Auto - Moto
H μυρωδιά ενός ολοκαίνουργιου αυτοκινήτου δεν είναι καθόλου φυσική.
Είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα της απελευθέρωσης πολυάριθμων χημικών ενώσεων στα πλαστικά, τα χρώματα, τα λιπαντικά, τα στεγανωτικά, τους πλαστικοποιητές και διάφορα άλλα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή του εσωτερικού και του εξωτερικού ενός αυτοκινήτου.
Τα αυτοκίνητα είναι φτιαγμένα για να διαρκούν, να αντέχουν χτυπήματα και γρατσουνιές ενώ διατηρούν μια κομψή εμφάνιση. Για να επιτευχθεί αυτό, κατασκευάζονται με υλικά που παρέχουν ελάχιστη διάβρωση, μια ποικιλία από βινύλια και πλαστικά υψηλής απόδοσης.
Αυτά τα υλικά είναι πολύ αποτελεσματικά για τη διατήρηση του εσωτερικού ενός αυτοκινήτου: η πολυουρεθάνη, για παράδειγμα, είναι ένα σκληρό εύκαμπτο υλικό που είναι ανθεκτικό στη θερμοκρασία και άλλες καιρικές συνθήκες, την ακτινοβολία και τους περισσότερους διαλύτες, ενώ το τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (πιο γνωστό ως πολυεστέρας) χρησιμοποιείται για βραχίονες υαλοκαθαριστήρων, καλύμματα κινητήρα και περιβλήματα συνδετήρων. Αυτά τα υλικά, όπως και πολλά άλλα, όλα συμβάλλουν στη μυρωδιά του νέου αυτοκινήτου.
Αν και το άρωμα για πολλούς είναι παραδεισένιο, είναι πολύ τοξικό. Οι πτητικές οργανικές ενώσεις (VOCs) που απελευθερώνονται από τέτοια υλικά έχουν υψηλή πίεση ατμών καθώς και χαμηλά σημεία βρασμού, γεγονός που προκαλεί την εξάτμιση μεγάλου αριθμού μορίων στον αέρα.
Στην πραγματικότητα, έχουν διεξαχθεί επιστημονικές μελέτες για να ελεγχθεί εάν αυτές οι μυρωδιές είναι αρκετές ώστε να προκαλέσουν κινδύνους για την υγεία, είτε βραχυπρόθεσμα είτε μακροπρόθεσμα. Ορισμένες από αυτές τις πτητικές χημικές ουσίες, τις ίδιες που βρίσκονται συνήθως σε χρώματα και κόλλες, μπορούν να οδηγήσουν σε ζάλη, αλλεργικές αντιδράσεις ή πονοκεφάλους εάν εκτεθείτε σε αυτές για αρκετά μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Ευτυχώς, οι περισσότερες από αυτές στο εσωτερικό ενός αυτοκινήτου μπορούν να απελευθερωθούν με τον καιρό από το αυτοκίνητο, απλά κατεβάζοντας ένα παράθυρο και αφήνοντας τον καθαρό αέρα να κυκλοφορήσει.
