Τούρκοι: «Είναι στρατηγική μας η ‘Γαλάζια Πατρίδα’ – Το 2021 πάμε για τα κοιτάσματα και τίποτα δεν μας σταματά»!

Όλα δείχνουν ότι οι Τούρκοι το 2021 έχουν ως κύριο στόχο τα ενεργειακά κοιτάσματα της Μεσογείου και όπως ήδη οι πρώτες αναλύσεις που φιλοκυβερνητικές τουρκικές εφημερίδες σημειώνουν θα κάνει κάθε κίνηση για να τα διεκδικήσει και με κάθε μέσο.

Δημοσιεύματα στην Τουρκία προαναγγέλλουν ότι τα γεγονότα του 2020 και οι φράσεις των Τούρκων αξιωματούχων κρύβουν περισσότερα απειλητικά μηνύματα από όσα εκδηλώνονται στο πεδίο.

Στο τέλος του 2020 οι υπερτήσεις μαχητικών πλησίασαν τις 538 που είχαν καταγραφεί τη χρονιά των Ιμίων! Εννιά από αυτές έγιναν πάνω από τον Εβρο, κάτι που είχε να συμβεί από το 1993.

“Η Τουρκία έχει θέσει το θέμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» στην Ανατολική Μεσόγειο. Η δέσμευσή μας για το 2021 είναι η στρατηγική της «Γαλάζιας Πατρίδας» στις θάλασσες. Μια σταγόνα της Γαλάζιας Πατρίδας είναι το νερό της πατρίδας μας. Το δικαίωμά μας έχει γίνει νόμος και δίκαιο. Η κατάσταση είναι ίδια στο Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο”, αναφέρει ο αρθρογράφος της εφημερίδας Akşam, καθηγητής Yaşar Hacısalihoğlu θα μας διευκρινίσει τα εκκρεμή ζητήματα» για να καταλήξει ότι η Τουρκία έχει τη δύναμη να επιβληθεί.

“Η Ανατολική Μεσόγειος είναι ένα σημαντικό μέρος της «Γαλάζιας Πατρίδας». Συνολικά μπορούμε να πούμε ότι η Τουρκία μόλις ανέκαμψε από έναν κόσμο που επιδιώκει τα δικά του συμφέροντα μαζί με συμμετρικές σχέσεις και ακολουθεί μια πολιτική που σέβεται τα δικαιώματα των άλλων. Η Τουρκία διαχειρίζεται τη σταθερότητα” συνέχισε, ενώ πρόσθεσε ότι:

“Αν το πάρουμε γεωγραφικά, ξεκινώντας από το Μαρόκο μέχρι την Κίνα υπάρχει ο τουρκικός κόσμος, ο ισλαμικός κόσμος, η γεωγραφία του καταπιεσμένου και του πολύ σημαντικού πλούτου. Τα τρία τέταρτα των παγκόσμιων πόρων είναι εδώ. Η Τουρκία είναι μια κεντρική χώρα. Είναι το όνομα ενός τόπου όπου ενώνεται η Ανατολή και η Δύση.

Η Τουρκία έχει σημειώσει σημαντικά επιτεύγματα στον αμυντικό κλάδο.

Η Τουρκία, πέρα ​​από το ότι είναι σημαντικός παράγοντας ενέργειας στην περιοχή, είναι πηγή εμπιστοσύνης καθώς τώρα μπορεί να παράγει τα δικά της όπλα.”

Ο Τούρκος καθηγητής θα τονίσει ότι τα τελευταία χρόνια έγιναν σημαντικές αλλαγές στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου.

«Η Αίγυπτος είναι εξαιρετικά σημαντική στις ισορροπίες της Ανατολικής Μεσογείου. Μετά το πραξικόπημα και την πολιτική αλλαγή σε αυτήν τη χώρα, έγιναν γνωστοί οι πλούσιοι πόροι φυσικού αερίου της. Δεν είναι τυχαίο που αποκαλύφθηκαν μετά την αλλαγή της εξουσίας πόσα αποθέματα υπάρχουν στην Αίγυπτο. Μάλιστα, εκτιμήθηκαν ότι μπορούν να καλύψουν την Ευρωπαϊκή Ένωση για 25 χρόνια».

«Δίπλα έχουμε τη Λιβύη, και τις προσπάθειες υποστήριξης του Χαφτάρ να αναλάβει την εξουσία»…, είπε ο Τούρκος καθηγητής προσθέτοντας ότι πίσω από αυτά βρίσκεται το Ισραήλ.

Επιθετικές ενέργειες κατά της Ελλάδας

Στις επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας το 2020 όπως η μετατροπή του Ιερού Ναού της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και ανάλογη μετατροπή της Ιεράς Μονής της Χώρας σε χώρο μουσουλμανικής λατρείας, δεν είχαν θεωρητικά σε τίποτα να κάνουν με τις ελληνοτουρκικές «διαφορές», αλλά απλά ήθελαν να ασκήσουν ψυχολογική πίεση στον λαό.

Σε αυτό το περιβάλλον δέον να προστεθούν και οι αμιγώς στρατιωτικές ενέργειες στον αέρα με χιλιάδες παραβάσεις FIR Αθηνών, παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου των 10 μιλίων και εκατοντάδες υπερπτήσεις, πάνω από ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου, ακόμα και κατοικημένα, σε χαμηλό ύψος, με προφανή σκοπό την προβολή ισχύος, ακόμα και την άσκηση ψυχολογικής βίας στον πληθυσμό.

Επιθέσεις χάκερ

Οι τουρκικές επιθέσεις το 2020 επεκτάθηκαν και στον κυβερνοχώρο. Στις 17 Ιανουαρίου ομάδα Τούρκων χάκερ έβαλε στο στόχαστρο ευαίσθητα κυβερνητικά sites, ακόμα και την ιστοσελίδα του πρωθυπουργού. Οι ίδιες υπηρεσίες απενεργοποίησαν τους ιστοτόπους ώστε να μην υπάρξει συνέχεια.

Εκτιμάται ότι η τουρκική επιθετικότητα μέσα στο 2020 κόστισε στην ελληνική πλευρά πάνω από 100.000.000 ευρώ -περίπου όσο κοστίζει ένα μαχητικό Rafale- εν μέσω δύο παράλληλα εξελισσόμενων κρίσεων, της οικονομικής και της υγειονομικής, επιβαρύνοντας με έναν τρίτο οικονομικό «όγκο» τους ελληνικούς οικονομικούς σχεδιασμούς και τις προοπτικές ανάπτυξης.