Μπάσκετ
Η εξέδρα έβραζε, η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη και η αγωνία βρισκόταν στο αποκορύφωμα. «Τίποτα, τίποτα δεν μας σταματά» φώναζε ο κόσμος που είχε γεμίσει ασφυκτικά το ΣΕΦ. «Τίποτα, τίποτα δεν μας σταματά» επαναλάμβανε ο αείμνηστος Φίλιππος Συρίγος στην επική περιγραφή του τελικού του Ευρωμπάσκετ του 1987 μεταξύ της Ελλάδας και της Σοβιετικής Ενωσης.
Κι έπειτα η μπάλα πήγε στα χέρια «του τίμιου γίγαντα» του Αργύρη Καμπούρη, ο οποίος με μνημειώδη ψυχραιμία έστειλε την μπάλα στο διχτάκι δύο φορές γράφοντας το ιστορικό 103-101, ανυψώνοντας στα ουράνια ένα ολόκληρο έθνος.
Ήταν η 14η Ιουνίου 1987, ημερομηνία ορόσημο για το ελληνικό μπάσκετ, ημερομηνία ορόσημο για τον ελληνικό αθλητισμό. Το πρώτο ελληνικό χρυσό μετάλλιο σε ομαδικό άθλημα κι η απαρχή μιας χρυσής εποχής για το άθλημα που αγαπήθηκε από τους Ελληνες, Εκτοτε η Εθνική μπάσκετ έγινε, δικαίως, η «επίσημη αγαπημένη» όλων των Ελλήνων.
Η 14η Ιουνίου ανήκει στους ήρωες εκείνης της βραδιάς, στους ήρωες μιας ολόκληρης εποχής, στους ήρωες του ελληνικού μπάσκετ. Ποιοι ήταν αυτοί; Νίκος Γκάλης, Παναγιώτης Γιαννάκης, Φάνης Χριστοδούλου, Νίκος Φιλίππου, Παναγιώτης Φασούλας, Λιβέρης Ανδρίτσος, Αργύρης Καμπούρης, Νίκος Σταυρόπουλος, Νίκος Λινάρδος, Παναγιώτης Καρατζάς, Μιχάλης Ρωμανίδης, Μέμος Ιωάννου και ο αείμνηστος ευρωκόουτς Κώστας Πολίτης.
Τα τελευταία συγκλονιστικά λεπτά του τελικού
