Π. Παυλόπουλος: «Η κλιματική αλλαγή καταστρέφει τα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς»

Στις δραματικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στα μνημεία της πολιτιστικής κληρονομιάς της Μεσογείου αναφέρθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος κατά την βράβευσή του στο 20ο Συνέδριο του Nizami Ganjavi International Center, που πραγματοποιήθηκε νωρίτερα σήμερα στο αμφιθέατρο του Μουσείου της Ακρόπολης.

Ο κ. Παυλόπουλος, αφού αναφέρθηκε στην έννοια της κλιματικής αλλαγής μέσα στο πέρασμα των αιώνων, υπογράμμισε τις δυσοίωνες διαστάσεις, που λαμβάνει η ατμοσφαιρική ρύπανση στις μέρες μας, καθώς και την ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων, θέτοντας σε κίνδυνο τα αρχαία μνημεία της Μεσογείου -είτε πρόκειται για τα μνημεία στη στεριά είτε για εκείνα υπό την θάλασσα. «Αρκεί, πιστεύω, η αναφορά στα όξινα στοιχεία, που προκαλεί η ατμοσφαιρική μόλυνση ή και ρύπανση, και τα οποία, ιδίως μέσω των βροχοπτώσεων, υπονομεύουν πολλαπλώς το χερσαίο αλλά και το θαλάσσιο περιβάλλον, επιφέροντας καταστροφικές βλάβες στα αρχαία μνημεία στην στεριά αλλά και στις ενάλιες αρχαιότητες» διευκρίνισε ο Πρόεδρος.

Σημείωσε, επίσης, ότι σε πολλές περιπτώσεις τα ακραία κλιματικά φαινόμενα έχουν μεγάλα και καταστροφικά αποτελέσματα, από τον Αρκτικό κύκλο ως και την Ανταρκτική, καθώς η συχνότητα εμφάνισης των ακραίων καιρικών φαινομένων εντείνεται με εντυπωσιακό ρυθμό. «Έτσι, στην Ευρώπη κάθε χρόνο περίπου 5% των Ευρωπαίων αντιμετωπίζουν ένα ακραίο κλιματικό γεγονός, π.χ. έναν καύσωνα, μια πλημμύρα, μια ξηρασία. Στα προσεχή 50 χρόνια το ποσοστό αυτό αναμένεται ότι θα αυξηθεί σε πάνω από 60%» πρόσθεσε.

Αναφερόμενος στην καταστροφική επιρροή της κλιματικής αλλαγής στην πολιτιστική κληρονομιά και, πρωτίστως, στα αρχαία μνημεία της Μεσογείου, επισήμανε: Πρώτον, το ότι η Μεσόγειος, κατά την γεωλογική της ιδιοσυστασία είναι άκρως ευπαθές οικοσύστημα. Και, δεύτερον, το ότι η Μεσόγειος, ως κοιτίδα και λίκνο πολιτισμών που επηρέασαν και επηρεάζουν ουσιωδώς την πολιτισμική ιστορία της ανθρωπότητας, εν γένει, βρίθει αρχαίων μνημείων μοναδικής αξίας, συμπεριλαμβανομένων, φυσικά, των επίσης μοναδικής αξίας εναλίων αρχαιοτήτων.

Όπως εξήγησε, η παρατεταμένη ξηρασία -φαινόμενο που αποκτά εφιαλτικές, πραγματικά, διαστάσεις- απειλεί τα αρχαία μνημεία και λόγω της επιρροής της στο υπέδαφος, πάνω στο οποίο έχουν κτισθεί, αλλά και λόγω της επιρροής της στο ευρύτερο περιβάλλον τους, π.χ. στα άλση και δάση περί αυτά. «Και τούτο διότι η έλλειψη πρασίνου επηρεάζει αρνητικά όχι μόνο την αισθητική των αρχαίων μνημείων αλλά και την αντίστασή τους στην φθορά του καιρού, αν λάβουμε υπόψη μας ιδίως το υλικό, με βάση το οποίο πολλά από αυτά είναι κατασκευασμένα», παρατήρησε.

Επίσης, υποστήριξε, ότι η λόγω της κλιματικής αλλαγής ραγδαία άνοδος της στάθμης της θάλασσας, καθώς και οι συνακόλουθες έντονες εναλλαγές μεταξύ της πλημμυρίδας και της άμπωτης, επιφέρουν καταστροφικές επιπτώσεις στα αρχαία μνημεία και πρωτίστως στην στατικότητά τους.

Παράλληλα, συνεχάρη τους διοργανωτές του συνεδρίου, επισημαίνοντας ότι τα συμπεράσματά του θ’ αποτελέσουν πολύτιμο οδηγό για τον καθορισμό της όλης πολιτισμικής πολιτικής της Ελλάδας, υπό όρους αποτελεσματικότητας, συνέπειας και συνέχειας. «Άλλωστε εμείς, οι Έλληνες, δεν ξεχνάμε το ιδιαίτερο βάρος που μας αναλογεί για την υπεράσπιση και διάσωση της εν γένει πολιτιστικής κληρονομιάς της Μεσογείου, σύμφωνα με την φύση και την αποστολή του ελληνικού πολιτισμού, από τις καταβολές του ως τις μέρες μας αλλά και με γνώμονα τον ορίζοντα της μελλοντικής του προοπτικής», σημείωσε ο κ. Παυλόπουλος και κατέληξε τονίζοντας ότι «η ως άνω αποστολή αναλογεί σ’ εμάς, τους Έλληνες, ως λαού και ως έθνους του οποίου ο πολιτισμός είναι προορισμένος να διαλέγεται με τους άλλους πολιτισμούς. Και ένας τέτοιος διάλογος σημαίνει, αυτονοήτως, και την υπεράσπιση της σημασίας και των άλλων πολιτισμών, με στόχο την αρμονική συνύπαρξη των λαών στον σύγχρονο ταραγμένο κόσμο μας».