Η ζαριά του Τσίπρα: «Κούρεμα» καταθέσεων ή κατάσχεση πρώτης κατοικίας στα «κόκκινα δάνεια»

Οι φωνές από τα γραφεία του Μεγάρου Μαξίμου ακούγονταν μέχρι έξω στο δρόμο στην Ηρώδου Αττικού 19. «Παίζεις το παιχνίδι των τραπεζιτών. Κινδυνολογείς ασύστολα επισείοντας τον κίνδυνο νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, ενώ θα έπρεπε να υποστηρίζεις το κοινωνικό πρόσημο της κυβερνητική πολιτικής» έλεγε σε επιτιμητικό τόνο ο Αλέκος Φλαμπουράρης, στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη.

«Είναι δική σου ευθύνη αυτό που συμβαίνει σήμερα στις τράπεζες» ανταπαντούσε ο υπουργός Οικονομίας. «Γνώριζες ότι ο Νόμος Κατσέλη τελειώνει στις 31 Δεκεμβρίου και δεν έκανες τίποτα ως συντονιστής του τραπεζικού συστήματος».

Ο εκνευρισμός των κορυφαίων συνεργατών του Πρωθυπουργού είναι όχι μόνον εμφανής αλλά -δυστυχώς- πασιφανής. Ακόμη και στην Φρανκφούρτη έχουν καταλάβει καλά ότι ο Αλέξης Τσίπρας και οι «προεδρικοί», έχουν αποφασίσει να παίξουν για μία ακόμη φορά το τραπεζικό σύστημα στα ζάρια του λαϊκισμού, προκειμένου να επιβιώσει πολιτικά στην επικείμενη εκλογική συντριβή.

Ο κίνδυνος είναι ορατός. Όπως ακριβώς το 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε το τραπεζικό σύστημα να αξίζει 34 δισ. ευρώ και το ξεπούλησε μόλις για 800 εκατ. ευρώ το καλοκαίρι του 2015 με την Τρίτη ανακεφαλαιοποίηση στα ξένα hedge funds.

Έτσι και τώρα οι τράπεζες απαξιώνονται, κινδυνεύουν να εξαφανιστούν και να παραδοθούν στην επόμενη κυβέρνηση με αξία πολύ μικρότερη από την τιμή ανακεφαλαιοποίησής τους το καλοκαίρι του 2015.

Ο πρωθυπουργός, ετοιμάζεται να ανακοινώσει πάλι «ακόμη μια θεαματική πολιτική πρωτοβουλία» για να προστατεύσει -δήθεν- τη λαϊκή κατοικία από τους πλειστηριασμούς, για τα «κόκκινα δάνεια», αναφέρει σε ανάλυσή του το liberal.gr.

O πρωθυπουργός φέρεται να υιοθετεί την πρόταση του Αλέκου Φλαμπουράρη και του Χριστόφορου Βερναρδάκης και θέλει να ανακοινώσει αυξημένα επίπεδα προστασίας σχεδόν για το σύνολο των δανειοληπτών, όχι μόνο στεγαστικών δανείων, αλλά και εμπόρων και επιχειρηματιών που εγγυήθηκαν με την πρώτη κατοικία τους δάνεια που έλαβαν από τις τράπεζες για άλλους σκοπούς, αμιγώς επιχειρηματικούς

Το σύνολο του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης προειδοποιεί τον Αλέξη Τσίπρα ότι έτσι θα δημιουργήσει σκηνικό σύγκρουσης με τους δανειστές, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τις αγορές.

Ο στόχος όμως του Τσίπρα είναι σαφώς προεκλογικός αφού οποιαδήποτε απόφαση κι αν ανακοινώσει -ή ακόμη ψηφίσει στη Βουλή- θα επιβαρύνει την επόμενη, μετά τις εκλογές, κυβέρνηση.

Σκόπιμα, η κυβέρνηση μπλέκει το τεχνικό πρόβλημα της απαλλαγής των τραπεζών από το «τοξικό τους χαρτοφυλάκιο» των «κόκκινων δανείων» με το σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα της προστασίας των οικονομικά αδύναμων πολιτών που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις προς τις τράπεζες, την Εφορία και τα Ασφαλιστικά Ταμεία.

Στο πρώτο ζήτημα, αυτό της απαλλαγής των τραπεζών από το τοξικό τους χαρτοφυλάκιο ώστε να απελευθερωθούν κεφάλαια για τη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας, η κυβέρνηση δεν συντάχθηκε από την αρχή με το επεξεργασμένο και κοστολογημένο σχέδιο της Τράπεζας της Ελλάδος, επιλέγοντας να αναζητά κρατικίστικα μοντέλα από την Ιταλία η οποία ωστόσο συνεχίζει να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης των αγορών με σχετικά χαμηλά επιτόκια δανεισμού και προεξόφλησης κινδύνων.

Στο δεύτερο ζήτημα, σ” αυτό της προστασίας των οικονομικά αδύναμων συμπατριωτών μας, ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει μία ακόμη εντυπωσιακή προεκλογική πιρουέτα που όχι μόνον δεν επιλύει το πρόβλημα του εντοπισμού των στρατηγικών κακοπληρωτών αλλά επιπλέον τους προσφέρει νέα εργαλεία αποφυγής της εξυπηρέτησης των οφειλών τους.

Είναι προφανές ότι μ” ένα τέτοιο πλαίσιο προστασίας όλων σχεδόν των δανειοληπτών, οι τράπεζες δεν θα βρίσκουν αγοραστές για τα πακέτα τιτλοποιημένων δανείων που έχουν αναλάβει την υποχρέωση να πουλήσουν σε ξένους θεσμικούς επενδυτές παρά μόνον σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές οι οποίες με τη σειρά τους προκαλούν τεράστιες ζημιές στους ισολογισμούς και φέρνουν τον κίνδυνο της υποχρεωτικής ανακεφαλαιοποίησης ακόμη πιο κοντά…

Ουδείς όμως ενδιαφέρεται αυτή την εποχή στο Μέγαρο Μαξίμου για τις συνέπειες αυτής της άφρονος πολιτικής. Ο πολιτικός ορίζοντας των αποφάσεών τους δεν ξεπερνά τον δεύτερο μήνα της φετινής άνοιξης…

Το «κόμμα» αποφασίζει για «κόκκινα» δάνεια

Αντιμέτωπος με τους δανειστές της χώρας θα βρεθεί σήμερα ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Τσακαλώτος παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν αποτελεί μέρος της σημερινής συνόδου των «19». Ωστόσο, η στάση της κυβέρνησης στο θέμα των «κόκκινων» δανείων και της προστασίας της πρώτης κατοικίας που προτείνεται να φθάσει τα 250.000 ευρώ έχει εξοργίσει αυτή τη φορά και τις Βρυξέλλες.

Και δεν είναι το μόνο θέμα που εξοργίζει τους δανειστές. Αποτιμώντας τα στοιχεία διαπιστώνουν ότι μία σειρά από μεταρρυθμίσεις έχουν σταματήσει, ενώ φοβούνται ότι το προσεχές διάστημα μπορεί να σκάσει η ΔΕΗ.

Και όλα αυτά συμβαίνουν καθώς το κόμμα του κ. Τσίπρα φοβάται ότι θα πέσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα στις εθνικές εκλογές. Οι προτάσεις λοιπόν των «κομματικών», που συμμετέχουν πλέον στις συσκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου είναι να ανοίξουν τα ταμεία να προσφερθεί γη και ύδωρ στους κόκκινους δανειολήπτες, στους αγρότες αλλά και όποιος μπορούν να προσελκύσουν.

Είναι ενδεικτικό ότι ο Ευ. Τσακαλώτος, ο Δ. Λιάκος και ο Γ. Δραγασάκης δεν έχουν πλέον κανένα λόγο στις συζητήσεις αυτές.

Αν και το ακανθώδες θέμα των «κόκκινων» δανείων θα έπρεπε υπό φυσιολογικές συνθήκες να το χειρίζονται οι ίδιοι, αυτό έχει ανατεθεί (εάν είναι δυνατόν) στον κ. Φλαμπουράρη, ο οποίος φαίνεται να βρίσκεται και πίσω από την εισήγηση για προστασίας της πρώτης κατοικίας, η οποία θα ξεκινά από τις 150.000 ευρώ και θα φθάνει υπό προϋποθέσεις τις 250.000 ευρώ.

Μάλιστα σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Μέγαρο Μαξίμου, συμμετείχαν και 4 στελέχη της Κουμουνδούρου που συντάσσονται με τον κ. Φλαμπουράρη, με προφανή στόχο αν είναι να πέσουν να πέσουν μαχόμενοι έχοντας δοκιμάσει τα πάντα.

Στελέχη όμως που συμμετείχαν στις συναντήσεις σημειώνουν ότι εφόσον ο κ. Τσίπρας υιοθετήσει το σχέδιο αυτό οι τράπεζες θα βρεθούν εκτεθειμένες και θα χρειαστούν πρόσθετα κεφάλαια που θα ξεπεράσουν τα 3 δισ. ευρώ.

Όπως γίνεται αντιληπτό η πορεία των τραπεζών είναι το κρισιμότερο θέμα αυτών των ημερών δεδομένου μάλιστα ότι δεν έχει βρεθεί το σημείο σύγκλισης μεταξύ τραπεζών, κυβέρνησης και θεσμών. Και όσο και αν ο κ. Δραγασάκης να αναφέρθηκε δύο φορές το τελευταίο διάστημα στο ενδεχόμενο να υπάρξει ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης το βάρος της οποίας θα κληθεί να πληρώσει ο ελληνικός λαός, ο πρωθυπουργός τον αγνοεί.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι δύο άνδρες δεν ανταλλάσσουν ούτε καν χειραψία. Το χειρότερο σενάριο και αυτό που φοβάται η πλευρά Τσακαλώτου, Λιάκου είναι ο κίνδυνος της μονομερούς κατάθεσης στη Βουλή σχεδίου το οποίο δεν θα έχει την έγκριση των δανειστών.

Συντόμως πάντως θα τελειώσουν όλα και θα φανούν οι προθέσεις και των Ευρωπαίων εταίρων. Κι αυτό καθώς στις 27 Φεβρουαρίου θα δημοσιοποιηθεί η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Εκτός από τα μεγάλα αγκάθια της 2ης μεταπρογραμματικής αξιολόγησης («κόκκινα» δάνεια, νέο πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς, ληξιπρόθεσμα χρέη Δημοσίου κ.ά.) θα αναφερθούν και στις πρωτοβουλίες που έλαβε η ελληνική πλευρά, όπως είναι η μεγάλη αύξηση στο κατώτατο μισθό (11%) ή πρόκειται να πάρει για τις δικαστικές αποφάσεις με τα αναδρομικά (δώρα, επιδόματα, που κόπηκαν στα μνημονιακά χρόνια).

Η έκθεση εκτός του γεγονότος ότι αποτελεί βαρόμετρο για τα νέα σχέδια εξόδου στις διεθνείς αγορές, από το περιεχόμενη της θα εξαρτηθεί αν θα επιστραφεί στην Ελλάδα η πρώτη δόση, ύψους 750 εκατ. ευρώ, από τα κέρδη των ομολόγων που διακρατούν οι κεντρικές τράπεζες των χωρών της Ευρωζώνης στα χαρτοφυλάκια ΑΝFA’s και SMP’s.