Ανήμερα του Αγίου Ηλία το 1941, στο Smiljan (σημερινή Κροατία), τη γενέτειρα του Νίκολα Τέσλα, οι Κροάτες συνεργάτες των ναζί Ούστασε δολοφόνησαν 506 Σέρβους.

">

Ως αποτέλεσμα αυτής της γενοκτονίας, δεν υπάρχει σήμερα ούτε μία Σερβική ψυχή ζωντανή στο Smiljan.

Σύμφωνα με την απογραφή, το 1941, στο Σμίλιαν —την γενέτειρα του Νίκολα Τέσλα— και στα γύρω χωριά, ζούσαν 621 άτομα σερβικής υπηκοότητας. Από αυτόν τον αριθμό, 558 άνθρωποι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του Β´ παγκόσμιου πολέμου, μεταξύ των οποίων 74 παιδιά.

Επικεφαλής των κροατικών Ουστάσι ήταν ο Rudolf Riek (διοικητής του στρατοπέδου Jadovno), ο Joso Adjić και ο Dragan Devčić.

Κατά τον τελευταίο πόλεμο της δεκαετίας του 1990, οι Κροάτες σκότωσαν τους υπόλοιπους είκοσι Σέρβους στο Σμίλιαν, συμπεριλαμβανομένων οκτώ ηλικιωμένων που επέζησαν από τη σφαγή των Ουστάσι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Σήμερα, όλα τα λείψανα των Ορθοδόξων Σέρβων στο Smiljan βρίσκονται κοντά στην εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου, όπου υπηρετούσε ο πατέρας του Nikola Tesla, ο ιερέας της μητρόπολης Sremski Karlovci, Milutin, και στο σπίτι της ενορίας. Ο Νίκολα Τέσλα γεννήθηκε το 1856.

Πίσω από το σπίτι βρίσκεται το Ορθόδοξο νεκροταφείο του χωριού και ο ομαδικός τάφος του 1941, όπου κάτω από έναν ξύλινο σταυρό βρίσκονται τα λείψανα 519 Σέρβων από το Smiljan, θυμάτων του «Ανεξάρτητου Κράτους της Κροατίας», γειτόνων και συγγενών του μεγάλου Σέρβου επιστήμονα.

Τι θα είχε συμβεί με τον ίδιο τον Νίκολα Τέσλα (τον οποίο οι Κροάτες διεκδικούν ασταμάτητα και τον «υιοθετούν» καθημερινά) αν έμενε στο κατώφλι του σπιτιού του κατά τη γενοκτονία του 1941-45 ή του 1991-95;

Ενενήντα ένα μέλη της οικογένειας Τέσλα σκοτώθηκαν στο «Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας».

Δεκατέσσερις από αυτούς πέθαναν στα χέρια των σφαγέων του Ante Pavelić στο διαβόητο Jasenovac. Έτσι, ο Τέσλα δεν είναι μόνο γιος Σέρβου ιερέα αλλά και συγγενής μιας μεγάλης οικογένειας μαρτύρων.

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε το pronews.gr στο Instagram για να «δεις» τον πραγματικό κόσμο!

Σύμφωνα με την πανάρχαια παράδοση των Ιησουιτών του Βατικανού, κανένας από τους σφαγείς δεν απολογήθηκε για το έγκλημά του.