Το καλοκαίρι έχει τελειώσει και όλοι οι δρόμοι των πόλεων έχουν γεμίσει με αυτοκίνητα και φασαρία. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι οι θέσεις στάθμευσης που υπήρχαν ακόμα και μέχρι τα τέλη του Σεπτέμβρη έχουν «εξαφανιστεί», προσθέτοντας ένα ακόμα «άγχος» στους οδηγούς.
Η διαδικασία ανεύρεσης μιας θέσης παρκαρίσματος δεν είναι εύκολη υπόθεση, χρειάζεται και τύχη, με αποτέλεσμα ορισμένοι οδηγοί να σταθμεύουν το αυτοκίνητό τους όπου βρουν για να μπορέσουν να συνεχίσουν τη μέρα τους.
Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να δούμε παρκαρισμένα οχήματα σε διάφορα σημεία της πόλης, ακόμα και μπροστά από ράμπες αναπήρων ή οδηγούς τυφλών. Σε κάθε περίπτωση, αυτό δεν θα πρέπει να συμβαίνει.
Είναι ντροπή, αλλά και θέμα έλλειψης παιδείας η στάθμευση μπροστά ή ακόμα και πάνω σε κεκλιμένο επίπεδο (ράμπα) διάβασης ατόμων με αναπηρία ή πάνω σε «οδηγό» τυφλών (τα ειδικά πλακάκια στα πεζοδρόμια). Ειδικά για αυτά τα δύο, οι οδηγοί θα πρέπει να αφήνουν απόσταση μισό μέτρο εκατέρωθεν, για ευνόητους λόγους.
Αντίστοιχης βαρύτητας αποτελεί και η παράνομη στάθμευση μπροστά από ειδικούς χώρους στάθμευσης οχημάτων ατόμων με αναπηρία, καθώς και σε χώρους στάθμευσης αποκλειστικά για κάποιο συγκεκριμένο όχημα ατόμων με αναπηρία.
Αυτός που παραβαίνει τις συγκεκριμένες διατάξεις του Άρθρου 34 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, τιμωρείται με διοικητικό πρόστιμο 150 ευρώ και επί τόπου αφαίρεση των στοιχείων κυκλοφορίας και της άδειας οδήγησης για 60 ημέρες.
Το παραπάνω διοικητικό πρόστιμο ορίζεται στο ήμισυ, όταν οι παραβάσεις αφορούν μοτοποδήλατα ή μοτοσυκλέτες, αλλά αν η παράνομη στάθμευση συνεχίζεται και πέραν των τριών ωρών από τη βεβαίωση της παράβασης, βεβαιώνεται νέα παράβαση από το ίδιο ή άλλο όργανο και μετά την πάροδο του δεύτερου τρίωρου γίνεται μεταφορά του οχήματος. Εάν παρεμποδίζεται και η κυκλοφορία στο δρόμο, τότε η μεταφορά του οχήματος γίνεται αμέσως.