Ελληνική Πολιτική
Νέες δηλώσεις έκανε για ακόμα μια φορά η Μαρίνα Πατούλη για το διαζύγιο της με τον Γιώργο Πατούλη.
Η κυρία Πατούλη μίλησε για ακόμα μια φορά για τα συναισθήματα που ισχυρίστηκε ότι νιώθει ο Γιώργος Πατούλης για εκείνη: «Με έκπληξή μου πληροφορήθηκα για τη συνέντευξή του σε καθημερινή εφημερίδα που εκφράζει την αγάπη και την τρυφερότητά του. Θεωρώ ότι τα προσωπικά συναισθήματα που αφορούν στο πρόσωπό μου θα έπρεπε να εκφραστούν σε μένα προσωπικά. Σε κάθε περίπτωση δικαιολογώ τη στάση του, αντιλαμβανόμενη τους κινδύνους που εγκυμονούν σε κάθε αντίθετη περίπτωση. Ως άνθρωπος και ως γυναίκα επιλέγω την ειλικρίνεια, την αυθεντικότητα, την αμεσότητα και την προσωπική επαφή με τους ανθρώπους που αγαπώ».
Για την «τακτική κλειδαρότρυπας» που ανέφερε ο Γιώργος Πατούλης στη συνέντευξή του η ίδια απαντά: «Θέτω ένα ερώτημα για να προβληματίσει όλους μας: Θεωρείται ή όχι ότι υπάρχει αντίφαση, όταν ένας πολιτικός έχει υιοθετήσει για να στηρίξει την πολιτική του καριέρα και εικόνα, τη δημοσιοποίηση της προσωπικής και οικογενειακής του ζωής όσα χρόνια πολιτεύεται; Άρα επιλέγουμε κατά το δοκούν ή α λα καρτ τη δημοσιοποίηση της ζωής μας; Τα συμπεράσματα δικά σας».
Για την απόφαση του διαζυγίου: «Όσον αφορά εμένα προσωπικά, για να μη φανώ ανακόλουθη, ουδέποτε θέλησα διαζύγιο, δεν πρόκειται για κοινή απόφαση, αλλά για προσωπική του επιλογή, την οποία προσπαθώ να διαχειριστώ ψυχολογικά για το καλό το δικό μας και του παιδιού μας. Είμαστε στην κατάσταση που ήμασταν».
Για την απόφαση του Γιώργου Πατούλη να μοιραστεί ένα βίωμα από την παιδική ηλικία του, όταν ο πατέρας του τους εγκατέλειψε: «Καταρχήν μου προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτή τη χρονική στιγμή ο Γιώργος περιγράφει τα προσωπικά του βιώματα, ενώ καταδικάζει την “τακτική της κλειδαρότρυπας”. Κατά δεύτερο λόγο, επειδή έζησα μαζί του όλα αυτά τα χρόνια και μεγαλώσαμε μαζί, θέλω να επικαλεστώ την τοποθέτηση του γνωστού ψυχιάτρου Ματθαίου Γιωσαφάτ, που δίνει την απάντηση στις ζωές πολλών από εμάς. “Τα παιδικά βιώματα και εν γένει η παιδική ηλικία προδιαγράφουν τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ενηλίκου καθώς και των επιλογών της ζωής του”.
Νομίζω ότι αυτή είναι η επανάληψη. Η ιστορία που μας βασανίζει από τα παιδικά μας χρόνια δυστυχώς επαναλαμβάνεται. Ηρωίδες είναι όλες οι μάνες του κόσμου που αγωνίζονται για τα παιδιά τους, όμως ηρωίδες είναι προπάντων οι μάνες που έχουν υποστεί τον πόνο της εγκατάλειψης, οι μάνες που μεγαλώνουν μόνες τους παιδιά με ασθένειες αλλά και οι μάνες της καρδιάς, η ανώνυμη μητέρα που προσπαθεί να αναθρέψει τα παιδιά της μέσα από οικονομικές αντιξοότητες και μέσα από την επαγγελματική απόρριψη που μπορεί να βιώνει λόγω ηλικίας».
