Κώστας Σλούκας: «Πέρασα άσχημα στον Ολυμπιακό – Υπέφερα για δυο χρόνια…»

Συνέντευξη παραχώρησε ο Κώστας Σλούκας και αναφέρθηκε στον Ολυμπιακό και την αποχώρησή του από τους «ερυθρόλευκους».

Ο Κώστας Σλούκας αποκάλυψε ότι δεν ήθελε αρχικά να υπογράψει στον Ολυμπιακό, αλλά και ότι υπέφερε στην ομάδα τα πρώτα του χρόνια εκεί, όταν και δεν αγωνιζόταν, ενώ δεν απέφυγε να σχολιάσει και τη μεταγραφή του στη Φενέρμπαχτσε.

Ο Έλληνας διεθνής γκαρντ παραχώρησε συνέντευξη στο libertaddigital.com και μίλησε για τις αρχές και τη συνέχεια της καριέρας του, αποθεώνοντας τους Παπαλουκά και Σπανούλη για όσα του έμαθαν στη συνύπαρξή τους στους Πειριαώτες.

Οι δηλώσεις του Σλούκα

Για το μπάσκετ στη Θεσσαλονίκη: «Ναι, η Θεσσαλονίκη ήταν πάντα μεγάλη μπασκετική πόλη, εκείνα τα χρόνια του Γκάλη και του Γιαννάκη είναι η ιστορία για το άθλημά μας. Δεν τα έζησα, θυμάμαι τον Άρη στην Ευρωλίγκα μόνο το 2006, αλλά είμαι πολύ ευτυχισμένος που κατάγομαι από εκεί και αισθάνομαι χαρούμενος κάθε φορά που επιστρέφω. Στην πραγματικότητα, τα είδωλά μου ανήκουν στην επόμενη γενιά: Διαμαντίδης, Παπαλουκάς, Σπανούλης. Με αυτούς μεγάλωσα, αλλά έχω δει φυσικά πολλά video του Γκάλη και καταλαβαίνω γιατί τον λατρεύει ο κόσμος».

Για την πρόταση του Ολυμπιακού: «Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν πως δεν ήθελα να υπογράψω. Ήταν μία σπουδαία τιμή και η προσφορά με έκανε πολύ χαρούμενο, αλλά γνώριζα ότι το επίπεδο ήταν πολύ ψηλό για εμένα. Έπαιζε στην Euroleague και εγώ βρισκόμουν στην τρίτη κατηγορία, στην Θεσσαλονίκη!»

Για την σχέση του με τον Παπαλουκά: «Υπήρχαν πραγματικά είδωλα εκεί. Δεν ήταν εύκολο να σκεφτείς ότι θα μπορούσα να προπονηθώ με κάποιον όπως ο Παπαλουκάς. Εκείνο το καλοκαίρι ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Πεκίνο και κάθε πρωί τον έβλεπα να παίζει στην τηλεόραση, δίχως να σκέφτομαι πολλά περισσότερα. Όταν βρέθηκε μετά στο διπλανό κρεβάτι από εμένα, ήταν παράξενο. Είχα άγχος και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Ήμουν 18 χρονών. Μου έδωσε σπουδαίες συμβουλές αλλά με άκουγε παράλληλα. Είναι ο βασικός λόγος που προσπαθώ να προστατεύσω και να φροντίζω το σώμα μου σήμερα. Πώς το κάνω; Υπάρχουν αρκετές ιστορίες που δεν έχουν γίνει γνωστές. Θυμάμαι μία βραδιά που έβλεπα στην τηλεόραση μία ταινία που μου άρεσε. Με ρώτησε αν πραγματικά ήθελα να την δω. Του είπα «πάρε το τηλεχειριστήριο». Ήμουν πραγματικά αγχωμένος με το να τον έχω δίπλα μου».

Για τα πρώτα χρόνια στον Ολυμπιακό και την πορεία του: «Πέρασα άσχημα, υπέφερα δύο χρόνια γιατί προπονούμουν πολύ αλλά δεν έπαιζα. Στον Ολυμπιακό ανακάλυψα τι κάνουν οι μεγάλοι παίκτες για να βελτιωθούν. Ο Ολυμπιακός έχει σπουδαίο χαρακτήρα, πολύ δυνατή νοοτροπία, παλεύουν όλοι κάθε παιχνίδι και νομίζω ότι το κλειδί είναι οι γηγενείς παίκτες, είναι πάντα μαζί, ενωμένοι, ο καθένας θυσιάζεται για τον άλλον. Σίγουρα υπάρχουν τα σημεία αναφοράς όπως ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης, αλλά η χημεία και η νοοτροπία είναι το κλειδί».

Για τον Σπανούλη: «Ξέρω πολύ καλά πόσο έχει δουλέψει, τι κάνει σε κάθε προπόνηση, πάντα σωστά και σκληρά, η νοοτροπία του είναι πολύ δυνατή και δουλεύει σαν ρομπότ. Πέρα από αυτό, πιστεύει στον εαυτό του. Είναι ικανός να μη βάλει ούτε σουτ σε όλο το παιχνίδι και να βάλει τρία στα τρία τρίποντα στα τελευταία δύο λεπτά».

Για την μεταγραφή στη Φενέρμπαχτσε και τον Ομπράντοβιτς: «Ήταν ο κύριος λόγος για την απόφασή μου. Μου τηλεφώνησε και μου είπε τι ήθελε να κάνει σε αυτή την ομάδα, με έκανε ευτυχισμένο το γεγονός ότι ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη ήρθε για εμένα, το ότι ήθελε να είμαι μαζί του. Μιλήσαμε μόνο πέντε λεπτά, μου εξήγησε τι ήθελε και δεν συζητήσαμε για τα χρήματα. Το πιο σημαντικό δεν ήταν αυτό, αλλά το γεγονός πως με εμπιστεύτηκε. Σε αυτά τα τέσσερα χρόνια τον έχω εμπιστευτεί σαν πατέρα μου και αυτός με εμπιστεύεται επίσης. Νομίζω ότι έχουμε κάνει καλή δουλειά. Ξέρω ότι είναι δύσκολο, ζητά 150% από κάθε παίκτη, αλλά το μπάσκετ που παίζει φέρνει 100% νίκες. Αν κάνεις ό,τι σου ζητά θα κερδίσεις και αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Η νοοτροπία της Φενέρ είναι αυτή που μεταδίδει ο κόουτς. Προσπαθούμε να κερδίσουμε κάθε παιχνίδι. Μου αρέσει αυτή η χημεία που έχουμε δημιουργήσει αυτή την τετραετία. Προσπαθώ να ακούω τον προπονητή, έχω μεγάλους συμπαίκτες, νιώθω άνετα μαζί τους, παίζοντας πικ εν ρολ με τον Ντατόμε, τον Μέλι ή τον Κάλινιτς. Προσπαθώ να βρίσκω τις λύσεις στα διαφορετικά προβλήματα που προκύπτουν στο παιχνίδι. Μερικές φορές τα καταφέρνεις, άλλες όχι, αλλά το κλειδί είναι να βρίσκεις λύσεις στα προβλήματα».

Για την ήττα στον περσινό τελικό της Ευρωλίγκας: «Πέρασα άσχημα για κάποιες μέρες. Κάναμε καλό πρώτο μέρος, αλλά στο δεύτερο δεν παίξαμε όπως συνήθως. Δεν ήμουν καλά, έχασα απλά σουτ, ο Κοζέρ μας προκάλεσε πολλά προβλήματα. Είναι σημαντικό να φτάσεις στον τελικό, αλλά από την στιγμή που είσαι εκεί θέλεις να κερδίσεις. Είναι δύσκολο να χάνεις».

Για τα οικονομικά προβλήματα στην Τουρκία: «Δεν χάνω τον χρόνο μου με αυτά. Εμπιστεύομαι τον προπονητή και τον Μαουρίτσιο Γκεραρντίνι, τον καλύτερο τζένεραλ μάνατζερ στην Ευρώπη. Σκέφτομαι μόνο το μπάσκετ και πώς η Φενέρ θα αντιμετωπίσει το επόμενο παιχνίδι».