Πιστός στον Παναθηναϊκό ο Γ.Βαγιαννίδης: «Aν μου έλεγε να παίζω δωρεάν ως το τέλος της καριέρας μου θα το έκανα»

Ο Γιώργος Βαγιαννίδης παραχώρησε πρόσφατα μια μακροσκελή και ενδιαφέρουσα συνέντευξη, μιλώντας για το λόγο που επέλεξε τον Παναθηναϊκό, τα συναισθήματά του στη διάρκεια της πρώτης προπόνησης, αλλά επίσης και για το γεγονός ότι θα έπαιζε ακόμη και χωρίς χρήματα, με τη φανέλα των «Πράσινων».

Γιατί επέλεξε τον Παναθηναϊκό: «Η επιλογή να έρθω στον Παναθηναϊκό δεν ήταν τόσο δική μου όσο του πατέρα του, επειδή εκείνος είχε μεγαλώσει στην Λ. Αλεξάνδρας μικρός και ήταν οπαδός της ομάδας».

Πώς ένιωσε στην πρώτη του προπόνηση με την ανδρική ομάδα: «Θυμάμαι χαρακτηριστικά την πρώτη αυτή προπόνηση που είχα κάνει όταν ήταν ο Μαρίνος Ουζουνίδης προπονητής.

Ήμασταν 4-5 παιδιά που είχαμε ανέβει. Θυμάμαι το σοκ μας. Πόσο διαφορετικός ήταν ο ρυθμός, η πίεση και ο τρόπος που αντιλαμβανόσουν το παιχνίδι.

Είναι βέβαια ταυτόχρονα και μία επιβράβευση που εκείνη την ώρα δεν τη νιώθεις τόσο εξαιτίας της πίεσης και του άγχους που έχεις.

Το πρώτο σοκ μεγάλο μου ως ποδοσφαιριστής ήταν η πρώτη μου προπόνηση με την ανδρική ομάδα».

Για την αξία των ακαδημιών για την ομάδα: «Τα χρόνια που ήμουν στην ακαδημία ήταν μάλλον στα καλύτερά της. Είχαμε από 12 χρονών ψυχολόγο. Από 10 μέχρι και 20 ετών παίζαμε όλοι μ’ έναν κοινό τρόπο.

Έτσι αφομοιώσαμε το παιχνίδι. Θεωρώ πως, παρ’ ότι δεν έχω καλή εικόνα με το συμβαίνει στις ακαδημίες τώρα, γίνεται ακόμα καλή δουλειά. Θεωρώ τον εαυτό μου ως παράδειγμα για το γεγονός πως ήρθα από τις ακαδημίες και στέριωσα στην πρώτη ομάδα.

Ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια δεν έχει δώσει ευκαιρίες σε παιδιά της ακαδημίας είτε γιατί υπάρχει η πίεση του πρωταθλήματος είτε γιατί έχει ανέβει το επίπεδο και λόγω των παικτών που έρχονται. Έχει έτσι δυσκολέψει η διαδικασία αυτή.

Ένας υγιής σύλλογος απαιτείται να χρησιμοποιεί κάποια παιδιά από την ακαδημία του. Είναι η ταυτότητα του συλλόγου. Χωρίς αυτά τα παιδιά ο σύλλογος δεν έχει τέτοια.

Οι Έλληνες που πλάθονται από μικροί στην ομάδα ξέρουν τι σημαίνει ο σύλλογος και η φανέλα του. Πρέπει η ομάδα να επενδύσει στις ακαδημίες και τα παιδιά της. Θα της κάνει πολύ καλό».

Για το τι θέλουν για το μέλλον του: «Η αλήθεια είναι πως είχα όνειρο κάποια στιγμή πολλές συμμετοχές με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, αλλά είναι όνειρό μου να αγωνιστώ κάποια στιγμή και σε υψηλότερο επίπεδο από την Ελλάδα.

Αν δεν έρθει ποτέ αυτό, τότε ίσως η καλύτερη επιλογή για μένα είναι ίσως να μείνω στην ομάδα που μεγάλωσα. Το όνειρό μου και ο στόχος δεν είναι να μείνω για πάντα εδώ.

Θέλω να βάζω μεγάλους στόχους και προκλήσεις στον εαυτό μου. Τα χρόνια μου όμως εδώ είναι ένα όνειρο που πραγματοποιείται.

Αν στο μέλλον υπάρξει κάποια πώλησή μου θα κάνει καλό και στον σύλλογο, όχι μόνο για τα λεφτά, αλλά και γενικότερα».

Για το βήμα που έκανε στο εξωτερικό και την Ίντερ: «Ήμουν πολύ μικρός. Ήταν δύσκολο βήμα αρκετά. Δεν μπορώ να πω αν έπραξα λάθος ή σωστά. Αν δεν είχα κάνει το βήμα αυτό και δεν είχα φάει την σφαλιάρα δεν θα ήμουν εδώ.

Το αξιοποίησα. Το ότι πήγα από την Ίντερ στην β’ ομάδα του Παναθηναϊκού και έπαιξε σε γήπεδα Β’ Εθνικής που ξέρεις πως είναι και κατάφερε μέσα από την διαδικασία αυτή να αναδειχθώ και πάλι είναι η μεγαλύτερή μου επιτυχία στην καριέρα μου.

Πιο πολύ ψυχολογικά όχι παικτικά. Έπρεπε κι εγώ να ρίξω… Άκουγα πολλά εκείνο το διάστημα. Πήγες εκεί γιατί νομίζεις πως είσαι κάποιος. Πήγες για τα λεφτά.

Έπρεπε να ρίξω τον εγωισμό μου και να πω “Γιώργο έκανες λάθος ή μία επιλογή που δεν σου βγήκε, κάνω το καλύτερο για τον εαυτό σου τώρα και γύρνα πίσω”.

Είδα βέβαια πολλά πράγματα εκεί. Άλλος κόσμος τελείως. Αν δεν το πέρναγα, δεν θα ήμουν σε αυτό το επίπεδο τώρα».

Για το νέο συμβόλαιο: «Το δύσκολο για μένα ήταν όλη αυτή η περίοδος των δύο χρόνων, που δεν έχω επιβραβευτεί ακόμα γι’ αυτά που έχω δείξει ως παίκτης και ως Γιώργος.

Δεν ξέρω τι γνώμη έχουν οι υπόλοιποι για μένα αλλά προσωπικά δεν έδωσε ποτέ κάποιο δικαίωμα να νομίζει κάποιος πως θα επαναπαυθώ ή ότι το ζητούμενο για μένα είναι τα λεφτά.

Όμως ως παίκτης του Παναθηναϊκού που έχει δώσει αρκετά στην ομάδα θεωρούσα πως το φυσικό επακόλουθο είναι ανανεώσω με το συμβόλαιο που μου αντιστοιχεί και μόνο μ’ αυτό θα ένιωθα κι εγώ την ασφάλεια και την άνεση να αγωνιζόμαι εδώ πέρα όσο καλύτερα μπορώ.

Αν μου έλεγε η ομάδα να παίζω δωρεάν μέχρι το τέλος της χρονιάς θα το έκανα. Αλλά όπως γνωρίζουν όλοι, όταν υπογράφεις ένα καλό συμβόλαιο για σένα, μετά παίζεις με άλλο τρόπο μέσα στο γήπεδο.

Όχι λόγω των χρημάτων, αλλά της επιβράβευσης και της αυτοπεποίθησης που νιώθεις στο γήπεδο. Αυτό έψαχνα εγώ τόσο καιρό. Τώρα το νιώθω έντονα στο γήπεδο.

Πως έχω το συμβόλαιο και τον ρόλο που θέλω στην ομάδα. Τόσα χρόνια αναζητούσα το βάρος και τις ευθύνες.

Αν κάποιος ξέρει καλά την ομάδα το βάρος όλης αυτής της κατάστασης στον Παναθηναϊκό είμαι εγώ. Άντε να το ξέρουν και δύο τρεις ακόμα τόσο καλά. Αλλά σαν κι εμένα δεν το ξέρει κάποιος».