«Σε γνωρίζουν πάρα πολύ καλά οι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, κυρίως νέοι άνθρωποι που αποκτήσανε κανονικότητα στη ζωή τους χάρη στις προσπάθειες σου στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που δεν έχουν ωράρια από ήλιο σε ήλιο, αλλά υποχρεούνται οι εργοδότες τους να τηρήσουν την κανονικότητα», υπογράμμισε ο Αλέξης Τσίπρας απευθυνόμενος στο Νάσο Ηλιόπουλο, κατά την επίσημη παρουσίαση της υποψηφιότητας του για τον Δήμο της Αθήνας.
Σε ολιγόλεπτο χαιρετισμό του, ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι ο αγώνας του Νάσου Ηλιόπουλου για τον Δήμο της Αθήνας έχει όλες τις προϋποθέσεις να αποδειχθεί αυτή τη φορά νικηφόρος και σημείωσε ότι παράλληλα δίνει και τη συμβολική μάχη «να αποδείξουμε ότι η Αθήνα ανήκει στους πολλούς, δεν ανήκει στις ελίτ, στα τζάκια, στις πολιτικές οικογένειες που θεωρούν και την Αθήνα κληρονομικό δικαίωμα».
«Η Αθήνα ανήκει στους Αθηναίους και τις Αθηναίες, τις νέες και τους νέους, στους ανθρώπους που έχουν δικαίωμα να ονειρεύονται και να ζουν με αξιοπρέπεια σε αυτή την πόλη που μπορεί να γίνει ξανά βιώσιμη και φιλική προς την καθημερινότητα των ανθρώπων και ιδιαίτερα εκείνων που ζουν στις λαϊκές γειτονιές, τις υποβαθμισμένες γειτονιές της πόλης. Διότι η Αθήνα δεν είναι μόνο η βιτρίνα, αλλά είναι οι γειτονιές της», υπογράμμισε ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Αλέξης Τσίπρας του είπε ότι «πολύ γρήγορα θα σπάσουμε αυτό το κέλυφος της αναγνωρισιμότητας, μέσα από τον πολιτικό λόγο, μέσα από τις παρεμβάσεις μας και μέσα από την πλούσια αυτοδιοικητική εμπειρία της Ανοιχτής Πόλης που είναι πλέον ‘έφηβη’, 13 ετών».
Ως προς αυτό ο κ. Τσίπρας αφηγήθηκε έναν διάλογο με έναν φίλο του. Απευθυνόμενος στον Νάσο Ηλιόπουλο, ανέφερε: «Προχτές μίλαγα με έναν φίλο μου Αθηναίο, στην ηλικία μου, που δεν ασχολείται πολύ με την πολιτική, του λέω: ‘Τον Νάσο τον Ηλιόπουλου θα ψηφίσεις ε;’. Μου λέει: ‘Ποιον; Ποιος είν’ αυτός;’.
Ανοίγω το κινητό μου, βγάζω τη φάτσα σου. Μου λέει: ‘Δεν τον ξέρω, αλλά κάτι μου θυμίζει, ρε συ αυτός μου θυμίζει τον καθηγητή από το Casa de Papel’ (σ.σ. ισπανική σειρά που έχει σημειώσει παγκόσμια επιτυχία). Του λέω: ‘και πού να δεις όταν τινάξει τη μπάνκα στον αέρα, θα είναι ακριβώς ο ίδιος!’».