Ελληνική Πολιτική
Ως «ακαταμάχητο» χαρακτήρισε το ζήτημα του επαναπατρισμού των γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα, ο πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής, K.Τασούλας με άρθρο του στην εφημερίδα «Καθημερινή».
Σύμφωνα με τον κ. Τασούλα, «ακόμα και οι σφυγμομετρήσεις που έγιναν στην Αγγλία πρόσφατα, μετά την επίσημη επίσκεψη εκεί του Έλληνα Πρωθυπουργού, κ. Κ. Μητσοτάκη, που έθεσε τεκμηριωμένα το ζήτημα στον Άγγλο Πρωθυπουργό και στην βρετανική κοινή γνώμη, ακόμη και άλλα παρόμοια θετικά δημοσιεύματα, όπως της Guardian της 5/2/2022, με τίτλο «Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα ανήκουν στην Ελλάδα», ακόμη και αυτά, λοιπόν, δεν είναι σύνθρονα σε βαρύτητα και σημασία με εκείνο των Times, γιατί απλώς, όπως είπαμε, η εφημερίδα αυτή, εκφράζει αλλά και υπαγορεύει ενίοτε την ηγετική γραμμή του βρετανικού κατεστημένου (στην Αγγλία, ως γνωστόν, υπάρχει κατεστημένο!)».
«Μια σκόρπια ματιά στην ελληνική ιστορία μας δείχνει τη σχέση της χώρας μας με τους Times και πως πάντα οι τελευταίοι, δεν εξέφραζαν απλά μια ιστορική εφημερίδα, αλλά κάτι περισσότερο», επισημαίνει ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου και φέρνει μια σειρά από παραδείγματα.
Συνεχίζοντας και «ως προς τα γλυπτά του Παρθενώνα, ποια ήταν η μέχρι τότε στάση των Times;», επισημαίνει ο Κωνσταντίνος Τασούλας και εξηγεί: «Η ίδια η εφημερίδα παραδέχτηκε πως, μέχρι σήμερα, στήριζε τη Βρετανική κυβέρνηση, ώστε να αντιστέκεται στην πίεση για επιστροφή των γλυπτών. Στις 23/1/1941, η βουλευτής των Συντηρητικών, Θέλμα Καζαλέ, μετέπειτα επικεφαλής του BBC, υποβάλει στη Βουλή των Κοινοτήτων την ακόλουθη ερώτηση: “Η κυρία Καζαλέ ερωτά των Πρωθυπουργό αν πρόκειται να προτείνει νομοθετικά μέτρα, τα οποία να επιτρέπουν την επιστροφή των Ελγινείων Μαρμάρων στην Ελλάδα, ύστερα απ’ το τέλος των εχθροπραξιών ως κάποια αναγνώριση της εξαιρετικής της στάσης υπέρ του πολιτισμού». Την απάντηση έδωσε ο εργατικός Λόρδος Σφραγιδοφύλαξ τότε, Κλέμεντ Άττλη: «Η κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητος δεν έχει πρόθεση να προτείνει νομοθετικά μέτρα για αυτό το σκοπό”. Το βαριεστημένο στιλ του Άττλη μοιάζει βέβαια με το ύφος μιας άλλης δήλωσης που έκανε 9 χρόνια αργότερα, το Φεβρουάριο του 1950, ο Άγγλος, εργατικός επίσης, Υπουργός Αποικιών Τζον Νταγκντέιλ, δημοσιογράφος των Times και στενός συνεργάτης του Άττλη, σχολιάζοντας στην Βουλή των Κοινοτήτων, το κυπριακό δημοψήφισμα, της 15/1/1950 (96% υπέρ της Ενώσεως), λέγοντας: “Έχει λεχθεί επανειλημμένως και σαφώς ότι ουδεμία αλλαγή κυριαρχίας επί της νήσου αντιμετωπίζεται”.
Το θέμα τον γλυπτών επανήλθε στη Βουλή των Κοινοτήτων, 20 χρόνια μετά την απάντηση Άττλη, όταν ερωτήθηκε ένας άλλος Πρωθυπουργός, ο Χ. ΜακΜίλαν, ο οποίος στο ερώτημα αν είχε έλθει ο καιρός “να επιστραφούν τα Μάρμαρα στην Αθήνα” απάντησε στις 9/5/1961, πως “πρόκειται για ένα πολύπλοκο ζήτημα, το οποίο είναι αναγκαίο να εξεταστεί με μεγάλη περίσκεψη. Έχουμε ένα πρόβλημα εδώ. Δεν θα το βγάλω από το μυαλό μου, αλλά εγείρει σημαντικά ζητήματα και θα χρειαστεί φαντάζομαι νομοθετικό διάταγμα”. Οι Times του Λονδίνου την αμέσως επόμενη μέρα επιτέθηκαν με δριμύτητα στον ΜακΜίλαν, γελοιοποιώντας τον για τις αοριστολογίες του και τη χαλαρή στάση του και τον καλούσαν “να βγάλει κάθε ιδέα περί επιστροφής των Μαρμάρων από το μυαλό του, όσο γρηγορότερα, τόσο καλύτερα”».
Αφού αναφέρεται στο τι βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο, λεηλατημένο από τον Λόρδο Έλγιν, από το 1801-1804 και έπειτα από σύμφωνη γνώμη του βρετανικού κοινοβουλίου, της 7ης Ιουνίου 1816 με ψήφους 82 έναντι 30, σημειώνει ότι «ο Έλληνας Πρωθυπουργός είπε στο Λονδίνο πως το θέμα είναι πολιτικό και ηθικό και όχι νομικό. Οι Times, μια ιστορική εφημερίδα, που έχει το ίδιο μότο με το αγγλικό στέμμα, καλεί την οικουμενική Βρετανία του σήμερα σε μια υψηλόφρονα πράξη ηθικά αυτοκρατορική! Πόσο θα το ακούσει αυτό η Βρετανία;
Το Βρετανικό Μουσείο διέπεται από νόμο του 1963. Οι επίτροποί του είναι 25. Από αυτούς 15 διορίζονται από τον Πρωθυπουργό, 5 από τους ίδιους τους επιτρόπους, 1 από τη Βασίλισσα και 4 από βασιλικά ιδρύματα. Σήμερα, με την ισχύουσα νομοθεσία, είναι στην αρμοδιότητά τους να διαθέσουν ένα αντικείμενο, το οποίο είναι “ακατάλληλο για να διατηρηθεί στις συλλογές του Μουσείου”. Είναι δυνατόν, δηλαδή, οι επίτροποι να αποφασίσουν, για λόγους ηθικής τάξης, ότι είναι λάθος να διατηρούν κλεμμένη περιουσία και ότι είναι συνετό να επιστρέψουν τα Γλυπτά του Παρθενώνα, επανενώνοντας τα, εν ονόματι του πλέον εμβληματικού έργου τέχνης της παγκόσμιας κληρονομιάς. Αν πάλι θεωρήσουν οι επίτροποι ότι, βάσει του Αρ. 4 (3) του Νόμου του 1963, δεν μπορούν να διαθέτουν αντικείμενα του Μουσείου, τότε μια αλλαγή της νομοθεσίας είναι σαφώς εντός των δυνατοτήτων, αλλά και της εμπειρίας του Βρετανικού Κοινοβουλίου. Αλλά είπαμε, το θέμα είναι πολιτικό και πολιτικά το έθεσαν οι Times επικαλούμενοι και την πρόσφατη επιστροφή του κάτω άκρου της Αρτέμιδος, από το Παλέρμο στο Μουσείο της Ακρόπολης, για να τοποθετηθεί στην ανατολική ζωφόρο του Παρθενώνα».
Ο κ. Τασούλας κάνει λόγο για «ένα μεγάλο κύμα διεθνούς υποστήριξης της επανένωσης των γλυπτών δημιουργήθηκε μετά την επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στο Λονδίνο. Οι Times καλούν την αγγλική κυβέρνηση να επιστρέψει τα μάρμαρα, ως μοναδική περίπτωση, που δεν δημιουργεί προηγούμενο, στο Μουσείο της Ακρόπολης, που είναι “μεγαλοπρεπές, ασφαλές και προσβάσιμο”. Το Νοέμβριο του 1934, o βρετανός Υφυπουργός Αεροπορίας και ευνοούμενος του Τσώρτσιλ, αλλά και στυλοβάτης του μουσειακού κατεστημένου του Λονδίνου (Πρόεδρος της Εθνικής Πινακοθήκης) Σερ Φίλιπ Σασούν, Ρότσιλντ από την πλευρά της μητέρας του, έχοντας επισκεφθεί την Αθήνα έγραψε στους Times του Λονδίνου: “Παρά την καταστροφή που επέφεραν οι βόμβες των ενετών και των τούρκων, αναρωτιέμαι αν τελικά τα υπέροχα ερείπια του Παρθενώνα και η δοξασμένη ατμόσφαιρα των Αθηνών δεν θα αποτελούσαν ένα καλύτερο σκηνικό από το Βρετανικό Μουσείο για τα πιο εξαίσια μάρμαρα στον κόσμο”. Ήλθε φαίνεται η ώρα που οι Times υιοθετούν δυναμικά και αποφασιστικά την άποψη του τρομερού παιδιού του βρετανικού, οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου του μεσοπολέμου! Ήλθε δηλαδή η ώρα, που ο Λόρδος Βύρων μπορεί να αποδειχθεί πολύ πιο πειστικός από τον Λόρδο Έλγιν!».
