Κοντέρ αυτοκινήτου: Για ποιο λόγο δε θα πιάσεις ποτέ την τελική ταχύτητα που αναγράφεται

Οι ενδείξεις του ταχύμετρου πολλές φορές απέχουν από την πραγματικότητα και τις δυνατότητες του οχήματος στο οποίο έχει τοποθετηθεί.

Πρόκειται για ένα παιχνίδι εντυπώσεων ή για μια κατασκευαστική αστοχία που χτυπά τις περισσότερες τετράτροχες κατασκευές; Το «λάθος» το οποίο μπορεί κανείς να εντοπίσει στα περισσότερα αυτοκίνητα αφορά στη μέγιστη ταχύτητα, η οποία αναγράφεται στο ταχύμετρο, υπερβαίνοντας τις πραγματικές δυνατότητες του αυτοκινήτου.

Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι ένα αυτοκίνητο μπορεί να μην έχει την ικανότητα να αναπτύσσει την ταχύτητα των 200 χλμ./ώρα ή να δυσκολεύεται ακόμα και να την προσεγγίσει, το ταχύμετρο του πίνακα οργάνων «τερματίζει» πολύ ψηλότερα, ταχύτητες φύση και θέση εξωπραγματικές.

Το παράδειγμα της Skoda Fabia με τον ατμοσφαιρικό κινητήρα των 1,2 λίτρων είναι χαρακτηριστικό, καθώς έχουμε να κάνουμε με ένα αυτοκίνητο το οποίο επιταχύνει από στάση στα 100 χλμ./ώρα σε 16,5 δλ. και δεν ξεπερνά την τελική ταχύτητα των 160 χλμ./ώρα, την στιγμή που το ταχύμετρο συνεχίζει να έχει ενδείξεις έως και τα 240 χλμ./ώρα.

Οι λόγοι πίσω από τη συγκεκριμένη ανακολουθία είναι δύο. Ο πρώτος έχει να κάνει με την άνεση που προσφέρει στην ανάγνωση ένας πίνακας οργάνων και ειδικότερα η κλιμάκωση που ακολουθούν οι ενδείξεις του.

Τοποθετώντας, λοιπόν, τις πιο συνηθισμένες ταχύτητες από τα 80 χλμ./ώρα έως και τα 140 χλμ./ώρα στο μέσον ή αν προτιμάτε την κορυφή ενός ταχύμετρου, αυτομάτως κάνουμε την ανάγνωσή του από τον οδηγό ευκολότερη, πιο άνετη και πιο ασφαλή.

Αυτό βέβαια αναγκάζει τους κατασκευαστές να φτάσουν έως και τα 240 ή τα 260 χλμ/ώρα με σκοπό να καταφέρουν να καλύψουν με ενδείξεις την ωφέλιμη επιφάνεια του ταχύμετρου χωρίς να αναγκαστούν να προβούν σε μη δόκιμες λύσεις και χωρίς να αποκλίνουν από την κοινή πρακτική.

Ο δεύτερος λόγος αφορά τον ίδιο τον κατασκευαστή και ειδικότερα τον περιορισμό της πολυπλοκότητας και συνεπώς του κόστους στην κατασκευής ενός οχήματος. Χρησιμοποιώντας ένα ταχύμετρο για ολόκληρη την γκάμα εκδόσεων κινητήρα ενός αυτοκινήτου αντί δύο ή τριών διαφορετικών, ένας κατασκευαστής επιτυγχάνει την περίφημη οικονομία κλίμακας, ενώ μειώνει και το διαχειριστικό κόστος επιπλέον ανταλλακτικών.

Ένας ακόμα λόγος που θα μπορούσε να προστεθεί στους παραπάνω είναι η ψυχολογική ευφορία που προκαλούν στον οδηγό ενδείξεις που παραπέμπουν σε αυτοκίνητο επιδόσεων και όχι σε ένα τυπικό αυτοκίνητο πόλης με έναν αναιμικό κινητήρα 1,2 λίτρων.