Ελληνική Πολιτική
Το 2024 από πολιτική άποψη, έχει σίγουρα ενδιαφέρον καθώς είναι χρονιά ευρωεκλογών και θα αποτελέσει την τελευταία ευκαιρία για τα κόμματα της αντιπολίτευσης (είτε δεξιά, είτε αριστερά) για να κερδίσουν κάποιο σοβαρό ποσοστό και να «βγουν» μπροστά στο άμεσο μέλλον.
Ειδικά τα δεξιά κόμματα αν δεν δείξουν σε μία εκλογική διαδικασία «χαλαρής» ψήφου ότι μπορούν να διαμορφώσουν τις πολιτικές εξελίξεις τότε απλώς θα «εξαφανιστούν» γιατί απλούστατα θα έχουν αποδείξει πως η χρησιμότητά τους είναι «πεπερασμένη» αν όχι ανούσια.
Οι ευρωεκλογές είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία για έναν πολιτικό σχηματισμό να «εισπράξει» από τους πολίτες την δυσαρέσκεια που έχουν για την κυβέρνηση (και για την συγκεκριμένη οι δυσαρέσεκειες είναι πολλές) εκ του ασφαλούς.
Εκ του ασφαλούς όχι μόνο για τους ψηφοφόρους (αφού δεν αποφασίζουν για την διακυβέρνηση της χώρας για να επιλέξουν τον… λιγότερο χειρότερο κατά το διαχρονικό σκεπτικό) αλλά και για τα κόμματα.
Και αυτό γιατί όσο μεγάλο ποσοστό κι αν λάβουν, δεν αναλαμβάνουν κανενός είδους ευθύνη (πέραν του να εκπροσωπούν την χώρα με ευπρέπεια στις Βρυξέλλες γιατί οι πρόσφατες περιπτώσεις Ε.Καϊλή, Μ.Σπυράκη και Α.Γεωργούλη, δημιούργησαν πρόβλημα στην εικόνα της χώρας) και μπορούν να κερδίσουν «πόντους» στη συνείδηση της κοινωνίας εντελώς ανέξοδα.
Η «χρυσή» ευκαιρία τους θα είναι τον Ιούνιο. Μάλιστα σε ότι αφορά τα κόμματα εκ δεξιών της ΝΔ, στις πρόσφατες εθνικές εκλογές (στις δεύτερες), «Ελληνική Λύση», «Νίκη» και «Σπαρτιάτες», συγκέντρωσαν ένα ποσοστό της τάξης του 14% (και τα τρία μαζί).
Οτιδήποτε κάτω από 20% ως συνολική συγκομιδή στις ευρεωκλογές του καλοκαιριού θα είναι μία μεγάλη αποτυχία.
Γιατί 20%; Γιατί είναι το ποσοστό που δείχνει πως έχουν «δυναμική» και οτιδήποτε δεν έχει δυναμική, νομοτελειακά θα έχει συρρίκνωση.
Αν δεν τα καταφέρουν τότε το ΚΚΕ θα γίνει το τέταρτο κόμμα και θα παγιωθεί σε αυτή την θέση.
Η Νέα Δημοκρατία δείχνει να κρατά το ποσοστό που είχε στις βουλευτικές εκλογές του 2023, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, ωστόσο στο Μαξίμου κοιτούν τα ποιοτικά στοιχεία, που μπορούν να βλάψουν το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Γιατί ξέρουν πως ναι μεν είναι πρώτο κόμμα στην κοινωνία, αλλά η κοινωνία δεν είναι ευχαριστημένη με αυτούς, που σημαίνει ότι τους επιλέγουν επειδή ακόμα δεν βλέπουν… κάποιον άλλον.
Σε όλες τις δημοσκοπήσεις το ζήτημα της ακρίβειας φαίνεται ότι είναι το σοβαρότερο ζήτημα που ταλανίζει την κοινωνία, καθώς μεγάλες μερίδες των πολιτών, δυσκολεύεται να βγάλει το μήνα, κάτι που δείχνουν και τα επίσημα στοιχεία, με το 80% των Ελλήνων να αδυνατεί να πληρώσει τους λογαριασμούς του.
Ταυτόχρονα, άλλο ένα ζήτημα το οποίο ιεραρχούν πολύ ψηλά οι πολίτες, είναι η ασφάλεια, σύμφωνα με την πλειονότητα των δημοσκοπήσεων.
Πλέον έξω η πλειοψηφία των πολιτών δεν γνωρίζει αν θα επιστρέψει αλώβητη στο σπίτι ακόμα και αν βγει έξω για… καφέ. Το αστυνομικό δελτίο είναι γεμάτο καθημερινά με εγκλήματα που παλαιότερα θεωρούνταν «απίθανα» να συμβούν και εντελώς «παρανοϊκά».
Συνολικά στην γενική εικόνα η κοινωνία δεν είναι ευχαριστημένη από την κυβερνητική πολιτική, και για αυτό υπάρχουν έντονες συζητήσεις για το ενδεχόμενο η πολιτική δυσαρέσκεια να εκφραστεί στις ευρωεκλογές. Αυτή η συζήτηση συνδέεται και με το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Κανείς δεν την περίμενε αλλά τελικά εκφράστηκε, με αποκορύφωμα την εκλογή του Χάρη Δούκα στον δημαρχιακό θώκο της Αθήνας και ενώ στον πρώτο γύρο είχε καταγράψει μόλις… 14%!
Αυτό σημαίνει πως υπάρχει «προδιάθεση» για «αλλαγές».
Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει έναν προβληματισμό στο Μαξίμου, καθώς ναι μεν τα κόμματα της αντιπολίτευσης (και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ) δεν δείχνουν ικανά να διεκδικήσουν μεγάλα ποσοστά, ωστόσο δεν είναι δύσκολο να βρεθεί η Νέα Δημοκρατία προ εκπλήξεων στις ευρωεκλογές, αν πέσει θύμα της «χαλαρής ψήφου».
Για το λόγο αυτό η ευθύνη των κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι πολύ μεγάλη.
Δεν θα έχουν καμία δικαιολογία αν δεν καταφέρουν να παρουσιάσουν πολύ καλύτερα εκλογικά ποσοστά, από αυτά που έχουν, δεδομένου ότι υπάρχει πρόσφορο έδαφος για να το πετύχουν.
