Έχετε αναρωτηθεί; – Για ποιο λόγο χαμηλώνουμε το ραδιόφωνο όταν χανόμαστε ή όταν παρκάρουμε με το αυτοκίνητό μας;

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ για ποιο λόγο χαμηλώνουμε το ραδιόφωνο όταν χανόμαστε ή όταν παρκάρουμε με το αυτοκίνητό μας;

Αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλός μας δίνει προτεραιότητα στις αισθητηριακές εισροές, εστιάζοντας στα πιο κρίσιμα καθήκοντα, όπως η πλοήγηση σε άγνωστους δρόμους, εξηγούν οι ειδικοί.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν είναι πραγματικά ικανός για πολυδιεργασία. Αλλάζει την προσοχή μεταξύ των εργασιών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη απόδοση και αυξημένα ποσοστά σφαλμάτων, ειδικά σε πολύπλοκες ή άγνωστες καταστάσεις.

Η μείωση των ακουστικών εισροών με την απενεργοποίηση του ραδιοφώνου βοηθά τον εγκέφαλο να διαθέσει περισσότερους πόρους στην οπτική και χωρική επεξεργασία, οι οποίες είναι απαραίτητες για την ασφαλή οδήγηση και τον προσανατολισμό σε νέα περιβάλλοντα.

Μας ενοχλούν και οι συνεπιβάτες;

Το 1930, η Ένωση Κατασκευαστών Ραδιοφώνων άσκησε πιέσεις ισχυριζόμενοι ότι οι επιβάτες στο πίσω κάθισμα αποσπούσαν περισσότερο την προσοχή του οδηγού από το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου.

Η ακρόαση του ραδιοφώνου, υποστήριζαν, ήταν ασφαλέστερη από το να κοιτάζεις στον καθρέφτη. Ορισμένοι αντιτάχθηκαν σθεναρά στους ισχυρισμούς της βιομηχανίας, υποστηρίζοντας ότι τα ραδιόφωνα αυτοκινήτων αποσπούσαν την προσοχή και ήταν επικίνδυνα.

Τα νομοθετικά σώματα των πολιτειών του Ιλινόις, της Μασαχουσέτης, της Νέας Υόρκης, του Νιου Τζέρσεϊ και του Οχάιο εξέτασαν το ενδεχόμενο επιβολής προστίμων για τα ραδιόφωνα αυτοκινήτων, ενώ το 1935 οι νομοθέτες του Κονέκτικατ εισήγαγαν πράγματι ένα νομοσχέδιο που θα επέβαλε υψηλό πρόστιμο για την εγκατάσταση ραδιοφώνου – 50 δολάρια το 1935, που σήμερα είναι περίπου 1.100 δολάρια.

Άλλοι εξέταζαν το ενδεχόμενο να καταστήσουν την εγκατάσταση ραδιοφώνου αυτοκινήτου έγκλημα.

Είναι απειλή τα ραδιόφωνα;

Μέχρι το 1939, όμως, κανείς δεν μελέτησε πραγματικά αν υπήρχε συσχέτιση μεταξύ των ραδιοφώνων αυτοκινήτων και των τροχαίων ατυχημάτων: Τα ραδιόφωνα αυτοκινήτων έπαιζαν ελάχιστο έως καθόλου ρόλο στα αυτοκινητιστικά ατυχήματα, διαπίστωσε το Princeton Radio Research Project.

Ο κανόνας των 15 δευτερολέπτων

Πριν από δεκαετίες, η Εταιρεία Μηχανικών Αυτοκινήτων συμβούλευε τους οδηγούς να ακολουθούν τον κανόνα των 15 δευτερολέπτων.

Δηλαδή, ένας οδηγός μπορεί να αποσπάται από μια δραστηριότητα μέσα στο αυτοκίνητο, όπως η συνομιλία με τους επιβάτες ή η ανάκτηση ενός αντικειμένου από το ντουλαπάκι του αυτοκινήτου, για έως και 15 δευτερόλεπτα πριν η εργασία γίνει οπτική απόσπαση της προσοχής και καταστεί μη ασφαλής.

Δεκαπέντε δευτερόλεπτα, μπορείτε να το φανταστείτε; Κάθε πέντε δευτερόλεπτα με ταχύτητα 55 mph (80 km/h) ένα αυτοκίνητο διανύει περίπου 360 πόδια (107 μέτρα), δηλαδή το μήκος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου.

Τώρα πολλαπλασιάστε το επί τρία – αυτή είναι μεγάλη απόσταση που καλύπτεται χωρίς την προσοχή και την εστίαση του οδηγού στην οδήγηση.

Σήμερα, τόσο η Εθνική Διοίκηση Ασφάλειας Οδικής Κυκλοφορίας (NHTSA) όσο και το Υπουργείο Μεταφορών των ΗΠΑ (DOT) συνιστούν καμία δραστηριότητα μέσα στο αυτοκίνητο να μην διαρκεί περισσότερο από δύο δευτερόλεπτα, διαφορετικά γίνεται αντιπερισπασμός.