Η πραγματική διαφορά στις δημοσκοπήσεις, η αγωνία της κυβέρνησης πριν το «πέναλτι» του τουρισμού και η απροθυμία Τσίπρα

(Aνανέωση από αρχικό κείμενο: 21/3 – 23:09) Στο μισό των εθνικών εκλογών, περί τις 4 μονάδες, είναι η διαφορά που καταγράφεται πλέον μεταξύ Νέας Δημοκρατίας του ΣΥΡΙΖΑ σε ότι αφορά την απόλυτη πρόθεση ψήφου, με την ΝΔ να προηγείται περί τις 5 μονάδες σε ότι αφορά την αναγωγή επί των αναποφάσιστων.

Αυτή είναι σήμερα η πραγματική εκλογική επιρροή των δύο μεγάλων κομμάτων σε πείσμα των δημοσιοποιημένων δημοσκοπήσεων των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ με τη ΝΔ να βρίσκεται στο 25-27% στην πρόθεση ψήφου και τον ΣΥΡΙΖΑ περί το 23%.

Να σημειώσουμε ότι η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο του 2019 ήταν περί τις 8,5 μονάδες, αλλά η ΝΔ έχει πλέον μεγάλη διαρροή προς «τα δεξιά».

Πάνω από εννέα μονάδες διαρρέουν στα τέσσερα βασικά κόμματα (Ελληνική Λύση, Κίνημα Ελεύθερων Ανθρώπων, Έλληνες για την Πατρίδα, Δημιουργία) και άλλα μικρότερα του χώρου.

Με τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά με την Άγκυρα να τρομοκρατούν εν όψει πρόωρης προσφυγής στην κάλπη την κυβέρνηση (είναι απίστευτο ότι σπεύδει στη Τουρκία στις 14 Απριλίου ο υπουργός Εξωτερικών Ν.Δένδιας μετά από ένα χρόνο οργιωδών τουρκικών προκλήσεων που εξαέρωσαν όλη την κυβερνητική αερολογία, ειδικά με τις έρευνας του Oruc Reis εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας), η κυβέρνηση αναζητεί αγωνιωδώς «παράθυρο ευκαιρίας» για εθνικές εκλογές.

Και το σημαντικότερο δεν είναι η πίεση στα εθνικά. Έτσι ή αλλιώς ότι θέλει να κάνει η Άγκυρα, το κάνει και «θερμή» σύγκρουση δεν πρόκειται να υπάρξει καθώς για μια σύγκρουση χρειάζονται… «δύο».

Όταν ο ένας υποχωρεί μόνιμα δεν μπορεί να υπάρξει «θερμή» σύγκρουση.

Η αφόρητη πίεση είναι στην οικονομία. Τα «πεντακοσάρικα» τελειώνουν το Πάσχα, τα αποθέματα στα ταμεία έχουν παραχωρήσει το ρευστό στις… αράχνες και οικονομία πορακτικά δεν υπάρχει, εν μέρει λόγω κυβερνητικής ανικανότητας και εν μέρει λόγω των ειδικών συνθηκών που επικρατούν -και θα συνεχίσουν να επικρατούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι του 2022- λόγω κορωνοϊού.

Ο τουρισμός του 2021 είναι το στοίχημα για το αν θα καταστεί δυνατόν πληρωθούν μισθοί και συντάξεις το φθινόπωρο και τον δύσκολο χειμώνα, τον πιο δύσκολο χειμώνα μετά την Κατοχή.

Αν οι τουριστικές κρατήσεις μέχρι τέλος Απριλίου δεν είναι αυτές που να διασώζουν έστω και τα προσχήματα (ούτε για αστείο δεν περιμένει κανείς φυσικά τις εισροές των 9 δισ. ευρώ που δήλωσε ότι περιμένει εφέτος ο Κ.Μητσοτάκης) και το καλοκαίρι θα φέρει περισσότερα οικονομικά προβλήματα από αυτά που θα λύσει, τότε η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες μπορεί να γίνει και τον Μάιο με ημερομηνία την 23η Μαΐου, αν φυσικά το εγκρίνει το Βερολίνο, το οποίο έχει πλέον τον απόλυτο έλεγχο της κυβέρνησης.

Το ερώτημα είναι αν το εκλογικό αποτέλεσμα είναι καταστροφικό για τη νυν κυβέρνηση με το σύστημα της απλής αναλογική (όποτε και να γίνουν εκλογές από τώρα και μέχρι το τέλος της τετραετίας, σε καμία περίπτωση και με κανένα σενάριο οι έδρες δεν θα ξεπεράσουν τις 120), αν θα υπάρξει και δεύτερη προσφυγή στην κάλπη με ενισχυμένη αναλογική ή το Βερολίνο θα «σπρώξει» σε οικουμενική με πρωθυπουργό πρόσωπο κοινής αποδοχής, όπως έγινε στην Ιταλία.

Στην κυβέρνηση απλά προσεύχονται «μην στραβώσει« κάποιος ολιγάρχης ιδιοκτήτης τηλεοπτικού καναλιού και ξεφύγει καμία «κανονική» δημοσκόπηση γιατί τότε δεν θα μιλάμε για «ελεγχόμενη και υπό όρους απώλεια εξουσίας» σε περίπτωση εκλογών, αλλά για ολική καταστροφή με ζητούμενο ακόμα και την πρώτη θέση!

Και υπόσχονται πλούσια μερίδια από τα 32 δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης τα οποία θα μοιραστούν σε ιδιώτες. Από το συνολικό πακέτο των 32 δισ. ευρώ το 70% των κονδυλίων θα συμβασιοποιηθεί έως και το 2022, το υπόλοιπο έως το τέλος του 2023.

Αν πραγματικά κάτι σώζει την κυβέρνηση στην παρούσα φάση είναι η απροθυμία του Αλέξη Τσίπρα να διεκδικήσει την εξουσία και να επωμιστεί το βάρος διαχείρισης της νέας οικονομικής καταστροφής.

Είναι βέβαιο ότι προτιμά την συγκυβέρνηση και την αποστασιοποίηση από την άμεση διακυβέρνηση της χώρας. Ελπίζοντας σε καλύτερες ημέρες μετά το 2022.