Αγώνας «δρόμου» για αποκατάσταση του ισοζύγιου ισχύος Ελλάδας-Τουρκίας μέχρι το 2025 – Έγιναν πολλά – Χρειάζονται περισσότερα

Σε έναν αγώνα «δρόμου» προς αποκατάσταση του εξοπλιστικού «χάσματος» Ελλάδας-Τουρκίας μέχρι το 2025 επιδίδεται η τελευταία χρόνια η ελληνική κυβέρνηση και κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι έγιναν πολλά, αλλά όμως χρειάζονται πολύ περισσότερα.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη από το 2019 μέχρι σήμερα προχώρησε ένα εντατικό πρόγραμμα εξοπλισμών (το πρώτο ουσιαστικά από το 2005).

Από τότε είχε να γίνει ένα αξιόλογο εξοπλιστικό πρόγραμμα.

Έτσι λοιπόν η Αθήνα προχώρησε στην παραγγελία 24 Rafale (έχουν παραληφθεί ήδη τα 12) με 40 πυραύλους αέρος-αέρος Meteor, 3 γαλλικών φρεγατών Belharra (FDI) με option για την αγορά ακόμα μίας, 7 ελικόπτερα ανθυποβρυχιακού πολέμου, τορπίλες βαρέως τύπου για τα υποβρύχια Type-214, SeaHake mod4 γερμανικής κατασκευής, όπως και στην αγορά αντιαρματικών πυραύλων τύπου Spike NLOS και για τους τρεις κλάδους των ελληνικών ΕΔ.

Με μεγάλο ερωτηματικό το γιατί δεν υπήρξε ανάλογη επένδυση και στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία βεβαίως.

Όπως είπαμε όμως πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα για να καλυφθεί το κενό που δημιούργησε μία περίοδος 15 ετών κατά την οποία δεν αγοράστηκε ούτε… βίδα.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση ακόμα δεν έχουμε στόλο ικανό να προστατέψει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα σε Αιγαίο και Μεσόγειο.

Η επιχειρησιακή δυνατότητα του Στόλου βρίσκεται στο 30%.

Το επίπεδο ισχύος είναι απογοητευτικό με εξαίρεση κάποιες πυραυλακάτους Super Vita που έχουν ενταχθεί πρόσφατα στο Πολεμικό Ναυτικό.

Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στα drones, ένας τομέας στον οποίο η Ελλάδα βρίσκεται πολύ πίσω σε αντίθεση με την Τουρκία η οποία κατασκευάζει μεγάλους αριθμούς  και τα οποία έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί εκτενώς στον πόλεμο της Ουκρανίας και στον πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

Μετά τις εκλογές θα υπάρξουν πιέσεις από τον ξένο παράγοντα για να δοθεί μία «λύση» σε Αιγαίο και Μεσόγειο τύπου «Πρεσπών» που να αναγκάζει την Ελλάδα να παραχωρήσει μέρος των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στην Τουρκία.

Ο Κ.Μητσοτάκης επένδυσε πολιτικά επάνω στην επαναφορά των Ενόπλων Δυνάμεων σε επιχειρησιακή κατάσταση.

Δυστυχώς στην Άμυνα «ότι σπείρεις το θερίζεις» μετά από 7-10 χρόνια, εξ ού και οι τραγικές καταστάσεις στις ΕΔ των ετών 2011-2019.

Με μεγάλο ερωτηματικό το γιατί δεν υπήρξε ανάλογη επένδυση και στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία με ένα μέρος των χρημάτων αυτών, εν πάση περιπτώσει, πραγματοποιήθηκα τα προαναφερθέντα εξοπλιστικά προγράμματα και υπήρξε η προετοιμασία για την αγορά των F-35 προς το τέλος της δεκαετίας ενώ αναμένεται το κλείσιμο της ναυπήγησης κορβετών και πολλών άλλων προγραμμάτων, αμέσως μετά τις εκλογές.

Μακάρι να ήταν σε όλους τους τομείς του δημοσίου η παραγωγή έργου της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως αυτή στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, έστω με τα λάθη, τις παραλείψεις και τις αβαρίες που προκλήθηκαν, εν πολλοίς, από την κόντρα Παναγιωτόπουλου-Φλώρου.

Να σημειωθεί ότι οι Τούρκοι μετά την εκλογή Ερντογάν θα πιέσουν την Ελλάδα με την άσκηση «Θαλασσόλυκος».

Η άσκηση πρόκειται να ξεκινήσει την ερχόμενη Πέμπτη και θα ολοκληρωθεί στις 12 Ιουνίου στο Αιγαίο. Στην άσκηση θα συμμετέχουν 18.000 στρατιώτες, 113 πλοία, 9 υποβρύχια, 59 αεροσκάφη και δεκάδες μη επανδρωμένα οχήματα.

Παράλληλα αναμένεται να συμμετέχει για πρώτη φορά και το νέο αεροπλανοφόρο της Τουρκίας, TCG Anadolu.

To συγκεκριμένο θα είναι φορέας μη επανδρωμένων επιθετικών UAV, τύπου ANΚΑ, TB-3 Bayraktar κ.λ.π. και θα αποτελούν απειλή για τις άμυνες των ελληνικών νησιών.