Η -πιθανή- επόμενη μέρα μετά τις εκλογές 

Η επόμενη μέρα μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές που θα μπορούσαν να προκηρυχθούν στο προσεχές χρονικό διάστημα είναι αυτή που απασχολεί το Μέγαρο Μαξίμου.

Αυτό που ενδιαφέρει είναι ποιοι θα μπορούσαν δυνητικά να συγκυβερνήσουν με την Νέα Δημοκρατία από τα υπόλοιπα κόμματα καθώς η αυτοδυναμία με βάση την παρούσα πολιτική κατάσταση είναι ένα δύσκολο επίτευγμα.

Οι επιλογές δεν είναι πολλές αλλά υπάρχουν και είναι συγκεκριμένες:

Το ΠΑΣΟΚ και η Ελληνική Λύση είναι τα δύο κόμματα στα οποία θα στρέφονταν η Νέα Δημοκρατία εάν δεν κατάφερνε να πιάσει το όριο της αυτοδυναμίας, δηλαδή ένα ποσοστό περίπου στο 32% ακόμα και μετά από τρεις συνεχόμενες εκλογικές διαδικασίες.

Σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ δεν έχει επί της ουσίας κάποια πολιτική διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία, εάν αναλογιστεί κάποιος ότι ένα μεγάλο μέρος της κυβέρνησης Μητσοτάκη αποτελείται από πρώην στελέχη της συγκεκριμένης παράταξης.

Μπορεί μάλιστα σε κάποια πράγματα το ΠΑΣΟΚ να είναι και πιο… δεξιό από την σημερινή Νέα Δημοκρατία.

Δεν υπάρχει κανένα ουσιαστικό πρόβλημα για να μην συγκυβερνήσουν τα δύο κόμματα τα οποία άλλωστε το έχουν ξανακάνει στο παρελθόν.

Σε ό,τι αφορά τον Κυριάκο Βελόπουλο και την Ελληνική Λύση, επίσης αποτελούν έναν πιθανό κυβερνητικό εταίρο από την στιγμή μάλιστα που η κυβέρνηση «κρατάει» τον πρόεδρό της λόγω του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του καναλιού «Alert» το οποίο «μπάζει» από παντού.

Απαγορεύεται με βάση το νόμο ένα κόμμα να έχει δικό του τηλεοπτικό σταθμό.

Τα ίδια συμβαίνουν και με το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ραδιοφωνικού σταθμού.

Και το ΚΚΕ έχει «στριμωχτεί» για τον ίδιο λόγο.

Είναι πολύ εύκολο να προκύψει μία τέτοια συγκυβέρνηση καθώς το μόνο που χρειάζεται να πει ο Κυριάκος Βελόπουλος είναι «Βάζω πλάτη για το καλό της πατρίδας», κάτι το οποίο είχε δηλώσει και ο πολιτικός του μέντορας Γιώργος Καρατζαφέρης το 2012 όταν συμμετείχε στην κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου.

Και όλοι θυμόμαστε τι συνέβη μετέπειτα…

Θεωρητικά θα μπορούσε να υπάρξει και μία τρίτη εναλλακτική λύση για τη Νέα Δημοκρατία, δηλαδή η Φωνή Λογικής, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα εισέλθει στην Βουλή.

Μία προοπτική όμως η οποία κάηκε σε μεγάλο βαθμό, αφού η δημοσκοπική ζημιά που έχει πάθει το κόμμα προφανώς λόγω απειρίας της Αφροδίτης Λατινοπούλου, είναι ιδιαίτερα σοβαρή.

Η Αφροδίτη Λατινοπούλου έθιξε ένα ζήτημα το οποίο μπορεί να υφίσταται σε κάποιο βαθμό αλλά δεν ήταν προς «συζήτηση επί του παρόντος».

Δηλαδή, ότι η Αριστερά εκμεταλλεύεται το κίνημα που δημιουργήθηκε λόγω του εγκλήματος των Τεμπών και το έχει «αγκαλιάσει».

Η ίδια η Μαρία Καρυστιανού, δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά, άρα η θέση της Αφροδίτης Λατινοπούλου στο Ευρωκοινοβούλιο «θα συκοφαντούσαν την πατρίδα μου οι αριστεροί και γι’ αυτό δεν έπρεπε να πάει προς συζήτηση το θέμα του εγκλήματος των Τεμπών» (πιθανότατα οι ψήφοι της ομάδας της Α.Λατινοπούλου να μην ήταν αρκετοί ούτε για να πάει, ούτε για να μην πάει προς συζήτηση το ζήτημα των Τεμπών), μπορεί ιδεολογικά να είχε κάποια βάση αλλά τα Τέμπη δεν είναι… η Αριστερά.

Τα Τέμπη είναι ένα πανελλήνιο κίνημα και αυτό φάνηκε από την πρόσφατη δημοσκόπηση όπου το 25% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας συμπαθούν την Μαρία Καρυστιανού (όπως και το 50% των ψηφοφόρων της Α.Λατινοπούλου).

Έκανε λοιπόν μία κακή εκτίμηση την οποία την έχει πληρώσει ακριβά στις δημοσκοπήσεις.

Μπορεί στην συνέχεια να συνέλθει με κάποιες κινήσεις που θα κάνει στο μέλλον. Αυτό μένει να φανεί.

Αυτή τη στιγμή όμως βρίσκεται σε μία δύσκολη κατάσταση για την οποία θα πρέπει να κάνει πολλά για να την διορθώσει.