Κόμματα και «μικροκόμματα» της δεξιάς εν όψει των εκλογών της 7ης Ιουλίου: Ή ενώνονται ή εξαφανίζονται!

Εντονες είναι οι διεργασίες στον χώρο των δεξιών κομμάτων 37 ημέρες πριν από τις εθνικές εκλογές με φόντο τον θρίαμβο της ΝΔ επί του ΣΥΡΙΖΑ και το +9,5% στις ευρωεκλογές, αλλά και την δυναμική εμφάνιση του κόμματος του Κυριάκου Βελόπουλου, Ελληνική Λύση, που πέτυχε ένα ιδιαίτερα σημαντικό 4,1%, εκλέγοντας έναν ευρωβουλευτή.

Το πλέον χαρακτηριστικό στοιχείο των ευρωεκλογών για τα κόμματα της δεξιάς, ήταν ότι συγκέντρωσαν διεσπαρμένα ένα ποσοστό της τάξης του 12-14%, αλλά μόνο ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή και η Ελληνική Λύση εξέλεξαν τρεις, συνολικά, (2+1) ευρωβουλευτές.

Ολοι οι άλλοι, είτε ο συνασπισμός «μικροκομμάτων» υπό το ΛΑΟΣ, η Νέα Δεξιά του Φ.Κρανιδιώτη και διάφορα άλλα «μικροκόμματα» απείχαν πολύ από τον αντικειμενικό τους σκοπό.

Οι ΑΝΕΛ, καταποντίστηκαν, αλλά αυτό ήταν αναμενόμενο, λόγω της άρνησης να ανατρέψουν την κυβέρνηση Τσίπρα πέρσι τέτοια εποχή και να αποτρέψουν την εκχώρηση της Μακεδονίας.

Ο Π.Καμμένος χρεώθηκε «στο ακέραιο» το βάπτισμα των Σκοπίων σε «Βόρεια Μακεδονία» και δεν τον έσωσαν οι πολιτικοί ακροβατισμοί ενός έτους, παρά την παραίτησή του από την κυβέρνηση.

Αυτή την στιγμή φαίνεται ότι έχει γίνει κατανοητό από τα κόμματα και «μικροκόμματα» της δεξιάς, ότι είτε ενώνονται είτε χάνονται:

Η ΝΔ έρχεται δυναμικά καθώς το πάθος των πολιτών του συντηρητικού χώρου να τιμωρήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ για την εκχώρηση των ιστορικών δικαιωμάτων της Μακεδονίας, εκφράζεται προς τον ισχυρό πολιτικό σχηματισμό που μπορεί να επιτύχει την αποκαθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ.

Μέχρι η ΝΔ να αρχίσει να παρουσιάζει φθορά και να διαψεύδει ελπίδες και προσδοκίες θα περάσει καιρός και η τετραετία, αν δεν υπάρξει κάτι δραματικό που να αλλάξει το σκηνικό, είναι η πιθανότερη εκδοχή για το χρονικό διάστημα διακυβέρνησής της, είτε ως αυτοδύναμη, είτε σε συνεργασία με το ΚΙΝΑΛ.

Αρα, όποιος δεν είναι στην επόμενη Βουλή, χάνεται πολιτικά, αφού τέσσερα χρόνια πολιτικού χρόνου, είναι πολλά.

Οι μοναδικοί σίγουροι στην επόμενη Βουλή είναι η Ελληνική Λύση του Κ.Βελόπουλου, ο οποίος αφού επί χρόνια συζητούσε και προσπαθούσε να πείσει διάφορους του δεξιού χώρου να ενωθούν μαζί του και δεν το κατάφερε, τελικά κατέβηκε μόνος του και κέρδισε το παιχνίδι.

Επίσης και ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή, αν και δεν έχει τώρα την δυναμική που είχε κάποτε, ξεκινά από το 4,8% και έχει πολύ υψηλές πιθανότητες να είναι στην επόμενη Βουλή.

Αυτό δεν σημαίνει ότι για το κόμμα είναι εύκολα να πράγματα. Κι εδώ έρχεται η απόφαση της πολιτικής ηγεσίας του κόμματος, του Ν.Μιχαλολιάκου, να «ανοίξει» το κόμμα και να παύσει την τακτική της περιχαράκωσης που ακολούθησε όλα τα τελευταία χρόνια.

Οι άμεσοι συνομιλητές του να είναι αυτοί που έχουν τις ίδιες θέσεις, έστω και αν ξεκινούν από διαφορετική πολιτική αφετηρία: Φαήλος Κρανιδιώτης και σύστημα ΛΑΟΣ, αλλά και Δημήτρης Καμμένος καθώς και «μικροκόμματα» της δεξιάς. Ενας τέτοιος δεξιός «ΣΥΡΙΖΑ» θα μπορούσε να έχει μέχρι και 15 βουλευτές στην Βουλή.

Η πολιτική ανάγκη ενώνει και σίγουρα πλέον είναι θέμα επιβίωσης: Η Νέα Δεξιά δεν έχει ελπίδες, το ΛΑΟΣ το ίδιο, ο Λαϊκός Σύνδεσμος, θέλει να ανακτήσει πολιτική δυναμική.

Τα εμπόδια πολλά: Π.χ. στελέχη της Νέας Δεξιάς αντιδρούν στο ενδεχόμενο κοινής καθόδου σε ένα πολιτικό σχήμα με τον Λαϊκό Σύνδεσμο.

Αλλά δεν απαντούν πώς θα επιβιώσει το κόμμα τα επόμενα χρόνια χωρίς κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

Από την άλλη πλευρά οι του ΛΑΟΣ έχουν να προσφέρουν μία ζώσα οργάνωση γραφείων και συνδέσμων σε όλη την Ελλάδα, κάτι που δεν έχει (!) ο Λαϊκός Σύνδεσμος ως απόρροια του οικονομικού στραγγαλισμού του κόμματος και των διώξεων που υφίσταται μέχρι σήμερα.

Δεν είναι τυχαίο ότι «έσπασαν οι γραμμές» του κόμματος σχεδόν σε όλους τους δήμους και τις περιφέρειες, απλά και μόνο γιατί αδυνατούσε να περάσει το μήνυμα του κόμματος.

Αλλά η ΧΑ έχει (ακόμα…) μια ισχυρή βάση ψηφοφόρων, κάτι που οι άλλοι δεν έχουν. Αρα όλοι έχουν κάτι να συνεισφέρουν και να λάβουν τα ανάλογα κέρδη σε έδρες.

Το διακύβευμα για τον Κυριάκο Βελόπουλο είναι διαφορετικό: Το «μόνος εναντίον όλων», του βγήκε.

Και έχει το πιο σημαντικό πράγμα στην πολιτική: Δυναμική. Είναι πολύ τυχερός που προκηρύχθηκαν άμεσα οι εκλογές και η δυναμική των ευρωεκλογών δεν θα απωλεστεί.

Δεν έχει οργανωμένο κόμμα, ούτε στελέχη. Ολοι έτσι ξεκίνησαν. Ούτε το ΛΑΟΣ, από το οποίο προέρχεται, είχε κάτι ανάλογο. Κανονικά αυτό δεν θα του στοιχίσει, καθώς η προεκλογική περίοδος είναι μικρή και φαίνεται ότι ο ίδιος «πουλάει».

Υπάρχουν και προσπάθειες από άλλα «μικροκόμματα» να ενωθούν. Δεν πρόκειται να τα καταφέρουν γιατί ο χρόνος παρήλθε και δεν έχουν οικονομικές δυνατότητες (το οικονομικό είναι το πλέον κρίσιμο σε έναν πολιτικό αγώνα: Οποιος δεν έχει «καύσιμο» δεν μπορεί να φτάσει στο στόχο του).

Οι δύο βασικές πολιτικές πλατφόρμες της δεξιάς και οι μοναδικές που θα εισέλθουν στην Βουλή και μπορούν να ανθέξουν την πίεση μιας επελαύνουσας ΝΔ, είναι αυτές που περιγράψαμε.

Για όλους τους άλλους ισχύει αυτό που γράψαμε: Ή ενώνονται με τις βασικές πλατφόρμες ή χάνονται ως «εξωκοινοβουλευτικά κόμματα διαμαρτυρίας».