Rafale ή Belh@rra: Σε δίλημμα οδηγείται η Ελλάδα λόγω οικονομικής δυσπραγίας

Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να αποδεσμεύσει ένα έκτακτο πακέτο για τα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας, το οποίο μπορεί, κάτω υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να φτάσει σε ύψος έως και τα 10 δισ. ευρώ.

Μπορεί αρχικά να φαίνονται πολλά, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Αυτό γιατί λόγω των μεγάλων περικοπών στην άμυνα εδώ και μία δεκαετία, οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο, που τα 10 δισ. ευρώ είναι πραγματικά «σταγόνα στον ωκεανό» για να γίνουν οι βασικές αγορές και εκσυγχρονισμοί.

Το σενάριο που κυκλοφορεί και σίγουρα αποτέλεσε έκπληξη ήταν οι πληροφορίες που είχε δημοσιεύσει κατ΄αποκλειστικότητα το pronews.gr στις 14 Αυγούστου για προσφορά από την Γαλλία 12 μαχητικών Rafale εκ των οποίων 6 μαχητικά τύπου Rafale F.1 και 6 Rafale F.2/F.3R.

Στη συνέχεια η προσφορά διευρύνθηκε για αγορά 10 νέων αεροσκαφών Rafale F3R και την παραχώρηση από την Armée de l’Air 8 αεροσκαφών της έκδοσης F-2 με radar PESA (παθητικής διάταξης ηλεκτρονικής φάσης).

Επειδή μάλιστα ο χρόνος δεν φαίνεται να είναι μέρος μας, τα 10 καινούργια F3R λέγεται ότι θα προέλθουν από την γραμμή παραγωγής των 20 αεροσκαφών που έχει παραγγείλει η Αίγυπτος, ώστε να εξοπλιστεί η Ελλάδα άμεσα απέναντι στον τουρκικό κίνδυνο.

Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι πολλοί διαδίδουν ότι στο ίδιο πακέτο θα περιλαμβάνονται και δύο φρεγάτες Belh@rra!

Μάλιστα οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι η αγορά θα κοστίσει τρία δισ. ευρώ αν είναι με τον πλήρη εξοπλισμό (32 κελιά εκτόξευσης βλημάτων και τους 8 SCALP naval) αν είναι η light έκδοση θα κοστίσουν 2 δισ. ευρώ με (16 κελιά, χωρίς scalp naval).

Το κόστος των μαχητικών Rafale εκτιμάται στα 1,5+700 εκατ. € δηλαδή 2,2 δισ.€.

Έτσι εάν επιλεγεί το ακριβό πακέτο των φρεγατών το συνολικό κόστος σε αυτή την περίπτωση θα εκτοξευθεί στα 5,2 δισ. € και για τα αεροσκάφη και για τις φρεγάτες, ενώ στην περίπτωση της «ελαφριάς» πλην όμως ακατάλληλης επιχειρησιακά Belh@rra στα 4,2 €.

Και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για κάτι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι αδύνατο υπό τις παρούσες συνθήκες.

Ήδη από τις 15 Αυγούστου είχαμε αναφέρει ότι στα τέλη Σεπτεμβρίου η απόφαση θα αφορά ή φρεγάτες ή μαχητικά αεροσκάφη.

Και αυτό είναι λογικό. Η κυβέρνηση διέκοψε τις επαφές για τις Belh@rra καθώς το πρόγραμμα ήταν ιδιαίτερα υψηλό και δεν έβγαιναν τα «κουκιά». Αντ΄ αυτού το Παρίσι πρότεινε αντί των φρεγατών την αγορά μαχητικών αεροσκαφών

Στην Αθήνα η πρόταση για αγορά μεταχειρισμένων Rafale έτυχε θετικής υποδοχής εξαιτίας του λογικότερου κόστους αλλά και των πιεστικών αναγκών που έχει η ΠΑ για ένα «ενδιάμεσο» μαχητικό.

Έτσι στο βασικό δίλημμα ή φρεγάτες ή μαχητικά πλάστιγγα γέρνει προς την πλευρά των αεροσκαφών: Και για οικονομικούς αλλά και για καθαρά επιχειρησιακούς λόγους.

Το γεγονός ότι εάν τα αεροσκάφη παραγγελθούν τώρα μπορεί να βρίσκονται στην Ελλάδα ακόμη και το 2021, ενώ οι φρεγάτες το 2025 και βλέπουμε, σημαίνει ότι η Αθήνα προτιμά αυτή τη στιγμή κάτι που μπορεί να παραδοθεί άμεσα παρά κάτι που θα παραδοθεί όταν η «πανήγυρης» θα έχει τελειώσει στο Αιγαίο .

Από την άλλη το Rafale είναι ένα μαχητικό 4++ γενιάς, αν και όχι εντυπωσιακό σε ότι αφορά τις κινηματικές του επιδόσεις, εντούτοις εντυπωσιακό στον ηλεκτρονικό του εξοπλισμό και τα όπλα. Εάν δε η προμήθεια συνδυαστεί με την απόκτηση των βλημάτων METEOR που είναι διαθέσιμα για την έκδοση F3, τότε τα επιχειρησιακά οφέλη θα είναι πολλαπλάσια του κόστους.

Από την άλλη το ΠΝ θέλει φυσικά και αυτό πλοία. Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Το πως θα γίνει αυτό είναι μια δύσκολη, όχι όμως ανεπίλυτη εξίσωση. Το θέμα της FREMM φαίνεται να επανέρχεται με την έννοια της παραχώρησης ενός ή δύο (το πολύ) πλοίων με καθεστώς εκμίσθωσης από τις τέσσερις πρώτες γαλλικές φρεγάτες με εκτοξευτές A43 και Α70.

Πάλι με τη λογική της άμεσης ανάγκης για ένα «ενδιάμεσο» σκάφος η FREMM φαίνεται να αποκτά προβάδισμα έναντι της Belh@rra η οποία μάλλον «βυθίζεται» (προς το παρόν) εξαιτίας του μεγάλου χρόνου παράδοσης.

Βέβαια όλα αυτά υπό αίρεση, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον γερμανικό δάκτυλο ο οποίος φαίνεται να έπαιξε ρόλο στην διακοπή των διαπραγματεύσεων για τις γαλλικές φρεγάτες.

Σε κάθε περίπτωση η επιλογή και μαχητικών και φρεγατών την ίδια στιγμή φαίνεται εξαιρετικά απίθανη και το θέμα οδηγείται προς Dassault “μεριά”.