Οι γερμανικές εκλογές και η ελληνική πολιτική σκηνή

Φτάσαμε στην τελική ευθεία για τις γερμανικές εκλογές. Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε αν -όπως όλα δείχνουν – το SPD, του αδιάφορου Όλαφ Σούλτς, θα σχηματίσει κυβέρνηση με το Die Linke η με τους Πράσινους. Σε κάθε περίπτωση όμως, με όποιον και να σχηματίσει κυβέρνηση, ο πληκτικός -όπως τον χαρακτήρισε το Der Spiegel- Σούλτς, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει για την Ελλάδα.

Και το τονίζουμε αυτό γιατί χύθηκε πολύ μελάνι από τους διάφορους διαμορφωτές της κοινής γνώμης και τους γνωστούς μυαλοπώληδες των media ώστε να πειστεί ο κόσμος ότι η μετάβαση της εξουσίας από την Μέρκελ στον Όλαφ Σούλτς, θα σηματοδοτήσει κάποια αλλαγή για την Ελλάδα, κάποια ενδεχομένως χαλάρωση των μνημονιακών συμφωνηθέντων για τα οποία ολόκληρη η ελληνική πολιτική σκηνή έχει δεσμευτεί να τηρούνται απαρέγκλιτα.

Όλες αυτές οι θεωρήσεις των εκλογών στην Γερμανία είναι εκ του πονηρού όταν δεν είναι εντελώς αφελείς. Άλλωστε και στο πρόσφατο παρελθόν είχαν διαψευστεί οικτρά ανάλογες ελπίδες. Υπήρξε κάποια συγκλονιστική αλλαγή όταν αντί για τον Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε έγινε υπουργός Οικονομικών ο σημερινός διεκδικητής του θρόνου της καγκελαρίας;

Όσοι διακινούν αυτές τις απόψεις, αν δεν υπηρετούν γερμανικά συμφέροντα, τότε δεν έχουν ιδέα από την γερμανική πολιτική σκηνή. Για την Γερμανία μιλάμε. Δεν πρόκειται ακριβώς για χώρα αλλά για την σύζευξη του τραπεζικού και βιομηχανικού κεφαλαίου. Κανείς θα μπορούσε άνετα να χαρακτηρίσει την Γερμανία ως SIEMENS UND BUNDESBANK AG. Ανώνυμη εταιρεία Ζήμενς και Μπούντεσμπανκ και αυτό ισχύει από τον καιρό του Μπίσμαρκ.

Οι άνθρωποι που κινούν τα νήματα στην Γερμανία έχουν σταθερή πολιτική προσανατολισμένη στα γερμανικά – δηλαδή στα δικά τους- συμφέροντα. Αυτά δεν αλλάζουν: κυριαρχία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εξαγωγές.

Πλεονάσματα για αυτούς και τις χώρες δορυφόρους τους, λιτότητα για τον Νότο και ειδικά για εμάς. Δεν πρόκειται να σταματήσουν να μας πουλούν οι Γερμανοί τις σάπιες ανεμογεννήτριες τους(που δεν τις θέλει κανείς στην Γερμανία) όποιος και αν βγει. Ούτε πρόκειται να αλλάξει τίποτα στα όσα έχουν συμφωνηθεί.

Αντιθέτως εκείνο που προβλέπεται να αλλάξει είναι η χαλάρωση που τον τελευταίο ενάμιση χρόνο υπήρξε λόγω κορωνοϊού. Ήδη φωνές στην Γερμανία κάνουν λόγο για ανάγκη σφιξίματος των λουριών στον Νότο. Ούτε πρόκειται να αλλάξει κάτι ως προς την συντονισμένη πολιτική καταστροφής της μεσαίας τάξης που ακολουθείται με συνέπεια από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις.

Ο Άδωνης Γεωργιάδης ήταν σαφής σε αυτό: όποιες μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν συγχωνευθούν θα κλείσουν. Αυτές ήταν και οι κατευθυντήριες γραμμές της εισήγησης της επιτροπής Πισσαρίδη. Οικονομίες κλίμακος, πάγιο αίτημα των ξένων(δηλαδή των Γερμανών) από την εποχή του πρώτου μνημονίου. Τι πρόκειται να αλλάξει τελικά για εμάς; Τίποτα είναι η απάντηση.

Όσο μελάνι και αν χυθεί, όσο «γλείψιμο» και αν πέσει από τους δικούς μας πολιτικούς προς τον νικητή (δύσκολο βέβαια να πέσει τόσο όσο αυτό που έριξε ο Αλέξης Τσίπρας στην απερχόμενη Μέρκελ) τίποτα δεν θα αλλάξει…

Οι Γερμανοί θα παραμείνουν τα γνωστά αρπαχτικά της Γηραιάς Ηπείρου και οι Έλληνες πολιτικοί οι σφουγκοκωλάριοι τους…