Π.Σκουρλέτης: «Δίκαιη ανάπτυξη με αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ»

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης σε δήλωσή του θέτει ως στόχο για τον κατώτατο μισθό τα 800 ευρώ και προτείνει την πιλοτική εφαρμογή 35ωρου χωρίς μείωση αποδοχών.

Υπενθυμίζεται ότι σήμερα ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης δήλωσε στον ΣΚΑΪ ότι αύριο, στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, θα ληφθεί η απόφαση για τον κατώτατο μισθό.

Αναλυτικά η δήλωση του Πάνου Σκουρλέτη:

Αυτή τη Δευτέρα πρόκειται να εξεταστεί από το Υπουργικό Συμβούλιο το θέμα του κατώτατου μισθού, με τα σενάρια να κάνουν λόγο είτε για «πάγωμα», είτε για συμβολικού τύπου ποσοστιαίο επανακαθορισμό, ο οποίος δεν θα κάνει τη διαφορά όταν έρθει η ώρα του «ταμείου», για όσους αμείβονται με τον κατώτατο μισθό.

Ο κόσμος της εργασίας υπέστη έναν βαρύ τραυματισμό το 2012, όταν η τότε συγκυβέρνηση, στο πλαίσιο ενός πλήθους σκληρών μνημονιακών επιλογών, για τις οποίες άλλωστε συγκροτήθηκε, περιέκοψε δια νόμου τον κατώτατο μισθό, εφαρμόζοντας ένα σχέδιο εσωτερικής υποτίμησης το οποίο απέτυχε, όπως αναμενόταν. Η επόμενη κυβέρνηση ολοκλήρωσε το πολιτικό έγκλημα παγιώνοντας τον μηχανισμό διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού από το κράτος.

Αυτές οι αντεργατικές ρυθμίσεις είχαν μια συνολική αρνητική συνέπεια για τις αμοιβές των εργαζομένων, με τους νέους και τις γυναίκες να πλήττονται πρωτίστως. Ακόμη περισσότερο, «ναρκοθέτησαν» τις μελλοντικές προσπάθειες βελτίωσης της κατάστασης για τον κόσμο της εργασίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε από την αρχή απέναντι σε αυτή την πολιτική επιλογή και από το 2015 επιχείρησε να ανατρέψει τα αποτελέσματά της. Μπορεί τα αδυσώπητα διλλήματα εκείνης της εποχής να περιόρισαν τελικά τις δυνατότητες παρέμβασης, αλλά κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του κατόρθωσε να αποτρέψει περαιτέρω μειώσεις του κατώτερου μισθού, ώσπου μερικούς μήνες μετά την έξοδο από τα μνημόνια, τον Φεβρουάριο του 2019, αποκατέστησε ένα μέρος του, με την αύξησή του κατά 11%, στα 650 ευρώ από 586 ευρώ, καταργώντας και τη διάκριση για τους νέους κάτω των 25 ετών, με 27% αύξηση του μισθού αυτής της ηλικιακής ομάδας.

Επιπρόσθετα, με την επαναφορά σειράς θετικών ρυθμίσεων για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βελτίωσε τις συνθήκες δουλειάς και αύξησε τις αμοιβές εκατοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων. Ακόμη περισσότερο, θέσπισε ένα πλέγμα διατάξεων που η μία δρούσε συμπληρωματικά στην άλλη, ενισχύοντας τα δικαιώματα και τις αμοιβές του κόσμου της εργασίας.

Σήμερα, εν μέσω πανδημίας και μιας μονόπλευρης οικονομικής πολιτικής που υπόσχεται πολλά, αλλά κάνει λίγα, όταν δεν βλάπτει ανεπανόρθωτα μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, επιβάλλεται και πάλι η βελτίωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων. Είναι αυτή που -ως αναπόσπαστο τμήμα μιας γενικότερης οικονομικής πολιτικής, με επίκεντρο την πλειονότητα των πολιτών και τις ανάγκες τους- θα αναθερμάνει την αγορά προκειμένου να δοθεί μια νέα αναπτυξιακή ώθηση.

Διαφορετικά, θα οδηγηθούμε στον ολισθηρό δρόμο μιας «ανάπτυξης» με διεύρυνση των ανισοτήτων και με μείωση της απασχόλησης, η οποία θα υπονομεύει τον εαυτό της μέχρι να ακυρωθεί ολοκληρωτικά. Εκεί μας οδηγεί η πρόταση της κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία μεροληπτεί συστηματικά υπέρ λίγων και συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων.
Υποστηρίζοντας την ανάγκη για μια δίκαιη ανάπτυξη, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία θέτει ως στόχο για τον κατώτατο μισθό τα 800 ευρώ και προτείνει την πιλοτική εφαρμογή 35ωρου χωρίς μείωση αποδοχών.

Είναι μια θέση με την οποία συντονίζεται ένα μεγάλο μέρος των επιχειρήσεων, από αυτές οι οποίες θεωρούν ότι η κερδοφορία εξασφαλίζεται μέσα από τον εκσυγχρονισμό του παραγωγικού μοντέλου και την εξωστρέφεια και όχι μέσω της διαρκούς συμπίεσης του εργατικού κόστους. Είναι μια πρόταση που απευθύνεται θετικά σε πάρα πολλούς ανθρώπους, λαμβάνοντας υπόψη της και τη σχετική συζήτηση που γίνεται στην Ευρώπη και πέρα από αυτή.

Είναι από εκείνες τις προτάσεις που μπορούν να ξεκινήσουν μια ουσιαστική συζήτηση μέσα στην κοινωνία, για την προοπτική του τόπου μας και που περιγράφουν με σαφήνεια τις προγραμματικές προθέσεις μιας αριστερής-προοδευτικής διακυβέρνησης, που θα λειτουργήσει ως καταλύτης θετικών εξελίξεων.