Στο Προεδρικό Μέγαρο στην δεξίωση προς τιμήν του βασιλικού ζεύγους της Ολλανδίας δόθηκε δείπνο στο οποίο υπήρχαν καλεσμένοι σωστά και κατάλληλα ντυμένοι.
Υπήρχαν καλεσμένοι που δεν ήταν κομψά ντυμένοι, ίσως γιατί το επίπεδο αισθητικής τους δεν είναι αυτό που πρέπει.
Υπήρχε όμως και μια τρίτη κατηγορία, βασικά ένας τύπος που ήταν μια κατηγορία μόνος του: Ο Παύλος Ευμορφίδης, ιδιοκτήτης της εταιρείας στρωμάτων Coco Mat.
Δεν θα πούμε ότι ήταν ντυμένος ακατάλληλα.
Δεν θα πούμε ότι ήταν ντυμένος σαν γύφτος, γιατί αποκλείεται οι γύφτοι να ντύνονταν έτσι σε μια τέτοια εκδήλωση.
Δεν θα μπούμε καν στο κόπο να κάνουμε κριτική για την εμφάνισή του με σαγιονάρες και το κοντομάνικο καφέ πουκάμισο σαν Κουβανός εργάτης στις φυτείες καπνού.
Αυτό που θα ρωτήσουμε είναι, πώς και γιατί επιτράπηκε η είσοδός του στο Προεδρικό Μέγαρο σε μία εκδήλωση που πληρώνει ο ελληνικός λαός σε αυτή την ενδυματολογικό κατάσταση.
Υπάρχει πρωτόκολλο το οποίο αποσκοπεί στην προστασία του θεσμού, ναι ή όχι;
Το ότι διαβεβαιώνεται ότι «είναι προσωπικός φίλος του βασιλιά Γουίλεμ Αλεξάντερ, ενώ η σύζυγός του είναι Ολλανδέζα» μας αφήνει παγερά αδιάφορους.
Αν θέλουν ας πάνε μαζί με τον Ολλανδό βασιλιά για μπάνιο στην θάλασσα και ας φορέσουν σαγιονάρες ή ας πάνε και ξυπόλυτοι.
Το Προεδρικό Μέγαρο όμως, δεν είναι τσιφλίκι της Σακελλαροπούλου, ούτε κανενός άλλου, πλην του Ελληνικού Λαού.
Και ακριβώς γι αυτό υπάρχουν τα πρωτόκολλα και κανόνες συμπεριφοράς.
Όποιος θέλει να γελοιοποιήσει τον θεσμό και «να κάνει λεζάντα», πρέπει να εμποδίζεται η είσοδός του. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Εδώ πληρώνει ο λαός.
Και ο λαός, απαιτεί, τουλάχιστον σεβασμό.
Ο λαός, οι πολίτες, στις γιορτές πάνε «με τα καλά τους», όπως μας έλεγαν παλιά.
Γιατί σέβονται πάνω απ’όλα την εκδήλωση και τους τιμώμενους.
Και πάλι η ευθύνη είναι της τραγικής Σακελλαροπούλου. Γιατί ο Ευμορφίδης μπορεί να ήθελε να μπει με το μαγιό του ή και με το σώβρακό του.
Την ευθύνη της παρουσίας και της εμφάνισής του την έχει η Προεδρία. Καθαρά και σταράτα.