Ελληνική Πολιτική
Το αποτέλεσμα των εκλογών της 21ης Μαΐου 2023 ήταν μια πρωτοφανής έκπληξη, ένα γεγονός απροσδόκητο για όλους, ακόμα και για τους ίδιους τους νικητές.
Είναι η πρώτη φορά από τον Β’ ΠΠ και μετά, που ένα κυβερνών κόμμα αύξησε την δύναμη του, ενώ αντίθετα μειώθηκε η εκλογική επιρροή της αντιπολίτευσης.
Δεν έχει ξανασυμβεί αυτό. Συνήθως το κυβερνών κόμμα έχει φθορά. Αντί να έχει αυτό όμως την είχε το κόμμα της αντιπολίτευσης!
Για την ακρίβεια η αντιπολίτευση υπέστη συντριβή με μία διαφορά άνω των 20 μονάδων παρά τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Μητσοτάκη κατά την διάρκεια της τετραετίας, για τα οποία τελικά επιβραβεύτηκε από τον ελληνικό λαό.
Αποδείχτηκε τελικά στην πράξη, ότι οι ψηφοφόροι φοβόντουσαν περισσότερο μία επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ, στην κυβέρνηση, από την επιλογή να παραμείνει η Νέα Δημοκρατία στην εξουσία.
Αντίθετα, με τα πεπραγμένα της κυβέρνησης της ΝΔ, δεν ξέχασαν τα πεπραγμένα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με τα capital control του 2015, για τα οποία δεν έγινε ποτέ ευρεία κουβέντα και για την Ελλάδα η οποία δεν απελευθερώθηκε ποτέ από τα μνημόνια, έστω με κόστος την αποχώρηση της από την ευρωζώνη.
Γιατί, η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έταζε ακριβώς αυτό, ενώ είχε διοργανώσει και το περιβόητο δημοψήφισμα με το οποίο έλαβε την εντολή από τον ελληνικό λαό για να το πράξει.
Αποδεικνύεται επίσης, ότι ο Αλέξης Τσίπρας, παρότι είναι νέος, πολιτικά ο χρόνος του έχει τελειώσει.
Στις επόμενες εκλογές, που πιθανότατα θα γίνουν στις 25 Ιουνίου, ο αντίπαλος του δεν θα είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αλλά αντίθετα θα είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Με αυτόν θα ανταγωνιστεί, για το ποιος από τους δύο θα πάρει την δεύτερη θέση.
Καραντίνα, βίαιες καταστολές κατά την διάρκεια της καραντίνας, υποκλοπές, καλοκαιρινές πυρκαγιές, ακρίβεια, πληθωρισμός, έγκλημα των Τεμπών, όλα αυτά πήραν την «έγκριση» του ελληνικού λαού με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα, ή τουλάχιστον δεν αποδοκιμάστηκαν.
Μάλιστα σε ό,τι αφορά τις υποκλοπές, έχει διαπραχθεί κακούργημα όπως άλλωστε το παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Στις κάλπες αυτό δε στοίχισε τίποτε, και ο οποιοσδήποτε μελλοντικός επόμενος πρωθυπουργός θα μπορεί να κάνει ακόμα χειρότερα.
Ανεξάρτητα με το σκεπτικό, οι Έλληνες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι πλέον δόθηκε το «ελεύθερο» για όλα αυτά.
Όντως, η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε μια επαγγελματική διαχείριση της χώρας, όπως το είπε και ο Κωστής Χατζηδάκης, του οποίου το όνομα βρισκόταν και στην λίστα των παρακολουθούμενων, που σημαίνει πολύ απλά ότι μέχρι και οι υπουργοί παρακολουθούνταν με «επιτελικό και επαγγελματικό» τρόπο.
Αυτή η νίκη, αν επιβεβαιωθεί στις επόμενες εκλογές κάτι που είναι πολύ πιθανό, θα είναι η μεγαλύτερη με βάση τα εκλογικά ποσοστά που έχει επιτευχθεί μέχρι τώρα.
Εάν παραμείνει αυτή η διαφορά και στις δεύτερες εκλογές (που δεν έχει κανένα λόγο ν αμην παραμείνει, πιθανό μάλιστα να διευρυνθεί) «κλειδώνουν» και τη νίκη και στις εκλογές για την μεθεπόμενη τετραετία.
Κάποιος θα πει βέβαια, ότι σε τέσσερα χρόνια μπορούν να συμβούν πολλά.
Αλλά τι άλλο θα μπορούσε να συμβεί; Η συγκεκριμένη κυβέρνηση έκανε λίγο-πολύ τα πάντα. Τι άλλο να κάνει; Να παραδώσει τα δικαιώματα του μισού Αιγαίου; Αυτό είναι πταίσμα πλέον.
Το ότι θα υπογράψει τα τέσσερα εφαρμοστικά πρωτόκολλα των Πρεσπών; Αυτονόητο ότι θα γίνει και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς καμία αντίσταση.
Μήπως να χάσει κάποιον πόλεμο με την Τουρκία; Κανένας πόλεμος δεν πρόκειται να συμβεί επειδή και ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν δεν επιθυμεί πραγματικά κάτι τέτοιο.
Ότι μπορέσει να πάρει από την Ελλάδα, θα το πάρει με τη βοήθεια της Δύσης, η οποία έτσι θεωρεί πως μπορεί να τον εξευμένισει και να παραμείνει στο στρατόπεδο της.
Με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποδεικνύεται ως ο πιο «TEFAL» πολιτικός της νεότερης ελληνικής πολιτικής ιστορίας, καθώς κατά την διακυβέρνηση του δεν υπέστη ούτε γρατζουνιά! Βγήκε εντελώς «ατσαλάκωτος» πολιτικά.
Ελέγχει με επαγγελματικό τρόπο τα ΜΜΕ και περιόρισε επίσης επαγγελματικά τον όποιο αντίλογο (δεν το λέμε εμείς το λέει η έκθεση των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα).
Έχει στηθεί ένα πολιτικό σύστημα το οποίο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Οι συντηρητικοί ψήφοι διεσπάρησαν όπως αποδείχτηκε, σε μικρό-κόμματα, το επιτελικό κράτος αποδείχτηκε ότι δούλεψε υποδειγματικά σε όλα τα επίπεδα με πρώτο και κύριο αποτέλεσμα να εκδιωχθούν ή να εξουδετερωθούν και όλοι οι πιθανοί δελφίνοι.
Ποτέ ένας πολιτικός αρχηγός δεν υπήρξε τόσο απόλυτα… κυρίαρχος.
Για την ιστορία υπενθυμίζονται τα χθεσινά εκλογικά αποτελέσματα και τα ποσοστά ανά κόμμα στο 99% της ενσωμάτωσης:
ΝΔ: 40,79
ΣΥΡΙΖΑ: 20,07
ΠΑΣΟΚ: 11,46
ΚΚΕ: 7,22
Ελληνική Λύση: 4,45
ΝΙΚΗ: 2,92
Πλεύση Ελευθερίας: 2,88
ΜεΡΑ25: 2,61
Οι 20 μονάδες της Νέας Δημοκρατίας από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό διαφοράς του πρώτου από το δεύτερο κόμμα στα χρονικά της Μεταπολίτευσης.
Οι δύο άλλες φορές ήταν το 1974 και το 1977.Σημειώνεται όμως ότι τότε οι συνθήκες ήταν «ιδιαίτρερες» λόγω του ότι η χώρα είχε εξέλθει από την επταετή περίοδο της δικτατορίας.
Συγκεκριμένα, το 1974 η ΝΔ με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή συγκέντρωσε το 54,37% ενώ η Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις του Γεώργιου Μαύρου κατάφερε να συλλέξει το 20,42%, με τη διαφορά μεταξύ τους να είναι στο 33,95%.
Σημειώνεται πως οι ελληνικές βουλευτικές εκλογές του 1974 ήταν οι πρώτες μετά τη Δικτατορία των Συνταγματαρχών.
Διεξήχθησαν από την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, στις 17 Νοεμβρίου 1974.
Οι εκλογές διεξήχθησαν με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής.
