Με τον… Τσαουσέσκου, που είχε συγκεντρώσει στα χέρια του όλες τις εξουσίες και η ομαλή μετάβαση στη νέα εποχή προϋπόθετε την εγκατάλειψή του, παρομοιάζει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο Νίκος Μαραντζίδης.
«Ο Τσαουσέσκου ήταν ο μόνος που είχε νομικά μεταφέρει την ευθύνη και τον έλεγχο των μυστικών υπηρεσιών (της Σεκιουριτάτε δηλαδή) υπό τον προσωπικό του έλεγχο και του στενού οικογενειακού του κύκλου. Στην πράξη ο Τσαουσέσκου παρακολουθούσε όλους εχθρούς και φίλους του καθεστώτος, συνεργάτες και στελέχη της ηγεσίας του κόμματος», εκτιμά ο γνωστός καθηγητής και προσθέτει: «Όποιος πιστεύει ότι ελέγχοντας τα πάντα και τους πάντες μπορεί να αποφύγει την νέμεση της ιστορίας, αυταπάται. Αργά ή γρήγορα αυτή θα έρθει».
Αναφέρει χαρακτηριστικά ο Νίκος Μαραντζίδης:
«Μια ιστορία που ίσως διδάσκει: ξέρεις γιατί ο Τσαουσέσκου ήταν ο μόνος στην Ανατολική Ευρώπη όταν έπεσαν τα κομμουνιστικά καθεστώτα που είχε τέτοιο δραματικό τέλος, ενώ οι άλλοι ακόμη κι Γιαρουζέλσκι ή ο Χόνεκερ απλώς πήγαν στην άκρη; Γιατί ο Τσαουσέσκου ήταν ο μόνος που είχε νομικά μεταφέρει την ευθύνη και τον έλεγχο των μυστικών υπηρεσιών (της Σεκιουριτάτε δηλαδή) υπό τον προσωπικό του έλεγχο και του στενού οικογενειακού του κύκλου. Στην πράξη ο Τσαουσέσκου παρακολουθούσε όλους εχθρούς και φίλους του καθεστώτος, συνεργάτες και στελέχη της ηγεσίας του κόμματος . Όταν ήρθε το τέλος, όλοι ήξεραν ότι κάθε ομαλή μετάβαση προϋπέθετε την εγκατάλειψη αυτού του τύπου.
Όποιος πιστεύει ότι ελέγχοντας τα πάντα και τους πάντες μπορεί να αποφύγει την νέμεση της ιστορίας, αυταπάται. Αργά ή γρήγορα αυτή θα έρθει».