα της μηχανικής που είχαν στη Μητρόπολη τα αρχαία χρόνια», δήλωσε ο Aybek.
Ο καθηγητής εκτιμά ότι οι δεξαμενές παρείχαν νερό σε ολόκληρο τον οικισμό στις χαμηλότερες πλαγιές της ακρόπολης, και ειδικά στο λουτρό, το οποίο ήταν τριώροφο και ένα από τα καλύτερα διατηρημένα κτίρια στη Μητρόπολη.
Από την πλευρά του, ο Nevgul Bilsel Safkan, ο γενικός διευθυντής του Ιδρύματος Sabancı, το οποίο στηρίζει οικονομικά τις ανασκαφές από το 2003, χαιρέτισε την ανακάλυψη που «φωτίζει» τη ζωή των κατοίκων τα αρχαία χρόνια, συμπεριλαμβανομένων της ανάγκης για νερό, των διατροφικών συνηθειών, αλλά και των στρατηγικών άμυνας.
Τα πολλά υπολείμματα φαγητού, τα οστά των ζώων και τα κεραμικά αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών δείχνουν πάντως ότι η Μητρόπολη άρχισε να χρησιμοποιεί τις δεξαμενές ως χώρους εναπόθεσης σκουπιδιών τον 12ο και τον 13ο αιώνα μ.Χ..
Παρεμπιπτόντως, έρευνες στα οστά των ζώων που βρέθηκαν στη δεξαμενή, αποκάλυψαν ότι βοοειδή, πρόβατα και πουλερικά αποτελούσαν σημαντικό μέρος της βασικής διατροφής των ντόπιων.
Η πόλη, της οποίας η ιστορία χρονολογείται από την πρώιμη Νεολιθική Εποχή, την Ελληνιστική Εποχή, τη Ρωμαϊκή και τη Βυζαντινή περίοδο, διερευνήθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της αρχαιολογικής εργασίας το 1972, από τον καθηγητή Ρετζέπ Μέριτς του Πανεπιστημίου Dokuz Eylül, στη Σμύρνη. Οι ανασκαφές ξεκίνησαν ωστόσο το 1989.
Το 1995, ένας μαρμάρινος θρόνος με γρύπες ανακαλύφθηκε στο Αρχαίο Θέατρο και πλέον εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Σμύρνης.
Επίσης, βρέθηκαν πάνω από 11.000 ιστορικά αντικείμενα, ανάμεσά τους κεραμικά, νομίσματα, γυαλιά, αρχιτεκτονικά κομμάτια, φιγούρες, γλυπτά, οστά και ελεφαντόδοντο, όπως και πολλά μεταλλικά.