Ελληνική Πολιτική
Σαν «κεραυνός» έπεσε η είδηση ότι ο Tόμας Γουόκαπ αποκτά ελληνικό διαβατήριο, απελευθερώνοντας έτσι θέση ξένου στον Ολυμπιακό (που βολεύει την ομάδα του Πειραιά) και δικαίωμα να παίξει στην Εθνική Ελλάδος (που βολεύει όλους τους Έλληνες γιατί είναι ένα εξαιρετικό «πολυεργαλείο») και μάλιστα το ζήτησε ο ίδιος να παίξει, αλλά γεννάται το ερώτημα:
Είναι θεμιτό; Είναι ηθικά και εθνικά σωστό και για την ομάδα του Ολυμπιακού και για την Εθνική Ελλάδος να αγωνιστεί ως Έλληνας;
Θα πει κάποιος κατά δήλωση του Γουόκαπ, θαυμάζει την Ελλάδα και θέλει να της προσφέρει κ.λ.π.
Δεκτόν, αλλά άλλο Έλληνας και άλλο φιλέλληνας. Είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Καταρχήν ο γράφων είναι Ολυμπιακός (και Λίβερπουλ), αλλά την άποψή μας θα την πούμε. Ποια είναι τα κριτήρια της ελληνοποίησης του Τόμας Γουόκαπ;
Εξ’ όσων γνωρίζουμε, ο Τόμας βρίσκεται στην Ελλάδα δύο χρόνια. Πολύ λίγα για να πάρει κάποιος την υπηκοότητα.
Και τι θα γίνει στο μέλλον; Θα ακολουθήσουν κι άλλοι; Π.χ. δεν παράγει η Ελλάδα ικανοποιητικό αριθμό σέντερ.
Θα ελληνοποιήσουμε στο μέλλον κάποιον Αμερικανό του NBA; Η υπόθεση Γουόκαπ ανοίγει επικίνδυνες «θύρες» για το τι είναι εθνικό και τέλως πάντων ελληνικό.
Επίσης «κατεβάζει» επικίνδυνα τα όρια ελληνοποίησης προς τα κάτω.
Επίσης, ανοίγει τον δρόμο για όλες τις ελληνικές ομάδες να το κάνουν.
Βέβαια ο πρόεδρος της ΚΑΕ Παναθηναϊκός δήλωσε ότι δεν θα το κάνει ποτέ, αλλά ποτέ μη λες ποτέ λέει το ρητό…
Ο Τόμας Γουόκαπ του Ολυμπιακού έστειλε επιστολή στην ΕΟΚ με την οποία δηλώνει πως νιώθει Έλληνας και πως θέλει να αγωνιστεί στην εθνική μπάσκετ.
Στην επιστολή του προς την ΕΟΚ, ο Τόμας Γουόκαπ εκφράζει τον θαυμασμό του για την Ελλάδα και τονίζει: “Θα ζητήσω από εσάς να με τιμήσετε με την υπέρτατη τιμή για έναν αθλητή, που στην προκειμένη περίπτωση είναι να αγωνιστώ με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδας”.
Μάλιστα, ο παίκτης του Ολυμπιακού αναφέρει πως εφόσον αρνηθεί να παρέχει τις υπηρεσίες του στην «επίσημη αγαπημένη», θα επιστρέψει το διαβατήριο που θα εξασφαλίσει και θα παραιτηθεί από τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτό (όπως π.χ. να αγωνίζεται ως κοινοτικός σε κάποια πρωταθλήματα).
Η υπόθεση έχει ήδη διαβιβαστεί με θετική εισήγηση από την ΕΟΚ στο αρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικών, που επίσης διάκειται θετικά.
Ο γνωστός καλαθοσφαιριστής Νίκος Παππάς είναι αντίπαλος με τον Γουόκαπ τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, με τον πρώτο να αγωνίζεται φέτος στον Παναθηναϊκό και τον δεύτερο στον Ολυμπιακό, αλλά ο Έλληνας γκαρντ αναμένεται να αναλάβει πλέον και πολιτικό ρόλο, κατεβαίνοντας υποψήφιος δήμαρχος στην Αθήνα.
Σε αυτό το πλαίσιο ήταν και η ανάρτησή του για την υπόθεση της ελληνοποίησης του Αμερικανού του Ολυμπιακού, αφού “ανέβασε” τη σχετική είδηση και έγραψε αστειευόμενος: «Έχει δικαίωμα να με ψηφίσει τουλάχιστον;».
Αφού θα έχει ελληνικό διαβατήριο, θα έχει μάλλον και αυτό το δικαίωμα αν θέλει.
Κι αυτό αποτελεί ζήτημα. Στις εκλογές ψηφίζουν αυτοί που βασανίζονται από τις πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων από τότε που γεννήθηκαν…
Δεν νομίζουμε ότι ο Τόμας Γούοκαπ θα έχει προλάβει να ζήσει τι εστί ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Φυσικά, όπως ήταν αναμενόμενο η ΚΑΕ Παναθηναϊκός εξέδωσε δεικτική ανακοίνωση για το θέμα, άλλωστε την αφορά άμεσα καθώς με την κίνηση αυτή ο Ολυμπιακός αποκτά δυνατότητες επιπλέον ενίσχυσης:
«Ο Παναθηναϊκός δεν πρόκειται να ακολουθήσει ποτέ τακτικές κοροϊδίας και ανθελληνισμού που πλήττουν ανεπανόρθωτα το ελληνικό μπάσκετ.
Δεν πρόκειται να ζητήσει την ελληνοποίηση δικών της ξένων αθλητών, ούτε θα μπει στη διαδικασία να ζητήσει να παίξουν περισσότεροι ξένοι και λιγότεροι Έλληνες αθλητές στο πρωτάθλημά μας.
Διότι είμαστε ο Παναθηναϊκός, η μεγαλύτερη ομάδα του ελληνικού αθλητισμού, που πρεσβεύει παντού τα ελληνικά ιδεώδη».
Πάντως η κατάσταση στο ελληνικό μπάσκετ, όπως και στο ελληνικό ποδόσφαιρο θυμίζει πλέον την αξέχαστη Ρένα Βλαχοπούλου στην ταινία «Η Ρένα είναι οφ-σάιντ».
Τότε η Ρένα Βλαχοπούλου είχε πάει στο γήπεδο του Παναθηναϊκού (Πρασιναϊκό τον ονόμαζαν στο έργο) όπου είδε με τα μάτια της να παίζουν μόνο ξένοι στην ελληνική ομάδα, ενώ αντίθετα στην ξένη ομάδα έπαιζαν… Έλληνες.
Έτσι κατέληξε να υποστηρίζει την… ξένη ομάδα που εν τέλει ήταν λιγότερο ξένη από την ελληνική.
Το κακό είναι πως αυτό πάει να γίνει και στην Εθνική Ομάδα που αρχίζει να αποκτά και αυτή χαρακτηριστικά συλλόγου…
Είτε αρέσει είτε όχι η Εθνική Ομάδα ήταν ένας από τους τελευταίους θεσμούς-πυλώνες της χώρας που όταν πρόσφερε περηφάνια στους Έλληνες ήταν από ελληνικά χέρια.
Όσο για τον Γουόκαπ, ναι είναι παιχταράς. Όπως είναι και ο Μάικ Τζέιμς, μήπως να παίξει και αυτός στην Εθνική;
Και μην πει κάποιος ότι η περίπτωση Γουόκαπ είναι ίδια με του Τάιλερ Ντόρσεϊ ή του Ντραζ Μήτρου-Λονγκ.
Αυτοί έχουν ελληνικές ρίζες. Υπάρχει ένα «πάτημα» εκεί…
