Ελληνική Πολιτική
Αυξάνονται οι φωνές στο εσωτερικό της ΝΔ που ζητούν να προσφύγει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε εκλογές το 2025 αλλά αυτό που προβληματίζει είναι ότι για να υπάρξει επιτυχές αποτέλεσμα και τρίτη κυβερνητική θητεία θα πρέπει να αλλάξει ο εκλογικός νόμος.
Αυτό και εάν υπήρχε έστω μία υποτιθέμενη στροφή προς δεξιές πολιτικές, μπορεί να έδιναν στη Νέα Δημοκρατία τη δυνατότητα για αυτοδυναμία.
Βασικά έτσι θέλουν να πιστεύουν γιατί η πραγματικότητα είναι ότι δεν μπορούν να εφαρμοστούν δεξιές πολιτικές αφού το σημαντικότερο νομοσχέδιο που αφορούσε τους γάμους των ΛΟΑΤΚΙ+ ψηφίστηκε και είναι πλέον σε ισχύ.
Αυτό το νομοσχέδιο δεν μπορεί να ακυρωθεί για ευνόητους λόγους.
Η χώρα θα βρεθεί αμέσως στο στόχαστρο της ΕΕ και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αλλά και στα εθνικά θέματα η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο από τη στιγμή που δεν τολμάει να ζητήσει την ακύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών με βάση την οποία τα Σκόπια, πήραν τα ιστορικά και κληρονομικά δικαιώματα της Μακεδονίας.
Η πρόεδρος και ο πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας, πολλές φορές χρησιμοποίησαν το όνομα «Μακεδονία», χωρίς τον γεωγραφικό χώρο «Βόρεια» και παρά τους κάποιους «λεονταρισμούς» της κυβέρνησης, δεν υπήρξε καμία ουσιαστική αντίδραση.
Άλλωστε πώς να υπάρξει από τη στιγμή που η Συμφωνία των Πρεσπών, είναι κάτι το οποίο επέβαλαν οι ΗΠΑ στην Ελλάδα κυρίως και όχι στα Σκόπια τα οποία και κέρδισαν την «μερίδα του λέοντος».
Βέβαια, απομένουν να ψηφιστούν οι εφαρμοστικοί νόμοι, κάτι για το οποίο αναμένεται να πιέσουν οι Αμερικανοί, ειδικά από τη στιγμή, που ο νέος πρωθυπουργός των Σκοπίων Χρίστιαν Μίτσκοσκι, δέχτηκε στην ορκωμοσία του να χρησιμοποιήσει τον όρο «Βόρεια Μακεδονία» (και αυτός μετά από αμερικανικές πιέσεις για το θεαθήναι).
Τι άλλο θα μπορούσε να αλλάξει; Να υπάρξει και πάλι έννομη τάξη; Αν μπορούσε να το πετύχει αυτό η κυβέρνηση θα το είχε ήδη κάνει.
Θα ακολουθήσει φιλική πολιτική για την ανάπτυξη των ελληνικών οικογενειών και να δοθούν κίνητρα ώστε να αποκτούν περισσότερα παιδιά;
Για να γίνει αυτό απαιτείται πολύ μεγάλος δημοσιονομικός χώρος ο οποίος δεν είναι διαθέσιμος γιατί η Ελλάδα θα είναι δέσμια των μνημονίων για πάνω από 100 χρόνια.
Για να γίνει κάτι τέτοιο πρωτίστως χρειάζεται άρνηση πληρωμής χρεών κάτι το οποίο δεν είναι διαθέσιμη να κάνει όχι μόνο η κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά και καμιά άλλη κυβέρνηση που θα μπορούσε να σχηματιστεί από το υπάρχον πολιτικό σύστημα.
Άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι η επιλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Εάν επιλέγονταν ένα όντως δεξιό πρόσωπο σηματοδοτούσε μία αλλαγή πολιτικής αλλά πλέον έχει εξελιχθεί σε σημαντικότερο παράγοντα ο/η ΠτΔ να είναι ένα πρόσωπο «συμβατό» με την… νέα εποχή.
Σε ό,τι αφορά τον εκλογικό νόμο είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει έως και αδύνατο καθώς απαιτούνται 200 βουλευτές για κάτι τέτοιο, ώστε να έχει άμεση ισχύ.
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών δεν μπορεί να λογιστεί ως αποτέλεσμα εθνικών εκλογών λόγω αποχής, χαλαρής ψήφου και αποστασιοποίησης λόγω κόπωσης όμως, αλλά η απώλεια περισσότερο από 1 εκατομμυρίου ψηφοφόρο δεν μπορεί να ξεπεραστεί και σίγουρα δεν μπορεί να προσπεραστεί.
Η αυτοδυναμία στο 37,5% σε πεντακομματική βουλή είναι πλέον αδύνατη.
Οι εθνικές εκλογές του 2023 ανέδειξαν 8 κόμματα στην Βουλή ενώ με διασπάσεις πλέον έχουμε 9 κόμματα.
Θα πρέπει η Νέα Δημοκρατία να κερδίσει πάλι ένα ποσοστό της τάξης του 41 %, το οποίο αυτή τη στιγμή είναι όνειρο θερινής νυκτός.
Τώρα βρίσκεται κοντά στο 30% και με συσπειρώσεις ίσως φτάσει το 33-35% αλλά μέχρι το 2027 ακόμα και αυτό δύσκολο θα είναι.
Στην πραγματικότητα η Νέα Δημοκρατία έχει βρεθεί σε ένα αδιέξοδο και μένει να φανεί εάν θα υπάρξει σε σύντομο χρονικό διάστημα σοβαρή αντιπολιτευτική πρόταση.
