Ελληνική Πολιτική
Ο πρωτότοκος υιός του τέως Βασιλιά Κωνσταντίνου, Παύλος προσφώνησε τον πατέρα του ως Βασιλιά ενώ και και οι 12 συνοδικοί μητροπολίτες τον μνημόνευσαν και αυτοί ως Βασιλιά!
Ο Παύλος έκανε ιδιαίτερη μνεία στην προσπάθεια του πατέρα του να ανατρέψει το Απριλιανό καθεστώς. Ήταν ο μόνος που προσπάθησε άσχετα με την αποτυχία του εγχειρήματος.
Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος ήταν ο μόνος που αντιστάθηκε στην επταετία της Χούντας και προσπάθησε να επαναφέρει την Δημοκρατία με το γνωστό Αντικίνημα της 13ης Δεκεμβρίου του 1967.
Φανερά συγκινημένος και με «πνιγμένο» λυγμό, ο Παύλος εκφώνησε τον επικήδειο για τον πατέρα του, τέως βασιλιά Κωνσταντίνο, στην κηδεία του στη Μητρόπολη Αθηνών το μεσημέρι της Δευτέρας. «Καλό ταξίδι», του είπε με λυγμούς ενώ η μητέρα του, Άννα Μαρία, τον κοίταγε και αυτή συγκινημένη.
Ο πρωτότοκος γιος του, απευθύνθηκε άμεσα στον εκλιπόντα πρώην μονάρχη της Ελλάδας, αποκαλώντας τον με το μικρό του όνομα, τον τίτλο του ως βασιλιά, τον τίτλο του ως ολυμπιονίκη αλλά και με το πιο απλό και τρυφερό «πατέρα μου».
«Κωνσταντίνε, μεγαλειότατε, βασιλιά πατέρα μου, παππού, ολυμπιονίκη, την οδυνηρή αυτή ημέρα του χωρισμού, για την αγαπημένη σου βασίλισσα και μητέρα μας, για εμάς τα παιδιά και τα εγγόνια σου, για όλους όσους ήρθαν σήμερα να σε αποχαιρετήσουν για τελευταία φορά.
Αλλά και για όλους εκείνους που τιμούν τη μνήμη σου και ήταν αδύνατο να είναι σήμερα μαζί σου. Δεν είναι αυτό το τέλος πατέρα, θα ζεις πάντα στη σκέψη μας και στην καρδιά μας. Όπως συμβαίνει σε κάθε ελληνική οικογένεια, όταν χάνει ό,τι πιο αγαπητό και ό,τι πιο πολύτιμο έχει στη ζωή της.
Στερήθηκες πολύ νέος τον πατέρα σου αλλά είχες την παρακαταθήκη του, όταν ανέλαβες την ευθύνη του ελληνικού θρόνου.
Σου είπε «αφιέρωσον τη ζωήν σου εις την ευτυχίαν της πατρίδος, ουδεμία ευγενέστερα και αξιόλογος αποστολή, ενθυμού πάντοτε ότι είναι προτιμότερον να υποφέρει ο βασιλεύς παρά ο λαός και η χώρα».
Είναι ακριβώς αυτή η παρακαταθήκη προς εσένα που έδωσες σε εμένα, τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου. Σύμβολο τιμής, κανόνας συμπεριφοράς για όλη μας τη ζωή. Έφερες τιμή στην πατρίδα μας με το χρυσό μετάλλιο.
Ήταν μια δύσκολη εποχή όταν ανέβηκες στον θρόνο. Σκληρότατες συγκρούσεις και πάθη αβυσσαλέα, με αποτέλεσμα που δεν ήθελε κανείς. Από την πρώτη στιγμή αντιστάθηκες στους πραξικοπηματίες. Η προσπάθειά σου απέτυχε, όμως δεν ήθελες μένοντας στην Ελλάδα να γίνεις η αιτία μιας νέας αιματοχυσίας.
Δέχθηκες με σεβασμό την απόφαση του ελληνικού λαού. Η αγάπη σου για τη νεολαία, την εκπαίδευση και τον αθλητισμό ήταν διαρκής.
Η οικογένεια ήταν το παν. Πάντα πιστεύατε ότι είναι το θεμέλιο της κοινωνίας. Μαζί με τη μητέρα μας δημιουργήσατε μια μεγάλη οικογένεια που την ενώνει άρρηκτα η αγάπη προς την πατρίδα. Ο Θεός σε αξίωσε να αφήσεις την τελευταία σου πνοή στην πατρίδα μας, την οποία αφιέρωσες όλη σου τη ζωή.
Εμείς, τα παιδιά σου, τα εγγόνια σου, θα προσφέρουμε πάντα στην πατρίδα, στην Ελλάδα. Η ισχύς της πατρίδας είναι η αγάπη του Έλληνα για αυτή.
Καλό ταξίδι».
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος που προεξάρχει της Εξοδίου Ακολουθίας είχε δίπλα του, δεξιά και αριστερά, τους 12 συνοδικούς μητροπολίτες, 6 και 6.
Η εξόδιος ακολουθία, όπως έχει γίνει γνωστό «τελείται κατά το βυζαντινό τυπικό ενώ κάθε φορά που αποκαλούν, τον εκλιπόντα, τον προσφωνούν «Αξιομακάριστε δούλε του Θεού ημών σε αποχαιρετούμε» και προσθέτουν «το Βασιλέως ημών γενόμενος», εννοώντας δηλαδή ότι εκπορεύεται από βασιλιά και ότι είναι βασιλικής γενιάς.
Εκτός από την παρουσία των 12 συνοδικών μητροπολιτών, ενδεικτική της επισημότητας που θέλησε να προσδώσει η Ιεραρχία στην κηδεία, είναι και τα άμφια που επέλεξαν να φορέσουν.
Η εξόδιος ακολουθία τελείται με λευκά άμφια, το χρώμα της Ανάστασης και του φωτός, γιατί η υμνολογία της ακολουθίας είναι αναστάσιμη και ευφρόσυνη. Όπως αναφέρεται, το χρυσό συμβολίζει την απαστράπτουσα λάμψη του Θείου, την ουράνια δόξα.
Το μαύρο, αποτελεί ένα από τα συχνότερα χρησιμοποιούμενα στην Αγία Γραφή χρώματα. Περιγράφει το ασθενές σώμα, τον θάνατο, το πένθος. Επιπλέον τη μετάνοια και τη λύπη.
