Κ.Μητσοτάκης σε Γ.Καπουτζίδη: Αντισταθήκαμε στην «τυραννία της πλειοψηφίας» – Γι’ αυτό θα δίνουμε ανήλικα παιδιά στους ΛΟΑΤΚΙ+

Συζήτηση στο πλαίσιο τους 3ου Συνεδρίου του «The UPFRONT INITIATIVE» είχε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Γιώργο Καπουτζίδη, στην εκδήλωση που έχει ως στόχο την οριστική εξάλειψη του ρατσισμού στους εργασιακούς χώρους όπου δήλωσε ότι νομοθέτησε για να κάνουν γάμο και να παίρνουν παιδιά τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ+ γιατί αντιστάθηκε στην «τυραννία της πλειοψηφίας»!

Ο Κ.Μητσοτάκης δηλώνει ότι όταν κάποιος δηλώνει ότι είναι μειονότητα/μειοψηφία πρέπει να λαμβάνει ειδική νομοθετική προστασία κάτι που όπως είπε έκανε και στην περίπτωση των ομοφυλοφίλων. 

Μάλιστα με βάση τις δηλώσεις του αποκάλυψε ότι ένας από τους στόχους του είναι η μεγαλύτερη «ενσωμάτωση μεταναστών στην εργασία» και δεν έδειξε να ενδιαφέρεται αν έχουν μπει παράνομα ή όχι.

Όπως έδειξε και η τροπολογία για άμεση έκδοση αδειών παραμονής πριν λίγους μήνες φαίνεται ότι θα γεμίσουμε τέτοιες διατάξεις απο την κυβέρνηση που μιλά συνεχώς για προστασία συνόρων αλλά αν μπουν βρίσκουν τρόπο να λάβουν προνόμια.

Μιλώντας στην εκδήλωση που διεξάγεται στο Ωδείο Αθηνών και αποτελεί μέρος της πρωτοβουλίας για την ισότητα, την συμπερίληψη, την ορατότητα και την ποικιλομορφία στον εργασιακό χώρο ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε:

 «Ήταν πολύ σωστή η επισήμανση ότι η ισότητα στον πολιτικό γάμο δεν μας οδηγεί αυτόματα σε έναν καλύτερο κόσμο έχοντας εξαλείψει όλες τις διακρίσεις και τις προκαταλήψεις, είναι όμως ουσιαστικά ένα πολύ σημαντικό βήμα στην σωστή κατεύθυνση» δήλωσε ο πρωθυπουργός.

Και όπως είπε στον κ. Καπουτζίδη, σεναριογράφο, σκηνοθέτη και ηθοποιό, «σήμερα στην κοινωνία υπάρχει μεγάλη ένταση. Υπάρχει πολύ οργή, υπάρχει θυμός, υπάρχει βία, ιδιαίτερα σε νεότερες ηλικίες».

Σχολιάζοντας τις εικόνες με τους δύο τρανσέξουαλ στην πλατεία Αριστοτέλους, την περασμένη εβδομάδα, ο κ. Μητσοτάκης σημείωσε: «όλοι μας αισθανθήκαμε σοκ και οργή για τις εικόνες που είδαμε στη Θεσσαλονίκη που μας υποχρεώνουν να μη βάλουμε το κεφάλι μας στην άμμο […] αλλά να αντιληφθούμε ότι το πρόβλημα αυτό έχει βαθιές ρίζες».

«Για εμάς η συμπερίληψη, καταρχάς στον δικό μας χώρο, σημαίνει περισσότερες γυναίκες. Να ξεκινήσουμε με τα απολύτως αυτονόητα: δεν έχουμε αρκετές γυναίκες στην πολιτική. Παρότι έχουμε υποχρεωτική ποσόστωση στα ψηφοδέλτια, τελικά καταλήγουμε, όταν βλέπουμε τη σύνθεση της Βουλής, να μην βλέπουμε τόσες γυναίκες όσες θα περιμέναμε. Και προσπαθώ συνέχεια, και στο Υπουργικό Συμβούλιο αλλά και στο δικό μου επιτελείο, να έχω περισσότερες γυναίκες».

«Η ελληνική οικονομία αυτή τη στιγμή αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς. Η ανεργία μειώνεται, έχουμε ήδη ζητήματα ελλείψεων προσωπικού. Έχουμε όμως χαμηλή συμμετοχή γυναικών στην απασχόληση, έχουμε χαμηλή συμμετοχή ατόμων με αναπηρία στην απασχόληση, χαμηλή ενσωμάτωση μεταναστών στην απασχόληση. Και αυτό είναι κάτι το οποίο μας δημιουργεί, σήμερα που μιλάμε, προβλήματα.

Δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε την ανάπτυξη της χώρας αν δεν ενισχύσουμε το εργατικό μας δυναμικό. Έχουμε που έχουμε πρόβλημα υπογεννητικότητας στη χώρα, αν κρατάμε και μεγάλες ομάδες που θα έπρεπε ή μπορούν να απασχολούνται έξω από τον ενεργό πληθυσμό, τότε θα έχουμε και άμεσο οικονομικό πρόβλημα ως χώρα».

«Η ισότητα στον πολιτικό γάμο δεν μας οδηγεί αυτόματα σε έναν πολύ καλύτερο κόσμο έχοντας εξαλείψει ουσιαστικά όλες τις διακρίσεις και όλες τις προκαταλήψεις. Είναι όμως ένα πολύ σημαντικό βήμα στη σωστή κατεύθυνση».

«Η πολιτεία πρέπει να νομοθετεί για όλους. Και κατ’ εξοχήν τα ζητήματα των δικαιωμάτων, εξ ορισμού είναι ζητήματα τα οποία αφορούν κατά κανόνα τους λίγους. Και όταν οι φιλελεύθεροι στοχαστές του 18ου ή του 19ου αιώνα άρχισαν να επεξεργάζονται τις έννοιες της ευνομούμενης δημοκρατίας με πιο αναλυτικό τρόπο, πάντα επεσήμαναν έναν κίνδυνο: ο κίνδυνος είναι η τυραννία της πλειοψηφίας. Δεν μπορεί μια ευνομούμενη δημοκρατία να ανεχθεί την τυραννία της πλειοψηφίας, γι’ αυτό και τα ζητήματα που αφορούν τα δικαιώματα δεν μπορούν ποτέ να μπαίνουν σε δημοψηφισματικές λογικές. Και γι’ αυτό και πρέπει να νομοθετούμε, για να προστατεύσουμε και τον έναν ή την μια, εάν αυτό χρειάζεται να γίνει. Και νομίζω ότι έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να το κάνουμε».

«Είναι σαφές ότι σήμερα στην κοινωνία υπάρχει μια μεγάλη ένταση. Υπάρχει πολλή οργή, υπάρχει θυμός, υπάρχει βία -ειδικά σε νεότερες ηλικίες- η οποία πολλές φορές, δυστυχώς, εκδηλώνεται απέναντι σε αυτούς τους οποίους θεωρούμε διαφορετικούς.

Μακάρι να είχα μια εύκολη απάντηση στο πρόβλημα αυτό και σίγουρα η λύση δεν είναι μόνο η καταστολή, η τιμωρία των υπευθύνων με τον πιο αυστηρό αντιρατσιστικό νόμο. Όλα αυτά θα γίνουν. Αλλά πρέπει, νομίζω, να σκαλίσουμε λίγο πιο βαθιά και να καταλάβουμε τι είναι αυτό το οποίο προκαλεί αυτού του είδους τις αντιδράσεις».

«Όλοι μας αισθανθήκαμε ένα σοκ, μια οργή για τις εικόνες που είδαμε στη Θεσσαλονίκη, που μας υποχρεώνουν να μην βάλουμε το κεφάλι μας στην άμμο, να μην πούμε “εντάξει ωραία, κάναμε κάποια σημαντικά πράγματα, πάμε να προχωρήσουμε παραπέρα”. Αλλά να αντιληφθούμε ότι το πρόβλημα αυτό έχει βαθιές ρίζες και θα χρειαστεί πολλή δουλειά όχι για να το ξεριζώσουμε, αλλά σε πρώτη φάση για να το κατανοήσουμε και να το αντιμετωπίσουμε».