Λ.Πετρούνιας: «Στο Παγκόσμιο του 2014 πήγα με δανεικά»

O Λευτέρης Πετρούνιας, φιλοξενήθηκε από την Έλενα Παπαβασιλείου σε τηλεοπτική εκπομπή όπου μίλησε για την καριέρα του, τους τραυματισμούς του, καθώς και τις δύσκολες στιγμές που πέρασε πριν έρθουν οι μεγάλες επιτυχίες.

Πιο συγκεκριμένα, ο Έλληνας Ολυμπιονίκης ανέφερε πως στο παγκόσμιο του 2014 είχε πάει με δανεικά και πως τα πρώτα χρόνια ήταν αρκετά δύσκολα από οικονομικής άποψης, καθώς η Ομοσπονδία αδυνατούσε να πληρώσει τους αθλητές με τον έμπειρο αθλητή των κρίκων να δηλώνει χαρακτηριστικά πως «δεν είχαν μαντήλι να κλάψουν».

Επίσης, μεγάλη αναφορά έγινε στους τραυματισμούς που ταλάνισαν τον «Βασιλιά των Κρίκων», καθώς και στην δύσκολη πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Μάλιστα, ο Λευτέρης Πετρούνιας έκανε ξεκάθαρο πως δεν πρόκειται να σταματήσει μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, καθώς ενδιαφέρεται πολύ για τους Ολυμπιακούς στο Λος Άντζελες το 2028.

Οι δηλώσεις Πετρούνια
Για τις δυσκολίες των τραυματισμών: «Μετά το πρώτο χειρουργείο πίστεψα ότι θα σταματήσω. Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι θα σταματήσω γιατί μου άλλαξαν όλη την ανατομία του ώμου. Εγώ στην αρχή δεν μάθαινα να κουνάω το χέρι μου να φύγει ο πόνος του χειρουργείου. Μάθαινα ο εγκέφαλος να δίνει τη σωστή εντολή. Όταν ήθελα να πατήσω το κουμπί 3 στο ποδήλατο, ενώ πάταγα το 3 πήγαινε στο 4. Αλλιώς δουλεύει αυτό το χέρι ακόμα και σήμερα».

Για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024: «Προφανώς και θα συνεχίσω. Θα κάνω ένα διάλειμμα μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, να ξεκουραστώ λίγο γιατί το χρειάζομαι. Αλλά θα συνεχίσω την ενόργανη γυμναστική. Για ποιο λόγο να σταματήσω αφού είμαι στους πρωταγωνιστές; Αν έχανα συχνά θα έφευγα, αλλά δεν ξέρω τι επιφυλάσσει αυτή η τετραετία που έρχεται. Θα κάνω ένα διάλειμμα, θα ξαναμπώ στην προπόνηση. Θα είμαι καλά; Θα μπω στην Ολυμπιάδα; Έχω διάφορα ερωτηματικά. Με ενδιαφέρει και το 2028 στο Λος Άντζελες. Όσο πλησιάζει το Παρίσι έχω προσμονή για να έρθει, αλλά ταυτόχρονα σκέφτομαι ‘ωχ έρχεται και μετά;’. Είναι παράξενο συναίσθημα».

Για το Παγκόσμιο του 2014: «Το 2014 είχα ήδη κάποιες επιτυχίες σε πιο χαμηλό επίπεδο, αλλά ήμουν στους 8 καλύτερους του κόσμου. Αυτό που θα με έφερνε πιο κοντά σε χορηγούς και στη δυνατότητα της επιβίωσης πάνω απ’ όλα ήταν τα μετάλλια. Όταν τερμάτισα στην 6η θέση στο Παγκόσμιο του 2014, συνειδητοποίησα ότι υπάρχει πολύ μεγάλος βαθμός δυσκολίας στο επόμενο Παγκόσμιο του 2015 που ήταν πρόκριση για Ολυμπιάδα.

Ο έκτος στο προηγούμενο Παγκόσμιο είναι πολύ δύσκολο να μεταπηδήσει τρεις θέσεις στο επόμενο. Κάπου εκεί άρχισε να σβήνει το όνειρό μου και το κυνήγι μου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016. Εγώ είχα μία σοβαρή σχέση και ήθελα να μπορέσω να σταθώ στα πόδια μου για να είμαι εντάξει στη ζωή μου και στην καθημερινότητά μου. Οπότε όταν προσγειώθηκα στην Ελλάδα είχα ήδη πει στη Βασιλική ότι πιθανώς θα σταματήσω και θα δουλέψω κάπου, γιατί από την Ομοσπονδία ήμασταν αρκετούς μήνες απλήρωτοι.

Με δανεικά χρήματα είχα πάει στο Παγκόσμιο για να μπορώ να κινούμαι. Η όλη φάση έγινε στο ταξί. Γυρνούσαμε από το αεροδρόμιο την ώρα που συζητούσαμε αυτό το πράγμα με τη Βασιλική και μου λένε ότι με αναλαμβάνει μία εταιρεία. Ανέλαβαν και τη Βασιλική. Θυμάμαι ότι πήρα τηλέφωνο τον υπεύθυνο και του είπα ‘θα μπορούσαμε να πληρωθούμε, όχι από τον Γενάρη, αλλά νωρίτερα γιατί δεν έχουμε μαντήλι να κλάψουμε;”. Φυσικά εγώ θα μπορούσα να στραφώ στην οικογένειά μου, αλλά δεν το ήθελα.

Μην βγει μία εικόνα προς τα έξω ότι δεν είχα να φάω. Ήθελα να στηριχθώ μόνος μου στα πόδια μου. Αμέσως μετά πήρα το πρώτο μου χρυσό σε ευρωπαϊκό. Τρεις μήνες μετά πήγα στο ευρωπαϊκό, μετά από τρεις χρονιές που έβγαινα πέμπτος. Με το που με ανέλαβαν χαλάρωσε το μυαλό μου, σταμάτησα να σκέφτομαι τι θα πάρω από το σούπερ μάρκετ, πώς θα βάλω πετρέλαιο στο αμάξι.

Τα βασικά πράγματα. Δεν χρειάζονται πολλά χρήματα, οργάνωση χρειάζεται. Για να είμαι ειλικρινής βλέπω μία σημαντική προσπάθεια οργάνωσης του αθλητισμού και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό. Βλέπω και αρκετά χρήματα προς τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, που πάντοτε όποιος αναλάμβανε ασχολούταν κατευθείαν με το ποδόσφαιρο.

Και το καταλαβαίνουμε, είναι επαγγελματικός αθλητισμός, είναι άλλα ονόματα και πάει λέγοντας. Όμως υπάρχει και ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, που φέρνει τα Ολυμπιακά μετάλλια. Βλέπω πως γίνονται βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση».