Α.Τσίπρας: «Η αρχαία κληρονομιά μας δεν είναι ιδιοκτησία της οικογένειας Μητσοτάκη – Δεν ανήκει στην συλλογή της»

Για βαρβαρότητα και για καθεστωτική αντίληψη έναντι του Πολιτισμού κατηγόρηση την κυβέρνηση ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας με αφορμή το νομοσχέδιο για τα Μουσεία.

«Η αρχαία κληρονομιά μας δεν είναι ιδιοκτησία της οικογένειας Μητσοτάκη, λες και άνηκε στο σύνολό της στη συλλογή της οικογένειας», είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και πρόσθεσε:

«Αποφασίζετε αναδιανομή και στα δημόσια μνημεία και μουσεία υπέρ των ελίτ και του πλούτου. Ακόμα και οι αρχαίοι θησαυροί γίνονται αντικείμενο εμπορίας και εκμετάλλευσης».

«Στο δίλημμα λοιπόν, πολιτισμός η βαρβαρότητα, εσείς έχετε επιλέξει τη βαρβαρότητα» είπε χαρακτηριστικά.

Αναλυτικά η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα:

«Δεν είναι μόνο μια απώλεια για τον ΣΥΡΙΖΑ. Έδωσε σε όλη τη διαδρομή του αγώνα για τις ιδέες του. Πρόλαβε να κάνει σημαντικά πράγματα. Είναι μια μεγάλη απώλεια για τα νησιά μας και τους νησιώτες. Είναι μια απώλεια μεγάλη και για το κοινοβούλιο», είπε αρχικά ο Αλέξης Τσίπρας για τον θάνατο του Νεκτάριο Σαντορινιού.

«Δεν είναι μόνο μια απώλεια για τον ΣΥΡΙΖΑ. Έδωσε σε όλη τη διαδρομή του αγώνα για τις ιδέες του. Πρόλαβε να κάνει σημαντικά πράγματα. Είναι μια μεγάλη απώλεια για τα νησιά μας και τους νησιώτες. Είναι μια απώλεια μεγάλη και για το κοινοβούλιο», είπε αρχικά ο Αλέξης Τσίπρας για τον θάνατο του Νεκτάριο Σαντορινιού.

Στη συνέχεια είπε:

«Κυρίες και κύριοι βουλευτές, η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη είχε πεί κάποτε τη φοβερή αυτή φράση: «Χωρίς τον Πολιτισμό είμαστε Ο ΚΑΝΕΙΣ» Ο Πολιτισμός είναι η ψυχή μας. Ο Πολιτισμός είναι η Ελλάδα. Γι’ αυτό ο λαός μας, που έχει και ιστορία, και μνήμη και ταυτότητα και κουβαλάει πολιτιστικές παρακαταθήκες χιλιάδων χρόνων απαντούσε πάντα, σε συνθήκες φτώχειας, κατοχής, διώξεων, σωστά στο δίλημμα: Πολιτισμός ή βαρβαρότητα

Και χωρίς να θέλω να ανασκαλέψω παλιά πάθη, αυτό γινόταν με οποιοδήποτε κόστος από σπουδαίους ανθρώπους του Πολιτισμού. Ήταν πρωταγωνιστές. Ο Μίκης, ο Ρίτσος, ο Κατράκης, ο Καλλέργης ο Κούνδουρος, ο Λειβαδίτης, ο Αναγνωστάκης, ο Λουντέμης και δεκάδες, δεκάδες άλλοι άνθρωποι του Πολιτισμού και της Τέχνης, απάντησαν πάντοτε με την αξιοπρέπεια της αντίστασης στη βαρβαρότητα. Και με τη δημιουργία και την Τέχνη τους, απάντησαν στο δίλημμα αυτό.

Μέσα από τα σύρματα της εξορίας και του διωγμού. Της φυλακής και της επικήρυξης. Γιατί, ο Πολιτισμός και οι άνθρωποί του υπήρξαν για δεκαετίες στο τόπο μας διωκόμενοι, με τον πιο άγριο τρόπο.

Κι ενώ περίμενε κανείς ότι αυτές οι μαύρες σελίδες ανήκουν στο παρελθόν, βλέπουμε δυστυχώς σήμερα την ιστορία να επαναλαμβάνεται. Και δυστυχώς όχι σαν φάρσα.

Για άλλη μια φορά είναι υπό δίωξη ο Πολιτισμός και οι άνθρωποί του. Συστηματικά και σχεδιασμένα από μια κυβέρνηση που συμπεριφέρεται σαν καθεστώς και σε κάθε της βήμα προσπαθεί να επιβάλει τη βαρβαρότητα.

Τη βαρβαρότητα της εργασιακής ζούγκλας και της ελαστικής εργασίας. Τη βαρβαρότητα των παρακολουθήσεων και των εκβιασμών. Τη βαρβαρότητα της ακρίβειας, της αισχροκέρδειας και της λεηλασίας του εισοδήματος. Τη βαρβαρότητα, τώρα, των εκατοντάδων χιλιάδων πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας για χρέη λίγων χιλιάδων ευρώ, από το κόμμα που μέχρι πρότινος είχε τον Πάτση και που χρωστάει 400 εκ. ευρώ στις τράπεζες.

Αυτή η βαρβαρότητα είναι η πολιτική σας. Στο δίλλημα λοιπόν, πολιτισμός η βαρβαρότητα,

εσείς έχετε επιλέξει τη βαρβαρότητα. Και επιχειρείτε να την επιβάλετε και στον πολιτισμό. Υποτάσσοντας, απαξιώνοντας, εξουθενώνοντας τους ανθρώπους του.

Το κάνετε για να εξυπηρετήσετε συμφέροντα. Το κάνετε όμως και για έναν ακόμη πιο σημαντικό λόγο: Γιατί για να επιβάλετε τη καθεστωτική σας αντίληψη, πρέπει να γίνουμε όλοι «Ο ΚΑΝΕΙΣ», που έλεγε η αείμνηστη Μελίνα. Το καθεστώς των ανισοτήτων και του αυταρχισμού έχει ανάγκη από ένα πολιτιστικό καθεστώς αφωνίας, συντηρητικής ιδεοληψίας, δουλικότητας, ελλείματος αισθητικής και πλεονάσματος αναισθησίας.

Γιατί η Τέχνη είναι από τη φύση της ανυπάκουη, απείθαρχη, αιρετική, γιατί μόνο τότε είναι Τέχνη. Γιατί ο Πολιτισμός σε όλες του τις εκφράσεις είναι παράθυρο στο μέλλον. Φωτίζει, εμπνέει, συγκινεί, ανοίγει δρόμους στις συνειδήσεις. Ανοίγει δρόμους στη δικαιοσύνη και στην πρόοδο. Σε ό, τι δηλαδή το σημερινό καθεστώς μισεί και πολεμά.

Γι’ αυτό κυρίες και κύριοι της καθεστωτικής κυβερνητικής πολιτικής, επιλέγετε τη βαρβαρότητα έναντι του πολιτισμού.

Γι’ αυτό κ. Μενδώνη επιλέγετε να τεμαχίζετε τα αρχαία της Εγνατίας. Τσιμεντώνετε την Ακρόπολη. Ξεπλένετε την αρχαιοκαπηλία. Επιχειρείτε να μετατρέψετε ακόμα και τα μουσεία από χώρους Πολιτισμού σε χώρους εμπορίου. Γι’ αυτό και τώρα επιχειρείτε να φυλακίσετε στο περιθώριο τα παιδιά των καλλιτεχνικών σχολών. Τα αντιμετωπίζετε σαν πελατεία για τα ιδιωτικά κολλέγια κάποιων φίλων σας που θέλουν να ανοίξουν τμήματα παραστατικών τεχνών. Τους αντιμετωπίζετε σαν ανθρώπους μειωμένης αντίληψης που δεν καταλαβαίνουν το καλό τους.

Γι’ αυτό και επιτίθεστε, με την προσοδοφόρα συνδρομή της ενημέρωσης 108 και των Πετσωμένων ΜΜΕ, με διαρροές και ψέματα στους καθηγητές τους που είχαν το θάρρος να παραιτηθούν από τη θέση τους μετά από δεκάδες χρόνια συνεισφοράς.

Στις εκδηλώσεις τους έχουν χιλιάδες ανθρώπους. Δεν καταλαβαίνουν από τις απειλές σας. Και όσο αυτοί δε καταλαβαίνουν, αρχίζει και καταλαβαίνει πολύ καλά κάθε προοδευτικός πολίτης ποιος είναι ο στόχος της πολιτικής σας.

Πάνω από όλα ο στόχος είναι ο Πολιτισμός. Το μυαλό είναι ο στόχος. Ο ίδιος ο πολιτισμός είναι ο στόχος. Οι νέες και οι νέοι των τεχνών, της δημιουργίας και του πολιτισμού είναι ο στόχος. Αλλά αυτοί όλοι που βάζετε στο στόχαστρο είναι το μέλλον αυτής της χώρας, της πατρίδας μας. Οι καθηγητές, οι άνθρωποι του Πολιτισμού. Η κοινωνία βλέπει τη βαρβαρότητας να γίνεται κανονικότητα. Αυτά τα παιδιά είναι το μέλλον και όχι οι Πάτσηδες και όχι τα παιδιά των αρχιδικαστών που συνεργάζονται με τα funds και δεν έχουν την τσίπα να παραιτηθούν. Αυτά τα παιδιά είναι το μέλλον που με περιφρόνηση χαρακτηρίσατε ΔΕ και τους εξισώνετε το πτυχίο με το απολυτήριο λυκείου.

Αυτά τα παιδιά και όχι εκείνοι που ασπάζονται πλαστικούς Παρθενώνες, αναδεικνύονται με πρωθυπουργικά διατάγματα ήλιοι του καθεστώτος σας και αποδεικνύονται τελικά σκότος και έρεβος.

Αυτά τα παιδιά, κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, οι καθηγητές τους ο κόσμος της Τέχνης και του Πολιτισμού που βρίσκεται στους δρόμους του αγώνα. Αυτοί είναι οι άριστοι για την ελληνική κοινωνία και την Ελλάδα. Και όχι εσείς που με αναξιοκρατία, οικογενειοκρατία, ευνοιοκρατία κυβερνάτε τη χώρα.

Θέλω λοιπόν για μια ακόμη φορά σήμερα να επαναλάβω: Πάρτε πίσω τη ρύθμιση αυτή, που είναι ρύθμιση δίωξης του Πολιτισμού και των ανθρώπων του. Αφήστε τις συκοφαντικές διαρροές και τα ψέματα που δεν πείθουν κανένα. Αφήστε τα επικοινωνιακά παιγνίδια. Δεν είναι λωτοφάγοι οι σπουδαστές και οι άνθρωποι της Τέχνης. Ούτε οι πολίτες που μας παρακολουθούν.

Κάτω από το βάρος των κινητοποιήσεων ο κ. Μητσοτάκης αναγκάζεται να συναντήσει τους τελικά στο Μαξίμου, τους εκπροσώπους αυτών που δε ξέρουν. Που δεν είναι καλά ενημερωμένοι. Που υποκινούνται από κόμματα.

Σας συμβουλεύω, να μην επιχειρήσει για άλλη μια φορά να τους εξαπατήσει. Ένα πράγμα μόνο οφείλει να τους πει: Το ΠΔ αποσύρεται. Και συγγνώμη για τη λάσπη που εκτοξεύτηκε εναντίον σας τόσους μήνες.

Έρχομαι τώρα στο νομοσχέδιο για τα Κρατικά Μουσεία, που τα μετατρέπει σε νομικά πρόσωπα με διορισμένες διοικήσεις. Είναι και αυτό μια ακόμη πλευρά της βαρβαρότητας. Ακόμα και οι αρχαίοι θησαυροί της πατρίδας μας, δηλαδή η ιστορία μας, δηλαδή η ψυχή μας, γίνεται αντικείμενο εμπορίας και εκμετάλλευσης. Μια προσβολή πρωτοφανής στο ιστορικό και πολιτισμικό φορτίο της Ελλάδας.

Αφού παίξατε με τα Γλυπτά του Παρθενώνα παιχνίδι προεκλογικής εκμετάλλευσής με μυστική διπλωματία, αφού παίξατε με τους αρχαιοκάπηλους και την αρχαιοκαπηλία, αφού επιχειρήσατε να μοιράσετε τα ιμάτια της ιστορίας και του Πολιτισμού μας, λες και η αρχαία μας κληρονομιά είναι ιδιοκτησία του κυρίου Μητσοτάκη κι αφού επιβάλλατε μια πρωτοφανή αναδιανομή εισοδήματος υπέρ του πλούτου, μια πρωτοφανή αναδιανομή περιουσιών υπέρ του πλούτου, τώρα αποφασίσατε αναδιανομή και στα δημόσια μνημεία και μουσεία. Υπέρ των ελίτ και του πλούτου. Τα μουσεία μας ως εμπόρευμα προς διάθεση στον πλειοδότη.

Γιατί αυτό κάνει το νομοσχέδιό σας. Μετατρέπει πέντε μεγάλα αρχαιολογικά και βυζαντινά μουσεία σε νομικά πρόσωπα, με διοικήσεις διορισμένες από την κυβέρνηση. Με δεδηλωμένη την πρόθεση η διαχείρισή τους να γίνεται με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, στα όρια της εμπορευματοποίησης και με τον σκληρό ανταγωνισμό ανάμεσα στα μουσεία για χρηματοδοτήσεις και χορηγίες.

Να αγοράζουν οι έχοντες επιρροή συμβολικό κεφάλαιο και κύρος με τον Διαδούμενο και τον Έφηβο των Αντικυθήρων. Περί αυτού πρόκειται. Ο χυδαίος πολιτισμός των ιδρυμάτων, των χορηγών, των ευεργετών, των ισχυρών, των ελίτ, στη θέση μιας συντεταγμένη κρατικής πολιτικής για τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση των μουσείων.

Και «ιδεολογικό» συμπλήρωμα η γνωστή από το παρελθόν παλαιοντολογία της ελληνικής Δεξιάς. Το παζάρι του αρχαίου μεγαλείου, η στείρα και ιδιοτελής αρχαιολατρία και η «κλασική καθαρότητα», που έρχονται να καλύψουν τη σημερινή πολιτιστική, αλλά και γενικότερη λάσπη.

Αυτούς τους σκοπούς έρχεται να υπηρετήσει το νομοσχέδιο.

Την ίδια στιγμή τα μικρά, περιφερειακά μουσεία, αποκόπτονται από τα μεγάλα και οδηγούνται στον αφανισμό λόγω έλλειψης πόρων. Ενώ άμεση θα είναι και η επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων για τους σημερινούς εργαζόμενους, καθώς και η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας για τους μελλοντικούς εργαζόμενους, με την ανάθεση λειτουργιών και υπηρεσιών σε εργολάβους κάνει ακόμα χειρότερες τις συνθήκες.

Και μια ακόμη απόδειξη της καθεστωτικής αριστείας και στον Πολιτισμό, αλλά και της σπουδής σας στην εμπορευματοποίηση των πάντων: Ενώ όλα αυτά συμβαίνουν με την επίφαση της άρτιας ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας, δεν υπάρχει καν μελέτη βιωσιμότητας για το όλο πλάνο. Απουσιάζει εντελώς. Η αγορά θα τα ρυθμίσει όλα. Θα διορίσετε έναν Στάσση σε κάθε μουσείο κι αυτός θα εξασφαλίσει κέρδη, όπως εξασφάλισε για τη ΔΕΗ. Πώς; Πουλώντας, όλοι καταλαβαίνουμε τι.

Υπάρχει όμως και μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια. Ένας κίνδυνος, μεγαλύτερος ίσως απ’ όλους. Η ίδρυση παραρτημάτων στο εξωτερικό που θα μετατρέψει σε κανονικότητα τη μακροχρόνια, ή ακόμα και μόνιμη εξαγωγή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Με παραρτήματα χωρίς όριο, εκθέσεις που θα λειτουργούν για δεκαετίας. Μια νέα κανονικότητα, όπως είδαμε με τις 161 κυκλαδικές αρχαιότητες.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, αυτό δεν μπορεί να είναι το παρόν και δεν θα είναι το μέλλον του Πολιτισμού και της πατρίδας μας. Γιατί δεν θα γίνουμε «Ο ΚΑΝΕΙΣ».

Η επόμενη μέρα για τη χώρα πρέπει να έχει στο επίκεντρο την καλλιτεχνική δημιουργία, την ελευθερία και τη στήριξη της Τέχνης, το σεβασμό στην πολιτισμική μας κληρονομιά και στους ανθρώπους του πολιτισμού. Η έννοια κλειδί για μας, η ηθική μας υποχρέωση, είναι ο σεβασμός.

Σεβασμός στους ανθρώπους, σεβασμός στην Τέχνη, σεβασμός στη μνήμη, σεβασμός στην ιστορία.

Με σεβασμό λοιπόν στους ανθρώπους της Τέχνης που αγωνίζονται για το δίκιο τους, δεσμευόμαστε:

Για την ακαδημαϊκή και επαγγελματική αναγνώριση των πτυχίων των ανώτερων καλλιτεχνικών σχολών στο επίπεδο Τεχνολογικής Εκπαίδευσης.

Τη θέσπιση ολοκληρωμένης δημόσιας ανώτατης καλλιτεχνικής εκπαίδευσης για τις παραστατικές τέχνες, με διάλογο και ουσιαστική διαβούλευση.

Τη διασφάλιση συλλογικών συμβάσεων για καλλιτέχνες και εργαζόμενους του Πολιτισμού, με στόχο αξιοπρεπείς μισθούς και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.

Με σεβασμό στην πολιτιστική κληρονομιά, δεσμευόμαστε:

Για την προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και την οργανική ένταξή της στη βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη.

Τη διεκδίκηση για μόνιμη επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα, με ενότητα στο εσωτερικό, αλλά και οικουμενική διάσταση.

Την ακύρωση των μουσείων-νομικών προσώπων με τις διορισμένες διοικήσεις.

Στη θέση τους θα εφαρμοστεί μια νέα, αναβαθμισμένη, προοδευτική πολιτική για τα μνημεία και τα κρατικά μουσεία. Με διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα τους και ενίσχυση του επιστημονικού και κοινωνικού τους ρόλου.

Με ανανεωμένη θεώρηση, παρουσίαση κι αφήγηση του παρελθόντος και της πολιτισμικής μας μνήμης, με κέντρο τον άνθρωπο, με κέντρο την εξέλιξη των κοινωνιών και των ιδεών, τον πλούτο της πολιτισμικής ποικιλομορφίας, τις πανανθρώπινες αξίες που τα «αρχαία» συμβολίζουν.

Γιατί στο τέλος της ημέρας, η στήριξη του Πολιτισμού και των ανθρώπων του, ο σεβασμός απέναντι στην ιστορία και την παράδοση για μας δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ μια κομματική θέση. Αλλά μια αταλάντευτη και αδιαπραγμάτευτη εθνική επιταγή. Και ταυτόχρονα ηθική υποχρέωση».