Μ.Αποστολάκη: «Το ΠΑΣΟΚ είναι μια ιστορία με ανοιχτούς ορίζοντες και πρέπει να τους κρατήσουμε ανοιχτούς»

Η Μιλένα Αποστολάκη, με δήλωσή της αναφέρθηκε στην επέτειο συμπλήρωσης των 50 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ.

Η βουλευτής του κόμματος, περιγράφει τα προτάγματα της εποχής που ο Ανδρέας Παπανδρέου εκφώνησε την ιδρυτική διακήρυξη του Κινήματος και αναφέρεται στο σήμερα αλλά και στα στοιχήματα του αύριο.

«Το ΠΑΣΟΚ είναι μια ιστορία με ανοιχτούς ορίζοντες. Και αυτούς τους ορίζοντες πρέπει να τους κρατήσουμε ανοιχτούς» αναφέρει και προσθέτει:

«Η ανασύνταξη ενός πλειοψηφικού προοδευτικού πόλου που θα εκφράσει ένα ανέστιο και σιωπηλό κοινωνικό ρεύμα, το οποίο αναζητά όπως και τότε εκπροσώπηση αλλά κυρίως ελπίδα, συνιστά σήμερα τον πιο αυθεντικό και γόνιμο τρόπο για να τιμηθεί και να εορτασθεί αυτή η σημαντική επέτειος».

Για να καταλήξει πως όπως και τότε, η κρίση πρέπει να γίνει καθώς για το ΠΑΣΟΚ «η παρούσα συνθήκη συνιστά μια κυκλική υπόμνηση της ιστορίας του, της παρακαταθήκης του και κυρίως της ευθύνης του για την νέα Αλλαγή που έχει ανάγκη η χώρα μας».

Το κείμενο της Μιλένας Αποστολάκη για την επέτειο 50 ετών από το ΠΑΣΟΚ:

«Σαν σήμερα πριν από πενήντα χρόνια, η γενέθλια ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ ήρθε να συμπυκνώσει μια σειρά από κοινωνικά αιτήματα της μεταδικτατορικής Ελλάδας που επωάζονταν χωρίς ωστόσο μέχρι τότε να έχουν βρει κυρίαρχη πολιτική έκφραση.

Το τρίπτυχο των προταγμάτων του Ανδρέα Παπανδρέου, Λαϊκή κυριαρχία, Εθνική ανεξαρτησία, Κοινωνική δικαιοσύνη, εξέφρασε τον πολιτικό παλμό της μεταπολίτευσης. Εξέφρασε την ανάγκη υπέρβασης των πολυετών αποκλεισμών από τους οποίους περιθωριοποιούνταν ευρύτατα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.

Σε αυτούς, τους μη προνομιούχους, ο Ανδρέας Παπανδρέου έδωσε ορατότητα και φωνή, διασφαλίζοντάς τους χώρο και θέση στο πολιτικό ,κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι. Με τη διακήρυξη της 3 του Σεπτέμβρη ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ εξέφρασε την ώριμη ανάγκη ενός πολιτικού και κοινωνικού ριζοσπαστισμού.

Την ανάγκη ενίσχυσης του αισθήματος της εθνικής κυριαρχίας μετά το τραύμα της χούντας και της προδοσίας της Κύπρου. Την ανάγκη και το αίτημα για αναδιανομή εισοδημάτων αλλά κυρίως ευκαιριών. Όλα αυτά αποτέλεσαν το ενθουσιώδες περιεχόμενο της «Αλλαγής» που συνόψισε ένα συλλογικό στόχο στη βάση του οποίου θα συγκροτηθεί για πρώτη φορά το 1981 ένα πλειοψηφικό κοινωνικό ρεύμα.

Μια συμμαχία κοινωνικών δυνάμεων με πολυσυλλεκτική ταυτότητα και χαρακτηριστικά πολιτικής ηγεμονίας που δεν επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια μόνο κατά τις επάλληλες εκλογικές νίκες, αλλά λειτούργησε ως ιδεολογικός και πολιτικός καταλύτης ακόμα και από τη θέση της αντιπολίτευσης.

Έτσι οικοδομήθηκε μεταπολιτευτικά η μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Με αφετηρία την διακήρυξη της 3 του Σεπτέμβρη, με πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς, με νίκες και ήττες και με κυρίαρχη πολιτική επένδυση που σφράγιζε το κοινωνικό συμβόλαιο, την ενότητα απέναντι στον διχασμό.

Πενήντα χρόνια μετά, σε συνθήκες διευρυνόμενης ανασφάλειας και αποκλεισμών οι μη προνομιούχοι του σήμερα αναζητούν ορατότητα, έκφραση και κυρίως ελπίδα απέναντι σε αλλεπάλληλους κινδύνους που ναρκοθετούν τη δυνατότητα οικοδόμησης ενός αξιοπρεπούς παρόντος και πολύ περισσότερο τη δυνατότητα σχεδιασμού ενός μέλλοντος ασφάλειας και δημιουργίας.

Αυτό το κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον της επισφάλειας και της απελπισίας μετά τη δραματική περιπέτεια της χρεοκοπίας, συντηρείται και διευρύνεται, στερώντας από ευρύτερα στρώματα της παραγωγικής και δημιουργικής Ελλάδας την ελπίδα και την προοπτική.

Και είναι και πάλι, όπως τις παραμονές της Αλλαγής στη χώρα μας, αυτή η διεύρυνση των ανισοτήτων και η γιγάντωση της απόστασης ανάμεσα στους κερδισμένους και τους χαμένους ,που γεννούν τα σύγχρονα πιεστικά κοινωνικά αιτήματα τα οποία επιζητούν προοδευτική έκφραση με τις εγγυήσεις που το ΠΑΣΟΚ παρά τα λάθη, τις παραλείψεις και τις παθογένειες του κυβερνητισμού του προσέφερε στην χώρα και στους πολίτες.

Αναφέρομαι στην αξιοπιστία, την ευθύνη και την ενότητα. ως εγγυήσεις πάνω στις οποίες η δημοκρατική παράταξη οικοδόμησε τις βαθιές ρίζες της , συνθήκη στην οποία σε μεγάλο βαθμό οφείλεται η αντοχή του ΠΑΣΟΚ και το θετικό του αποτύπωμα όπως αυτά καταγράφονται σε όλες τις έρευνες της κοινής γνώμης που δημοσιεύονται με αφορμή την συμπλήρωση της δίδυμης επετείου των 50 ετών από τη μεταπολίτευση και από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ είναι μια ιστορία με ανοιχτούς ορίζοντες. Και αυτούς τους ορίζοντες πρέπει να τους κρατήσουμε ανοιχτούς.

Η ανασύνταξη ενός πλειοψηφικού προοδευτικού πόλου που θα εκφράσει ένα ανέστιο και σιωπηλό κοινωνικό ρεύμα, το οποίο αναζητά όπως και τότε εκπροσώπηση αλλά κυρίως ελπίδα, συνιστά σήμερα τον πιο αυθεντικό και γόνιμο τρόπο για να τιμηθεί και να εορτασθεί αυτή η σημαντική επέτειος.

Η ανάγκη για δίκαιη κατανομή στον πλούτο, τις ευκαιρίες και τα βάρη, η ανάγκη για επανοικοδόμηση του διαλυμένου κοινωνικού κράτους, η ανάγκη για ισονομία και σεβασμό στο κράτος δικαίου, οι δίκαιες μεταρρυθμίσεις που δεν γίνονται, συγκροτούν σήμερα ένα ηχηρό κοινωνικό αίτημα, χωρίς αντίστοιχη πολιτική εκπροσώπηση της κοινωνικής πλειοψηφίας που το εκφράζει.

Για το ΠΑΣΟΚ η παρούσα συνθήκη συνιστά μια κυκλική υπόμνηση της ιστορίας του, της παρακαταθήκης του και κυρίως της ευθύνης του για την νέα Αλλαγή που έχει ανάγκη η χώρα μας.

Όπως και τότε η κρίση πρέπει να γίνει ευκαιρία. Ευκαιρία για την πατρίδα, για τους πολλούς, για όσους δεν έχουν φωνή που ακούγεται, για τη νέα γενιά, για ότι γόνιμο και δημιουργικό μπορεί να διασφαλίσει ένα δίκαιο μέλλον».