Μυστική διπλωματία Αθήνας και Αγκυρας για κοιτάσματα, ΑΟΖ και S-400 – O «ειδικός απεσταλμένος» και η αποστολή του

Στην «λύση» (;) της μυστικής διπλωματίας ή καλύτερα των επαφών μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, σε μια «διπλωματία προσωπικοτήτων» χωρίς δεσμεύσεις, κατ’αρχήν, φαίνεται ότι καταλήγει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για να «αντιμετωπίσει» τον γρίφο που λέγεται «Τουρκία» και κλιμάκωση της κρίσης που υπολογίζεται ότι θα συντελεστεί τις επόμενες έξι εβδομάδες στην θαλάσσια περιοχή του νοτιοανατολικού Αιγαίου, μεταξύ Ρόδου-Κρήτης και συμπλέγματος Μεγίστης από τα τουρκικά ερευνητικά πλοία.

Όπως αναφέρουν απόλυτα έγκυρες πηγές στο pronews.gr, ήδη έχει υπάρξει η πρώτη επαφή της κυβέρνησης με τη Αγκυρα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, σε μια προσπάθεια να ανιχνευθούν οι τουρκικές προθέσεις και μέχρι πού είναι διατεθειμένοι «να το τραβήξουν».

Ο απεσταλμένος της κυβέρνησης εδρεύει εκτός Ελλάδος και κινείται σαφώς πιο εύκολα από το υπουργείο Εξωτερικών και το σημαντικότερο: Δεν «σηκώνει σκόνη» με τις επαφές του.

Τέτοιου είδους διπλωματία είναι συνηθισμένη και κατά κανόνα πιο αποτελεσματική στις διεθνείς επαφές: Π.χ. ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ν.Τραμπ, χρησιμοποιεί συχνά γερουσιαστές σε ειδικές αποστολές σε Βόρειο Κορέα και Ιράν, σε παράλληλες ενέργειες με τις απειλές που ακούγονται δημοσίως.

Πώς δέχθηκε η Αγκυρα την κίνηση; Οχι αρνητικά. Εχει ήδη ορίσει και συνομιλητή από την πλευρά της.

Αλλά δεν έχει μετακινηθεί «ούτε χιλιοστό» από τις διακηρύξεις της. Εκτός ίσως από το θέμα των S-400, όπου διαφαίνεται μια πρόθεση καλής κίνησης προς την ελληνική πλευρά: Να μην τους εγκαταστήσει δυτικότερα της περιφέρειας της Αγκυρας σε πρώτη φάση.

Δηλαδή να μην εγκατασταθούν σε βάσεις της Κωνσταντινούπολης, κάτι που θα σήμαινε «kill» για τα ελληνικά μαχητικά από την ώρα της απογείωσής τους, σχεδόν, λόγω της εγγύτητας με τις περισσότερες ελληνικές βάσεις από Τανάγρα μέχρι Λάρισα.

Ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ, ανακοίνωσε σήμερα ότι παραλαμβάνουν την δεύτερης παρτίδας των S-400 μέσα στον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο, αλλά είπε και κάτι που σχεδόν κανείς δεν αντιλήφθηκε: «Συνεχίζονται οι εργασίες για την επιλογή του χώρου όπου θα εγκατασταθούν τα αεροπορικά συστήματα αεράμυνας S-400».

Είναι δυνατόν να τα παραλαμβάνουν και να μην ξέρουν εκ των προτέρων πού θα τα εγκαταστήσουν; Απλώς χρησιμοποιούν το ζήτημα ως διαπραγματευτικό «χαρτί» στην άτυπη συζήτηση που έχει ανοίξει με την Αθήνα.

Προς τα πού οδεύει η συζήτηση; Προς τα ουσιαστικά: Πώς θα μοιραστούν τα κοιτάσματα και κυρίως πώς θα βρεθεί φόρμουλα εκμετάλλευσής τους, χωρίς να φανεί ότι κάποια από τις δύο πλευρές υποχώρησε.

Και αν για την Αγκυρα αυτό είναι εύκολο, αφού δεν είχε τίποτα και «παίζει» να κερδίσει τα μισά, για την Αθήνα είναι αρκετά δύσκολο.

Πώς θα πείσει ότι παραχωρεί οικονομική εκμετάλλευση μέρους μιας ΑΟΖ που υπάρχει μόνο στα «χαρτιά», χωρίς να έχει την στρατιωτική δύναμη να την στηρίξει;

Ο πρωθυπουργός Κ..Μητσοτάκης, πιστεύει ότι έχει βρει την απάντηση στον γρίφο…