Η απλή ιδέα που άλλαξε για πάντα το ποδόσφαιρο – Ήταν ένα εντελώς διαφορετικό άθλημα (φωτο)

Το ποδόσφαιρο σήμερα είναι ο «βασιλιάς των σπορ». Εδώ και περισσότερα από 150 χρόνια, το ποδόσφαιρο αυξάνει συνεχώς τους φανατικούς θεατές του. Ξεκίνησε από παιχνίδι, έγινε διασκέδαση, ιδεολογία, θρησκεία, αλλά πάνω απ’ όλα θέαμα και απόλαυση. Ο τρόπος που παίζεται έχει αλλάξει πολύ, όχι μόνο από την ίδρυσή του, αλλά και από πριν 20 χρόνια. Ωστόσο χρειάστηκε μια απλή ιδέα για να αρχίσει να μετατρέπεται στο άθλημα που όλοι ξέρουμε σήμερα και κάποιοι από εμάς, αγαπάμε.

Όταν λοιπόν, στα μέσα του 19ου αιώνα, ξεκίνησε να παίζεται σε βρετανικά πανεπιστήμια και σχολεία, κάθε ίδρυμα είχε βάλει τους δικούς του κανόνες παιχνιδιού. Όλα αυτά μέχρι το 1863 και την ίδρυση της Βρετανικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, που θέσπισε κάποιους κανόνες τους οποίους σχεδόν όλοι ακολούθησαν από εκεί και πέρα.

Το ποδόσφαιρο στα πρώτα χρόνια του δεν παιζόταν έτσι όπως το φαντάζεστε. Οι περισσότεροι παίκτες έπαιζαν στην επίθεση ενώ κανείς δεν έπαιζε στο κέντρο και ελάχιστοι στην άμυνα. Έμοιαζε περισσότερο με το ράγκμπι, που ήταν λίγο παλαιότερο και πιο δημοφιλές. Ο παίκτης έπαιρνε την μπάλα και έτρεχε προς την αντίπαλη εστία, έβαζε γκολ ή τον σταματούσε αμυντικός. Το σύστημα ήταν «όλοι επίθεση», ενώ σπάνια έβλεπες ομάδες με σχηματισμό 1-2-7.

Το Πανεπιστήμιο του Cambridge το 1880

Όλα αυτά μέχρι το 1883, όταν μια απλή ιδέα άλλαξε το ποδόσφαιρο, κάνοντάς το πιο «τακτικό» άθλημα. Κι αυτό οφείλεται στην ομάδα του Πανεπιστημίου του Cambridge κι όχι σε κάποια επαγγελματική ομάδα. Εκείνη την χρονιά λοιπόν, η ιδέα ήταν η εξής: κάθε παίκτης θα έπρεπε να είναι υπεύθυνος για συγκεκριμένη περιοχή του γηπέδου, χωρίς να την αφήνει για να βγει στην επίθεση. Το πρώτο στυλ «passing game» ήταν γεγονός.

Πως το έκαναν αυτό; Σκέφτηκαν την πυραμίδα! Το σύστημα μετατράπηκε σε 2-3-5, με 2 αμυντικούς, 3 κεντρώους και 5 επιθετικούς. Το σύστημα αυτό έφερε νίκες απέναντι σε πανεπιστήμια που βασίζονταν περισσότερο στην ταχύτητα και στην δύναμη. Οι νίκες κράτησαν για 4 συνεχόμενα χρόνια και η «Πυραμίδα του Cambridge», όπως ονομάστηκε, έγινε πρότυπο για το ποδόσφαιρο.

Το 1888 η ομάδα της Preston North End χρησιμοποίησε την «Πυραμίδα του Cambridge» με τον παίκτη που βρισκόταν στην μέση της τριάδας του κέντρου, να επιστρέφει πίσω στην άμυνα, ανάλογα αν η ομάδα βρισκόταν σε άμυνα ή σε επίθεση. Τελείωσε αήττητη το πρωτάθλημα με 18 νίκες και τέσσερις ισοπαλίες, 11 βαθμούς μπροστά από την δεύτερη Aston Villa.

Η μετατροπή του 2-3-5 στο «W-M» του Chapman

Η «Πυραμίδα του Cambridge» παρέμεινε στο επίκεντρο κάθε τακτικής στο ποδόσφαιρο για περίπου 35 χρόνια. Τότε, με την προσθήκη του offside, ο προπονητής της Arsenal, Herbert Chapman, είχε μια ακόμα ιδέα. Ο νέος σχηματισμός του ονομάστηκε «W-M». Δυο από τους πέντε επιθετικούς γύρισαν λίγο πιο πίσω, ενώ ένας παίκτης από τους τρείς του κέντρου, μετατράπηκε σε κεντρικό αμυντικό, σε ένα σύστημα που μοιάζει με 3-4-3 ή καλύτερα 3-2-2-3. Εκείνη η ομάδα κέρδισε 5 πρωταθλήματα τα επόμενα χρόνια. «Τα υπόλοιπα είναι ιστορία», όπως λένε και οι Βρετανοί…

Το άγαλμα του Herbert Chapman έξω από το γήπεδο της Arsenal