Στην ψηφοφορία που θα γίνει τις προσεχείς ημέρες στην Ολομέλεια της Βουλής για την Συνταγματική Αναθεώρηση, αναμένεται να επιβεβαιωθεί η συμφωνία των περισσοτέρων κομμάτων σε μια μείζονα αλλαγή του Συντάγματος.
Την αλλαγή του «νόμου περί ευθύνης υπουργών» όπως λέγεται, που ουσιαστικά προέβλεπε το ακαταδίωκτο των υπουργών και υφυπουργών, αφού το όποιο αδίκημα είχαν τελέσει στην διάρκεια των υπουργικών τους καθηκόντων, παραγράφονταν σε σύντομο διάστημα μετά τις εκλογές. Υπουργοί και υφυπουργοί μετά τις εκλογές, δεν κινδύνευαν από ποινική δίωξη αφού το όποιο αδίκημά τους είχε παραγραφεί…
Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν στην κατάργηση της αποσβεστικής προθεσμίας όπως ονομάζεται, δηλαδή στην πρόβλεψη ότι η δίωξη μπορεί να γίνει μόνο «μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος», αλλά και στην κατάργηση της διάταξης που προβλέπει ότι οι πρώην υπουργοί και υφυπουργοί δικάζονται από Ειδικό Δικαστήριο και όχι από την τακτική δικαιοσύνη. Το Ειδικό δικαστήριο παίρνει τέλος και οι υπουργοί και υφυπουργοί θα δικάζονται από τα κοινά δικαστήρια όπως όλος ο κόσμος.
Η περίπτωση του Ακη Τσοχατζόπουλου
Η κατάργηση της σύντομης παραγραφής χαρακτηρίζεται μέτρο αυτοπροστασίας του πολιτικού κόσμου, αφού οδήγησε στο ακαταδίωκτο των υπουργών. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και τα αδικήματα της απιστίας στα οποία είχε υποπέσει ο Ακης Τσοχατζόπουλος είχαν παραγραφεί, λόγω ακριβώς του άρθρου 86, και ο πρώην υπουργός Αμυνας του ΠΑΣΟΚ δικάστηκε μόνο για το αδίκημα του ξεπλύματος μαύρου χρήματος που δεν παραγράφεται…
Υπέρ της κατάργησης του άρθρου έχουν ταχθεί και η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς επίσης και η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΚΙΝΑΛ) και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες και το Ποτάμι. Επιφυλάξεις διατηρεί το ΚΚΕ ενώ όχι ψηφίζουν η Χρυσή Αυγή και η Ενωση Κεντρώων.
Η κατάργηση του άρθρου προβλέπεται να ψηφιστεί με πάνω από 220 ψήφους, γεγονός που σημαίνει ότι η επόμενη Βουλή θα έχει την δυνατότητα να τροποποιήσει το σχετικό άρθρο του Συντάγματος με απλή πλειοψηφία 151 ψήφων.
Σημειώνεται ότι όπως αναφέρεται σε ερμηνευτική δήλωση που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στα ποινικά αδικήματα που εντάσσονται στο υπό αναθεώρηση άρθρο, θα παραμείνουν μόνο εκείνα που έχουν τελεστεί κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και έχουν σχέση με αυτά. Ολα τα υπόλοιπα διώκονται με την κοινή νομοθεσία, όπως και για όλους τους πολίτες και έχουν αποσβεστική προθεσμία, παραγράφονται δηλαδή, σε 20 χρόνια.
Η ερμηνευτική αυτή δήλωση προκαλεί την αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας αλλά δεν φαίνεται ικανή να αλλάξει την στάση της στην Βουλή.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε και η ΝΔ
Η Βουλή ασκεί την δίωξη εναντίον όσων διετέλεσαν μέλη της κυβέρνησης, για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Η πρόταση για δίωξη υποβάλλεται από 30 τουλάχιστον βουλευτές και για να ασκηθεί δίωξη πρέπει να ψηφιστεί από την πλειοψηφία όλων των βουλευτών. Δηλαδή με 151 ψήφους. Η προκαταρκτική εξέταση γίνεται από βουλευτές, το πόρισμα πάει μετά στην Ολομέλεια και αυτή αποφασίζει για το α θα ασκηθεί η όχι η δίωξη. Και πάλι χρειάζονται 151 βουλευτές. Εφόσον αποφασιστεί να ασκηθεί δίωξη, μετά αναλαμβάνει η τακτική Δικαιοσύνη. Η Βουλή πάντως μπορεί να ανακαλέσει την δίωξη.
Η διάταξη του Συντάγματος που ισχύει σήμερα
Η Βουλή ασκεί τη δίωξη για τους πρώην υπουργούς και υφυπουργούς. Η πρόταση για δίωξη γίνεται από τουλάχιστον 30 βουλευτές. Συγκροτείται προανακριτική επιτροπή και η απόφαση πηγαίνει στην Ολομέλεια η οποία αποφασίζει για την άσκηση η όχι της δίωξης. Απαιτείται πλειοψηφία 151 βουλευτών. Η άσκηση δίωξης όμως μπορεί να γίνει μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος…Δηλαδή έναν χρόνο μετά τις εκλογές από την ενδεχόμενη τέλεση του αδικήματος, αυτό έχει παραγραφεί. Την εκδίκαση της υπόθεση αναλαμβάνει το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο που συγκροτείται από δικαστές του Αρείου Πάγου και του Συμβουλίου της Επικρατείας. Μαζί με τον κατηγορούμενο πολιτικό συμπαρασύρονται και οι συμμέτοχοι.
Πρώτος ο Κυριάκος Μητσοτάκης
Υπενθυμίζεται ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήδη από το 2006 είχε καταθέσει μαζί με ομάδα βουλευτών πρόταση για αναθεώρηση του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών, όμως η πρότασή του δεν βρήκε υποστήριξη ούτε από το δικό του κόμμα ούτε από τον τότε Συνασπισμό και έτσι δεν άλλαξε.