Η Ανανεωτική Αριστερά, η πολιτική κίνηση που συμμετέχει στο ΠΑΣΟΚ, μετά τη συνεδρίαση την Κυριακή της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής της, τονίζει πως «Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ενισχύσει το άνοιγμα στον κόσμο του Κέντρου και της Αριστεράς».
Στην ανακοίνωση της αναφέρει αρχικά ότι «οι εσωκομματικές διαδικασίες ανάδειξης προέδρου στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ήταν υποδειγματικές και κατέγραψαν τον χώρο μας ως ένα σοβαρό κομματικό παράδειγμα. Ο διάλογος ήταν σημαντικός και ανέδειξε πολιτικά ζητήματα και ιδέες».
Επισημαίνει ωστόσο πώς «η διαδικασία εκλογής με ανοιχτό μητρώο έως την τελευταία στιγμή της ψηφοφορίας είναι ένα θέμα που πρέπει να συζητηθεί ψύχραιμα με στόχο την ορθολογική λειτουργία των πολιτικών κομμάτων στην Ελλάδα που δεν πρέπει να δίνουν εικόνα ενός «κέντρου διερχομένων» σε σοβαρά ζητήματα ταυτότητας». Τονίζει ακόμη το γεγονός ότι η διαδικασία στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ μπορεί να κεφαλαιοποιηθεί, όπως δείχνουν και οι αυξητικές τάσεις για τα ποσοστά από τις δημοσκοπήσεις.
«Κανένα περιθώριο συγκυβέρνησης με τη ΝΔ»
Τα στελέχη της Ανανεωτικής Αριστεράς διαπιστώνουν ότι με την σημερινή κυβέρνηση τραυματίζεται σοβαρά και το Κράτος Δικαίου και υπογραμμίζουν ότι «δεν υπάρχει κανένα περιθώριο συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ»
Προτείνουν ανάληψη πρωτοβουλιών στη για την δημιουργία εναλλακτικής λύσης στην κυβέρνηση Μητσοτάκη με κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες ικανές να κάνουν εφικτή μια νέα κυβερνητική λύση με προοδευτικό πρόσημο.
«Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ διορθώνοντας λάθη και παραλείψεις που αναδείχθηκαν στον εσωκομματικό διάλογο πρέπει να ενισχύσει το άνοιγμα στον κόσμο του προοδευτικού Κέντρου, της Ανανεωτικής Αριστεράς και της πολιτικής Οικολογίας. Η σύγχρονη Κεντροαριστερά οφείλει, με σαφείς κοινωνικές προτεραιότητες και συμπερίληψη όλων των τάσεων της Σοσιαλδημοκρατίας, να μετεξελιχθεί σε μια ισχυρή Δημοκρατική παράταξη ικανή να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις», τονίζουν.
Σχετικά με τον διάλογο με την Τουρκία επισημαίνουν ότι είναι στην βάση των εθνικών μας θέσεων σοβαρή στρατηγική επιλογή ενώ τάσσονται υπέρ της συνύπαρξης δύο ανεξάρτητων κρατών -του Ισραήλ και της Παλαιστίνης- ως μόνη λύση ανάμεσα στον Ισλαμικό εξτρεμισμό και στις ασύμμετρες αντιδράσεις του καθεστώτος Νετανιάχου.