Ιστορία Αθλητισμού
«Βγήκα από τα σκριν και πήρα την μπάλα. Από τον πάγκο ο Φιλ φώναξε το όνομά του και του είπε ν’ αλλάξει παίκτη και να με μαρκάρει αυτός. Στην αρχή έκανα μια μικρή σταυρωτή. ξέρεις, για να δω αν θα τσιμπήσει.
Όταν είδα ότι μάλλον θα τη «φάει», έκανα ολόκληρη την crossover ντρίμπλα. Παρά το γεγονός πως τον «χτύπησα» με την καλύτερη κίνησή μου, όμως, αυτός λίγο έλειψε να μπλοκάρει το σουτ. Αυτό είναι τρελό ρε φίλε…»
Πίσω στο 1996 το ΝΒΑ δεν ήταν έτοιμο. Διάολε, ολόκληρος ο μπασκετικός κόσμος δεν ήταν έτοιμος για κάτι τέτοιο- γι’ αυτόν: πού ακούστηκε το προβληματικό παιδί από τα γκέτο της Βιρτζίνια που στα 17 του μπήκε στη φυλακή, να επιλέγεται στο νούμερο 1 ολόκληρου του draft μετά από 2 σεζόν στο Georgetown;
Πού ακούστηκε αυτός ο τσόγλανος με το αυθάδες στυλ, τις σαφείς γκανγκστερικές επιρροές και την πρόδηλη επιθυμία να επιβάλει την hip-hop κουλτούρα στο πιο «καθαρό» πρωτάθλημα του κόσμου, να γίνεται το κέντρο της προσοχής σ’ όποια αρένα κι αν έπαιζε;
Και πάνω, ίσως, απ’ όλα, πόσες χασισοφυτείες κάπνισαν οι υπεύθυνοι της Reebok για να του προσφέρουν συμβόλαιο (το οποίο δε θ’ αργούσε να γίνει ζωής…) προκειμένου να του δώσουν από την πρώτη μέρα το δικό του signature shoe;
Αυτό είναι ΤΟ ερώτημα και σηκώνει μονάχα μία Απάντηση: Άλεν Άιβερσον.
Ο “Answer” πριν από 23 χρόνια προσγειώθηκε σαν κομήτης στην κεντρική μπασκετική στιγμή, λανσάροντας ένα στυλ που όμοιό του δεν είχε δει ποτέ ο πορτοκαλή πλανήτης- και ούτε είδε έκτοτε- κι επηρεάζοντας εκατομμύρια παιδιά σ’ ολόκληρο τον κόσμο.
Και μπορεί για τα κατορθώματά του εντός των τεσσάρων γραμμών (αλλά και εκτός, εκεί που το μηδαμινό μυαλό του τον έβαζε σε μυριάδες μπελάδες, πυροβολώντας μέχρι επιθανάτιου ρόγχου το πηγαίο ταλέντο του) να έχουν γραφτεί τα πάντα σε βαθμό που ν’ αλλοφρόνησαν άπασα τα κοάλα της γης, όμως το παπούτσι-αριστούργημα της πρώτης του επαγγελματικής σεζόν αξίζει περαιτέρω ανάλυσης.
Αν είστε «άρρωστοι» λάτρεις του Μαγικού Κόσμου, το ξέρετε ήδη: μιλάμε για το Question, εκείνο το… υπόδημα σχεδιαστικής τελειότητας που κυκλοφόρησε λίγο πριν την έναρξη της σεζόν 1996-1997, την παρθενική του Α.Ι. με την Φιλαδέλφεια, σε λευκό-κόκκινο και λευκό-μπλε.
Ο Άιβερσον, ήδη σούπερ σταρ στο κολλέγιο με τους Hoyas, είχε γνωστοποιήσει την απόφασή του να δοκιμάσει την τύχη του στο draft, καθώς βρισκόταν σε κάκιστη οικονομική κατάσταση και ήθελε να βοηθήσει την οικογένειά του και την αδερφή του που ήταν άρρωστη.
Μόλις το άκουσαν αυτό οι ιθύνοντες της Nike και της Adidas ένιωσαν ένα έντονο σκίρτημα στην επιχειρηματική καρδιά τους και τον προσέγγισαν, όμως στην τελική ευθεία αποδείχτηκαν αρκετά διστακτικοί εξαιτίας του παρελθόντος του παίκτη.
Εκεί μπήκε στο παιχνίδι η Reebok, η οποία έψαχνε το επόμενο πρόσωπο που θα «κουβαλήσει» την γνωστή μάρκα στο ΝΒΑ, την εποχή που το θρυλικό Shaqnosis (1995) το Σακίλ είχε ανοίξει εκ νέου το δρόμο προς την αγοραστική κορυφή.
Ο Άλεν έμοιαζε το τέλειο πρόσωπο για να φέρει εις πέρας την αποστολή: νέος, υπερταλαντούχος, χιπ-χόπερ, Αφροαμερικανός, με φαρδιά παντελόνια, που επελέγη στο νο1 από τους Σίξερς και με έναν δυναμισμό που ηλέκτρισε κάθε γήπεδο στο οποίο έπαιζε όταν ήταν στο NCAA.
Έτσι, η συμφωνία επετεύχθη με συνοπτικές διαδικασίες και η Reebok, γνωρίζοντας πως το παρατσούκλι που του είχαν κολλήσει μετά το γυμνάσιο ήταν “The Answer” («Η Απάντηση»), αποφάσισε να «πατήσει» πάνω σ’ αυτό και να κυκλοφορήσει το μυθικό, από πάσης απόψεως, “Question”.
Η υπέροχη σχεδίασή του με το λευκό να κυριαρχεί στο πάνω μέρος, τις δύο κυψέλες σε καθεμιά από τις δυο πλευρές του παπουτσιού, τον αριθμό 3 και τα γράμματα “Reebok” στην- σχεδόν φωσφοριζέ- σόλα προκάλεσαν παροξυσμό στην παγκόσμια αγορά, πρωτίστως λόγω των όσων εξωπραγματικών έκανε στα παιχνίδια ο Άλεν.
Είναι χαρακτηριστικό πως αν και η Reebok δεν ήταν ακριβώς κολοσσός και είχε μικρότερο κομμάτι στην αγοραστική πίτα από την Nike, την Adidas αλλά και την FILA (που τότε σάρωνε χάρη στο μοντέλο του Γκραντ Χιλ), το Question πουλούσε σαν φρέσκο κουλούρι Θεσσαλονίκης (ή, όπως το αποκαλούν στην συμπρωτεύουσα, σκέτο «κουλούρι») κι έφτασε να κοντράρει ευθέως τις πωλήσεις των πιο ιστορικών μοντέλων Jordan (όπως το ΙΙΙ ή το ΧΙ).
Και, φυσικά, είναι το παπούτσι το οποίο φορούσε ο Άιβερσον την βραδιά που έκανε τον GOAT να υποκλιθεί και να πιει αγωνιστικό νερό: μια ντρίμπλα αρχικά για να δει αν θα τσιμπήσει. Έπειτα, μια δεύτερη. Το τέλειο release στο σουτ, η μπάλα στο διχτάκι, το κοινό στην Πόλη της Αδελφικής Αγάπης να είναι έτοιμο ν’ «αγαπήσει» τους πάντες.
Άραγε, μπορούν να σπάσουν οι αστράγαλοι του Τζόρνταν;
Σ’ αυτό το Question γνωρίζετε ήδη την Answer- ειδικά αν είστε 30κάτι και μαζεύατε κι εσείς λεφτά στα τέλη των 90s που ήρθε στην Ελλάδα το συγκεκριμένο μοντέλο για να το αγοράσετε και μετά να πάτε στο γηπεδάκι της γειτονιάς για να προσπαθήσετε να μπείτε κυριολεκτικά στα παπούτσια του Άλεν.
Πηγή: Menshouse.gr
