ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ
Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΚΙΝΑΛ και υποψήφιος για την ηγεσία του κόμματος, Παύλος Χρηστίδης, κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής του συνέντευξης το πρωί της Τετάρτης, μίλησε για τη Φώφη Γεννηματά αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι «είναι ο άνθρωπος, με τον οποίο έζησα τα τελευταία έξι χρόνια της ζωής μου, και κάθε ημέρα είχαμε τουλάχιστον μια επαφή».
Παράλληλα, συμπλήρωσε «καταλαβαίνετε ότι για όλους, αυτή η αγάπη που εισπράττει η οικογένεια της Φώφης Γεννηματά είναι κάτι πολύ σημαντικό.
Εγώ θεωρώ ότι είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος είχε τόση αξιοπρέπεια, τόση δύναμη, τόση γλυκύτητα και τόση αποφασιστικότητα και δεν είναι τυχαίο ότι θα μείνει στην ιστορία με το μικρό της όνομα, κάτι που ξέρετε ότι δεν είναι εύκολο να συμβεί».
Στην ερώτηση για το αν θεωρεί ότι της χρωστάει πολλά, ο Παύλος Χρηστίδης απάντησε: «Κοιτάξτε, η Φώφη Γεννηματά με επέλεξε το 2015, έναν άνθρωπο που δεν έχει οικογενειακή πολιτική παράδοση, επειδή με είχε δει κάπου και από τότε μου είπε ότι με θέλει για εκπρόσωπο. Της χρωστάω τα πάντα, σε ό,τι αφορά την πολιτική ζωή και όσον αφορά την προσωπικότητα, την οποία έζησα, θέλω να σας πω ότι πήρα πάρα πολλά.
Δύο μέρες πριν μπει στο νοσοκομείο ήμασταν μαζί στη Ρόδο. Όταν μπήκε στο νοσοκομείο, κάναμε μια συζήτηση μαζί με όλους τους συνεργάτες, η οποία ήταν συγκλονιστική και όλοι πιστεύαμε ότι θα κερδίσει αυτή τη μάχη. Αυτή ήταν η αισιόδοξη και δυνατή Φώφη Γεννηματά, την οποία όλοι ξέραμε».
«Η ανθρώπινη πλευρά της πολιτικής»
Ο Παύλος Χρηστίδης πρόσθεσε ότι «ήταν η ανθρώπινη πλευρά της πολιτικής, ένας άνθρωπος πολύ δοτικός που φρόντιζε την παράταξη, τα μέλη, τους φίλους, περισσότερο από ότι φρόντιζε τον εαυτό της. Αυτό ήταν μια στάση ζωής και μια πολιτική στάση. Ήταν ο τρόπος που μας έμαθε να κοιτάμε τα πράγματα.
Με αυτήν την έννοια, νομίζω ότι η Φώφη Γεννηματά πρέπει να μνημονεύεται και για τη σπουδαία προσωπικότητα που είχε, όλο αυτό το χαμόγελο, το οποίο είναι ανεξίτηλο στις καρδιές και στα μάτια μας μπροστά αλλά νομίζω ότι πρέπει να μνημονεύεται και για την αξιοσύνη της ως πολιτικός.
Κατάφερε, σε έναν χώρο στον οποίο ελάχιστοι είχαν δώσει προοπτική, να την ξαναδώσει μαζί με δύναμη και ενότητα και ανανέωση και δυναμική. Αυτό είναι η πιο σημαντική παρακαταθήκη που θα μπορούσε να αφήσει».
