Τουρκία
Ο τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στη Handelsblatt με τίτλο «Η Τουρκία ποντάρει στο Βερολίνο», εξαίρει τον διαμεσολαβητικό ρόλο του Βερολίνου τονίζοντας ότι «η Γερμανία είναι για μας ο σημαντικότερος σύμμαχος στην ευρωπαϊκή πολιτική ασφαλείας».
Η προσεκτική στρατηγική διαμεσολάβησης της Γερμανίας στην ανατολική Μεσόγειο έχει θετικό αντίκτυπο στη Τουρκία. Ο Χουλουσί Ακάρ υπογραμμίζει ότι το Βερολίνο ανέλαβε θετικό και εποικοδομητικό ρόλο στην αντιπαράθεση με την Ελλάδα, αλλά και με άλλες χώρες της ανατολικής Μεσογείου.
Ο υπουργός Άμυνας εμφανίστηκε μάλιστα ικανοποιημένος για τις προσπάθειες της Γερμανίας και «ιδίως της καγκελαρίου Μέρκελ να βρει λύση στην ανατολική Μεσόγειο».
Στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής έναντι της Τουρκίας η γερμανική κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει ρόλο κλειδί», συνεχίζει η οικονομική εφημερίδα και επισημαίνει: «Ακόμα και στις πρώτες συνομιλίες για μια πιθανή επικαιροποίηση της προσφυγικής συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας η Άγκυρα προτιμά να διαπραγματεύεται κυρίως με την Άγκελα Μέρκελ».
«Οι διερευνητικές ένδειξη πολιτικής βούλησης»
Στη συνέντευξη ο τούρκος υπουργός Άμυνας εμφανίζεται διαλλακτικός και τονίζει ότι η Άγκυρα είναι σε θέση να συνεργάζεται με όλες τις πλευρές στη διένεξη για τα κυριαρχικά δικαιώματα στην ανατολική Μεσόγειο. Από τη άλλη όμως επιμένει στην πάγια θέση ότι η Τουρκία πρέπει να έχει λόγο σε όλες τις συμφωνίες μεταξύ των χωρών της Μεσογείου.
Η Άγκυρα έχει θέσει ως στόχο την επέκταση των χωρικών υδάτων σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, κάτι το οποίο βρίσκει, όπως είναι φυσικό, αντίθετες τις χώρες-μέλη της ΕΕ.
Παράλληλα ο Χουλουσί Ακάρ χαρακτηρίζει την επιστροφή Αθήνας και Άγκυρας σε ανεπίσημες συνομιλίες «σημαντικό βήμα που αποδεικνύει πολιτική βούληση».
Εξακολουθεί ωστόσο να επικρίνει την εγκατάσταση ελληνικών δυνάμεων σε αποστρατιωτικοποιημένα νησιά καθώς και την επέκταση του ελληνικού εναέριου χώρου στα δέκα μίλια.
Ο τούρκος υπουργός Άμυνας ζητά από τις Βρυξέλλες να μην αναδεικνύουν τα διμερή ελληνοτουρκικά ζητήματα σε ευρωπαϊκό πρόβλημα και δηλώνει ότι «η ΕΕ πρέπει να αξιολογεί αντικειμενικά και δίχως προκαταλήψεις τις συνομιλίες χωρίς να βιάζεται να ρίξει το χαρτί της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης στο τραπέζι».
Παρά τις ελπίδες για προσέγγιση ο κατάλογος των πιθανών διενέξεων είναι μακρύς. Στη επίλυσή τους η Γερμανία διαδραματίζει όπως όλα δείχνουν καθοριστικό ρόλο».
