Γιατί η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα είναι η πρώτη σοβαρή μεταρρύθμιση στο κράτος τις τελευταίες δεκαετίες (upd)

(Ανανέωση από αρχική δημοσίευση: 13:38): Ο υπουργός Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης, παρουσίασε πριν από λίγο το νομοσχέδιο για την ίδρυση των μη κρατικών πανεπιστημίων, κατι το οποίο αποτελεί την πρώτη σοβαρή μεταρρύθμιση στο κράτος τις τελευταίες δεκαετίες

Στην πραγματικότητα έγινε πράξη με καθυστέρηση πολλών ετών το αυτονόητο.

Το ν/σ έχει τίτλο «Ενίσχυση Δημοσίου Πανεπιστημίου- Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων» και αποτελείται από 200 άρθρα.

Σύμφωνα με τον προγραμματισμό της κυβέρνησης θα εισαχθεί άμεσα στη Βουλή και θα ψηφιστεί μέσα στον Φεβρουάριο.

Από τον Σεπτέμβριο του 2025 ξεκινούν οι αιτήσεις για εγγραφή στα μη κρατικά πανεπιστήμια όπως ανακοίνωσε ο υπουργός.

Ο υπουργός παρουσίασε τις βασικές διατάξεις λέγοντας ότι για να υπάρχει ένα καθεστώς ισονομίας ανάμεσα σε δημόσια και ιδιωτικά πανεπιστήμια όσον αφορά στην εισαγωγή των Ελλήνων φοιτητών στα μη κρατικά ΑΕΙ θα πρέπει οι υποψήφιοι να έχουν «πιάσει» την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής του πεδίου τους κατά τις πανελλαδικές και αυτή θα είναι η μοναδική σύνδεση στο σύστημα πρόσβασης μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών ΑΕΙ.

Για τα μέλη ΔΕΠ, θα υπάρχει ασυμβίβαστο- δεν θα μπορούν να υπηρετούν στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο και ταυτόχρονα να διδάσκουν σε μη κρατικό.

Ο υπουργός δεν ανακοίνωσε τα ονόματα των πανεπιστημίων, με τα οποία έχουν ξεκινήσει οι συζητήσεις για ίδρυση παραρτημάτων τους.

Ανέφερε, ωστόσο ως παραδείγματα ξένων πανεπιστημίων που έχουν ιδρύσει παραρτήματα σε άλλες χώρες τη Sorbonne, το Yale, το Johns Hopkings, Duke, New York University, Rochester Institute of Technology.

Οι τίτλοι σπουδών θα σφραγίζονται από το υπουργείο Παιδείας και δεν θα χρειάζεται αναγνώριση από το ΔΟΑΤΑΠ.

 Ο υπουργός δήλωσε ότι θα αυτονομηθεί το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και αποκτά σύστημα διακυβέρνησης όπως και όλα τα υπόλοιπα δημόσια πανεπιστήμια και ότι θα υπάρχουν κοινά μεταπτυχιακά των δημοσίων πανεπιστημίων με ξένα πανεπιστήμια.

Μεταξύ άλλων προβλέπεται ότι τα ιδρύματα:

• Αποκτούν μεγαλύτερη ευελιξία ως προς την ίδρυση, συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων με τη σύμφωνη γνώμη της Ανεξάρτητης Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης.
• Οι φοιτητές θα μπορούν να εισάγονται στα Μη Κρατικά Πανεπιστήμια και μέσω της διεξαγωγής των Πανελλαδικών Εξετάσεων πιάνοντας την ελάχιστη βάση εισαγωγής του πεδίου και όχι του τμήματος
  
• Δημιουργείται μηχανισμός χρηματοδότησης καινοτόμων ιδεών.
• Απαλλάσσει τη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση από τη γραφειοκρατία.
• Αναβαθμίζεται το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης με ίδρυση νέων τμημάτων και νέα προγράμματα σπουδών.

Η θέση του pronews.gr είναι καθαρά υπέρ της ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων καθώς θεωρούμε ότι τα κρατικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα εξετράπησαν του ρόλου τους από την Μεταπολίτευση και μετά και αυτή η εκτροπή συντελέστηκε με ευθύνη κυρίως της Αριστεράς, αλλά και των κυβερνήσεων της ΝΔ, που αρχικά ανέχτηκαν και εν συνεχεία «βολεύτηκαν», με ένα σαθρό και χρεοκοπημένο εκπαιδευτικό σύστημα κατά βάση κομματικής-πελατειακής βάσης.

Η έλευση μη κρατικών πανεπιστημίων σε μία χώρα όπου το κράτος εμπόδιζε την διάχυση της γνώσης, σε όποιον δεν πετύχαινε στις πανελλήνιες ή πανελλαδικές εξετάσεις, έπαιξε κρίσιμο ρόλο στο να μείνουν απαίδευτες, με ότι αυτό συνεπάγεται, οι γενιές μετά την δεκαετία του ’70 την ώρα που συντελείτο η τεχνολογική επανάσταση την οποία ήταν αδύνατο να παρακολουθήσουν τα κρατικά ΑΕΙ.

Ο καταστροφικός νόμος-πλαίσιο της κυβέρνησης Α.Παπανδρέου οπότε και δόθηκε η δυνατότητα στους φοιτητές να συνδιοικούν (!) τα ΑΕΙ, ήταν η οριστική «ταφόπλακα» της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Για το συγκεκριμένο ν/σ Πιερρακάκη το μόνο που μπορούμε να κατηγορήσουμε είναι ότι έπρεπε να έχει έρθει τουλάχιστον 20 ή 30 χρόνια πριν, είτε από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (του πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού) είτε από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.

Και μόνο το γεγονός ότι όλες αυτές τις δεκαετίες πλήρωναν μόνο οι έχοντες και κατέχοντες για τους γόνους τους, στα πανεπιστήμια του εξωτερικού, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία που έμενε εκτός των πανελλαδικών δεν είχε καμία ή χαμηλής ποιότητας εκπαίδευση στα διάφορα μη αναγνωρισμένα «κολέγια», τα λέει όλα.

Με την ίδρυση των μη κρατικών πανεπιστημίων θα αυξηθεί και  ανταγωνισμός για τα κρατικά τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Και θα πρέπει άμεσα να «ανοίξει» η πρόσβαση και σε αυτά, έστω έναντι ενός ελάχιστου αντιτίμου.

Η πρόταση του Γ.Μπαμπινιώτη ο οποίος δήλωσε πως οι απόφοιτοι Λυκείου θα μπορούν να εγγράφονται μόνο με το απολυτήριο τους είναι και ηθική και δημοκρατική και θα συντελέσει στο έπακρο στον υγιή ανταγωνισμό με τα μη κρατικά πανεπιστήμια.

Τέλος, να σημειώσουμε ότι αν έμεναν στην Ελλάδα τα χρήματα που έχουν διατεθεί από τις ελληνικές οικογένειες (υπολογίζονται πάνω από 50 δισ. ευρώ) μετά το 1974 για τις σπουδές των παιδιών τους στο εξωτερικό, δεν θα υπήρχε καν η δικαιολογία του ελλειμματικού ισοζυγίου που μας έστειλε στα μνημόνια το 2010.