Κυβέρνηση
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως «κυβέρνηση των εμβολίων», καθώς εδώ και αρκετούς μήνες με το μόνο που φαίνεται να την απασχολεί είναι να αναγκάσει τους πολίτες να εμβολιαστούν, με συνεχείς απειλές και νομοθετήματα.
Έτσι, έχει νομοθετήσει υποχρεωτικό εμβολιασμό για τους εργαζόμενους στα γηροκομεία οι οποίοι πρέπει να εμβολιαστούν μέχρι τα μέσα Αυγούστου και όλοι οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας από 1η Σεπτεμβρίου, κάτι που έχουν κάνει και κάποιες άλλες χώρες της Ευρώπης όπως η Γαλλία και η Ιταλία.
Όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει περάσει και νομοθετήματα τα οποία καθιστούν το εμβόλιο έμμεσα υποχρεωτικό για το σύνολο του πληθυσμού, μην επιτρέποντας στους ανεμβολίαστους πολίτες μία σειρά από δραστηριότητες, εξαναγκάζοντάς τους έτσι να «τρυπηθούν».
Η Ελλάδα μαζί με χώρες του τρίτου κόσμου όπως το Πακιστάν ή σκληρές απολυταρχικές δικτατορίες όπως η Κίνα και η Σαουδική Αραβία, είναι οι μόνες χώρες που έχουν προβεί σε αυτή την κίνηση, η οποία παραπέμπει σε δυστοπικό θρίλερ.
Μόλις 3 κράτη ξεπερνούν την Ελλάδα σε αυστηρότητα ως προς την υποχρεωτικότητα των εμβολίων, κι αυτά είναι το Τατζικιστάν, οι Φιλιππίνες και το Τουρκμενιστάν, που έχουν κάνει υποχρεωτικό τον εμβολιασμό για όλους άνω των 18.
Πιο συγκεκριμένα
Στην Ελλάδα, όπως είπαμε, πέραν της άμεσης υποχρέωσης εμβολιασμού για το προσωπικό σε μονάδες φροντίδας και για το ιατρικό προσωπικό, η κυβέρνηση επιβάλλει έμμεσα τον εμβολιασμό, περιορίζοντας την πρόσβαση σε συγκεκριμένους χώρους. Τα εστιατόρια, οι κινηματογράφοι και τα θέατρα που επιλέγουν το μοντέλο «μόνο για άνοσους» επιτρέπεται να αυξήσουν τη χωρητικότητά τους στο 85 τοις εκατό.
Στη Σαουδική Αραβία από τον Αύγουστο, μόνο εμβολιασμένοι άνθρωποι θα έχουν πρόσβαση σε μέσα μαζικής μεταφοράς, κρατικά και ιδιωτικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένων των χώρων εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας – και συνεπώς στον χώρο εργασίας.
Στην Κίνα, το Πεκίνο καθορίζει τα ποσοστά εμβολιασμού. Εάν οι δήμοι δεν τα εκπληρώσουν, υπάρχουν προβλήματα. Οι επαρχίες και οι πόλεις χειρίζονται το ζήτημα του εμβολιασμού διαφορετικά. Στο Χαντσένγκ, για παράδειγμα, μόνο εμβολιασμένοι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε τοπικά και υπεραστικά μέσα μαζικής μεταφοράς, σούπερ μάρκετ, ξενοδοχεία, σχολεία και αρχές. Στην Τιαντζίν, τα μέλη μιας οικογενείας λαμβάνουν κόκκινους αστερίσκους όταν εμβολιάζονται. Επιπλέον, κάθε εκπαιδευτικός, νηπιαγωγός, νοσοκομειακό προσωπικό και κρατικοί υπάλληλοι θα πρέπει να πείσουν τουλάχιστον δύο άτομα στο περιβάλλον τους να εμβολιαστούν. Οι μαθητές θεωρούνται «πρωτοπόροι στον έλεγχο ασθενειών» όταν η οικογένειά τους είναι πλήρως εμβολιασμένη.
Στη Σιγκαπούρη οποιαδήποτε χαλάρωση των μέτρων για τον κοροναϊό ισχύει μόνο για τους εμβολιασμένους ανθρώπους. Για παράδειγμα, ταξίδια, εστιατόρια, γυμναστήρια, συμμετοχή σε εκδηλώσεις όπως εκκλησιαστικές υπηρεσίες.
Στο Πακιστάν, για τις εγχώριες πτήσεις, τα πιστοποιητικά εμβολιασμού είναι υποχρεωτικά από τις 31 Ιουλίου. Στην επαρχία του Μπαλουχιστάν, μόνο εμβολιασμένοι επιτρέπεται να χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς και να εισέρχονται σε γραφεία, εμπορικά κέντρα και πάρκα. Στην επαρχία Σιντ, δεν υπάρχει πλέον μισθός για τους αξιωματούχους που αρνούνται να εμβολιαστούν. Στην επαρχία Πουντζάμπ, οι ανεμβολίαστοι απειλούνται με διακοπή της τηλεφωνικής σύνδεσης.
