Ιστορία Αθλητισμού
Η μεταγραφική σύσκεψη της Ιντερ, με προεδρεύοντα τον Σάντρο Ματσόλα είχε ολοκληρωθεί, αλλά είδηση δεν βγήκε. Δύο δημοσιογράφοι είχαν την πληροφόρηση ότι στο «ραντάρ» του συλλόγου βρισκόταν ο 19χρονος Βραζιλιάνος που σκόραρε κατά ριπάς με τη φανέλα της Αϊντχόφεν.
Εξερχόμενος από την αίθουσα, ο Ματσόλα κλήθηκε να απαντήσει αν όντως έπεσε στο τραπέζι το όνομα «Ρονάλντο». Το νεύμα άρνησης συνόδεψε η εξής ατάκα: «Είδα το πρόσφατο φιλικό της Βραζιλίας με την Αγγλία και ακούμπησε την μπάλα ελάχιστα, ίσως 2 ή 3 φορές συνολικά».
«Ναι, Σάντρο», απάντησε, έκπληκτος, ο ένας από τους δημοσιογράφους. «Σε αυτές τις τρεις φορές που ακούμπησε την μπάλα, έβαλε 1 γκολ, είχε 1 δοκάρι και έβγαλε 1 ασίστ»!
Το φιλικό ήταν στο «Γουέμπλεϊ» τον Ιούνιο του 1995 και ο Βενιαμίν στην ενδεκάδα της Σελεσάο την είχε οδηγήσει σε νίκη με 3-1. Η εντύπωση που αποκόμισε για το νεαρό φορ ο ζωντανός θρύλος και (τότε) τεχνικός διευθυντής της Ίντερ στοίχισε εν τέλει στον Μάσιμο Μοράτι ένα πόσο που αντιστοιχεί σήμερα σε 13 εκατ. ευρώ.
Ο Ρονάλντο, που έβαλε 42 γκολ σε 46 συμμετοχές με την Αϊντχόφεν, μεταγράφηκε τελικά στην Μπαρτσελόνα το καλοκαίρι του ’97 αντί 15 εκατ. ευρώ. Μετά τα «όργια» που έκανε (και) στη Βαρκελώνη, οι «νερατζούρι» χρειάστηκε να εκταμιεύσουν, μόλις ένα χρόνο αργότερα, 28 εκατ. για την απόκτηση του.
Ήταν τότε η δεύτερη ακριβότερη μεταγραφή όλων των εποχών, πίσω από τον Άλαν Σίρερ. Και ο Σάντρο Ματσόλα είχε κάθε λόγο να νιώθει περίπου, όπως ο πρώην ιδιοκτήτης της Καλαμάτας, Σταύρος Παπαδόπουλος…
Γυρίζουμε το χρόνο τρία χρόνια πίσω για να κάνουμε focus στο πολυθρύλητο φλερτ της «Μαύρης Θύελλας» με τον παίκτη που ακόμα και σήμερα θεωρείται από πολλούς ως ο κορυφαίος επιθετικός όλων των εποχών. Τι είναι μύθος και τι πραγματικότητα; Γιατί δεν έγινε ποτέ η μεταγραφή, που θα μπορούσε να αλλάξει τον ρου της ιστορίας για το σύλλογο της Μεσσηνίας, δεδομένης της τεράστιας οικονομικής ενίσχυσης που θα εξασφάλιζε η μεταπώληση του «φαινομένου»;
Ο Σταύρος Παπαδόπουλος αγόρασε το 1992 την Καλαμάτα, με πολύ καλές προοπτικές ανεύρεσης ταλέντων από την ποδοσφαιρική αγορά της Βραζιλίας.
Έχοντας αναπτύξει επαγγελματικές δραστηριότητες στη χώρα του καφέ, ένας εκ των συνεργατών του ήταν ο θρυλικός για το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο Ζαϊρζίνιο, πρώτος σκόρερ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, το οποίο κατέκτησε πλάι στον Πελέ.
Προπονητής εκείνη την εποχή στη Σάο Κριστοβάο, ο Ζαϊρζίνιο ήταν από τους πρώτους που είχαν διαγνώσει ότι ο πιτσιρικάς Ρονάλντο Λουίς Ναζάριο ντε Λίμα είχε τα προσόντα να αφήσει εποχή στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Το ’91 εισηγήθηκε την απόκτηση του 15χρονου Ρονάλντο, ο οποίος στοίχισε 10.000 δολάρια στην Σάο Κριστοβάο. Και ένα χρόνο αργότερα συνέστησε στον Παπαδόπουλο να αποκτήσει αβλεπεί τον προικισμένο φορ, μιλώντας του για ένα από τα πιο σπάνια ταλέντα που είχε δει.
Το ποσό που ζήτησε ήταν 50.000 δολάρια. Ο Ρονάλντο δεν πήρε όμως ποτέ το αεροπλάνο για την Καλαμάτα, όπως επανειλημμένα είχε γραφτεί. Το αφεντικό του μεσσηνιακού συλλόγου δεν έβαλε το χέρι στην τσέπη και οι θεωρίες που επικρατούν για αυτό είναι δύο. Η μία αναιρεί την άλλη. Βάσει της πρώτης, παζαρεύτηκε το ποσό και ήταν διατεθειμένος να φτάσει έως τα 40.000 δολάρια.
Βάσει όμως των όσων έχει δηλώσει ο προπονητής Τάσος Σιούλας, που από το 1994 έως το 2000 είχε υπό την εποπτεία του το φυτώριο της ομάδας, ο λόγος δεν ήταν οικονομικός.
Η Καλαμάτα, που έπαιζε τότε στη Β’ κατηγορία, είχε καλύψει τις δύο θέσεις των ξένων με τους Αλντεμάρ και Τονίνιο. Σύμφωνα με τον Σιούλα επρόκειτο για δύο έμπειρους παίκτες που είχαν εγκατασταθεί με τις οικογένειες τους στην Καλαμάτα και ο Σταύρος Παπαδόπουλος θεώρησε πως δεν ήταν σωστό να λύσει την συνεργασία με έναν εκ των δύο. Εκτίμησε επιπλέον ότι δεν ήταν καλές οι πιθανότητες να ανταποκριθεί ο 16χρονος Ρονάλντο στις συνθήκες της Β’ Κατηγορίας.
Ένα χρόνο μετά, το εκκολαπτόμενο «φαινόμενο» πήγε από τη Σάο Κριστοβάο στην Κρουζέιρο και το 1994 η Αϊντχόφεν τον απέκτησε αντί 5,5 εκατ. ευρώ!
Ασφαλώς η αξία του δεν θα ανέβαινε τόσο γρήγορα σε τέτοια επίπεδα αν έπαιζε στη Β’ κατηγορία του ελληνικού πρωταθλήματος, ωστόσο θα αρκούσε πιθανότατα για να εξασφαλίσει στην Καλαμάτα το μπάτζετ αρκετών ετών.
Τουλάχιστον ο Σταύρος Παπαδόπουλος δεν τον είχε δει να παίζει. Ο Σάντρο Ματσόλα, που άφησε κι εποχή ως επιθετικός, προσφέρεται μάλλον ως η ιδανική παρηγοριά…
