Επί 29 ημέρες καίγεται το όρος Όρβηλος στις Σέρρες και υπάρχει μία εξήγηση για την αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού καθώς για τις καμένες πλέον περιοχές υπήρχε αίτημα για εγκατάσταση ανεμογεννητριών το οποίο είχε απορριφθεί!
Η κατάθεση ντοκουμέντο στο περιφερειακό συμβούλιο κεντρικής Μακεδονίας από τον σύμβουλο Β.Ρόκο ρίχνει άπλετο φως.
Βασίλης Ρόκος «Ερωτήματα για την καταστροφική πυρκαγιά στον Όρβηλο Σερρών»
Συγκεκριμένα ο περιφερειακός σύμβουλος, Β.Ρόκος και επικεφαλής της παράταξης «ΣΥΝ-εργασία» με μεθοδικότητα και στοιχεία αποδεικνύει πως σε όποια περιοχή έγινε αίτημα στην ΡΑΕ για εγκατάσταση ανεμογεννητριών και αυτό απορρίφθηκε είτε από την ΡΑΕ, είτε από το δασαρχείο, τότε εκεί ξέσπασε πυρκαγιά και με βάση κάποια νομικά «παράθυρα» αλλά και με απόφαση του ΣτΕ το 2012 και με κατάλληλες «αλλαγές» της νομοθεσίας το 2014, κατέστη εφικτό να εγκατασταθούν τελικώς ανεμογεννήτριες, παρά το γεγονός ότι οι περιοχές ήταν αναδασωτέες!
Συγκεκριμένα όπως εξηγεί ο Β.Ρόκος:
«Η αυξανόμενη ανησυχία για την αλληλεπίδραση μεταξύ των αιτημάτων για εγκατάσταση ανεμογεννητριών και των πυρκαγιών που εκδηλώνονται στις συγκεκριμένες περιοχές, όπως οι Σέρρες και η Αθήνα, εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τις διαδικασίες αδειοδότησης και τις
περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Τα δεδομένα δείχνουν ότι οι περιοχές όπου
απορρίφθηκαν αιτήσεις για αιολικά πάρκα παρουσιάζουν αυξημένη δραστηριότητα πυρκαγιών, γεγονός που ενδέχεται να υποδεικνύει μια συσχέτιση μεταξύ των απορριπτικών αδειών και της επιθυμίας για καθαρισμό των εκτάσεων, προκειμένου να διευκολυνθεί η εγκατάσταση
των ανεμογεννητριών.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν συλλεχθεί, παρατηρείται ότι, παρά τις απορρίψεις αδειών από την ΡΑΕ, ακριβώς στις ίδιες περιοχές εμφανίστηκαν πυρκαγιές.
… Εμφανίστηκαν πυρκαγιές στον Ορβήλο και στο Μενοίκιο. Στις περιοχές παρόλο που υπήρχε έγκριση από την ΡΑΕ, απορρίφθηκαν από το δασαρχείο λόγω της έλλειψης διένεξης μεγάλων χωματόδρομων ώστε να διέλθουν τα φορτηγά για τις ογκώδεις ανεμογεννήτριες, καθώς αυτό είχε ως προϋπόθεση κόψιμο πολλών δέντρων.
Συμπτωματικά ξέσπασαν πυρκαγιές και στις δύο περιοχές και δεν υπάρχει εδώ και 5 ημέρες καμία εναέρια συνδρομή της πυροσβεστικής, ενώ η φωτιά μαίνεται για 26η ημέρα (τώρα πλέον βρισκόμαστε στην 29η ημέρα).
… Παράλληλα, η περιοχή της Αθήνας, όπου δεν έχουν εγκριθεί αιτήσεις, έχουν ξεσπάσει πυρκαγιές, προκαλώντας ανησυχίες για τις περιβαλλοντικές πολιτικές και την αδειοδότηση.
Στο σημείο που έγινε αίτημα για ανεμογεννήτριες ξέσπασε πυρκαγιά (εννοεί το Βαρνάβα)»/
Στην κατάθεση ντοκουμέντο ο περιφερειακός σύμβουλος καταθέτει και τις απορριφθείσες αιτήσεις σε αυτές περιοχές, όπως και ποιες εταιρείες τις έκαναν!
Και συνεχίζει: «Αγαπητέ κύριε Υπουργέ συμπτωματικά βλέπετε πως όπου απορρίφθηκε αίτηση για ανεμογεννήτριες ξέσπασαν πυρκαγιές».
Παραθέτει όμως και το νομικό πλαίσιο και το πώς διαμορφώθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να κατασκευαστεί ανεμογεννήτρια σε περιοχή που το αίτημα έχει απορριφθεί αλλά και έχει κηρυχθεί αναδασωτέα μετά από πυρκαγιά!
Διαβάζοντας κάποιος προσεκτικά θα καταλάβει ότι οι πολλές και επαναλαμβανόμενες συμπτώσεις προκαλούν σε υπέρτατο βαθμό το Νόμο τον Πιθανοτήτων.
«Βάση του εκτελεστικού νόμου 998/1979 σε εκτέλεση ως των άνω συνταγματικών επιταγών και διατάξεων των άρθων 24 και 117 το συντάγματος και συγκεκριμένα στο άρθρο 38 παράγραφος 1 τα δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν οι καταστρέφονται από δασική
πυρκαγιά κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέα.
Σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 1 έως 3 όπως τροποποιηθηκαν μετά άρθρο 36 του νόμου 4280 /2014 δεν επιτρέπεται μεταβολή των δασικών εκτάσεων και δασών.
Σύμφωνα όμως με την παράγραφο 3 δίνεται η δυνατότητα για κατασκευή ΑΠΕ και σταθμών αποθήκευσης.
Το άρθρο 24 παρ 1 του Συντάγματος κατοχυρώνει ρητά την αρχή της αειφορίας.
Μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 ορίζεται πως «απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και δασικών εκτάσεων εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία ή αγροτική
εκμετάλλευση ή άλλη χρήση τους που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον».
Επίσης, στη διάταξη του άρθρου 117 παρ 3 του Συντάγματος ορίζεται ότι «δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλον τρόπο αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν τον χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν.
Κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό».
Το ΣτΕ το 2012 με την απόφαση της Ολομέλειας 2499 προβαίνει σε νομολογιακή στροφή σε αντίθεση με την προ του 2011 νομολογία καθώς αποφαίνεται πως «σκοπός της διάταξης του αρ 107 παρ 3 του Συντάγματος, παρά την απόλυτη διατύπωσή της, δεν ήταν η παντελής απαγόρευση οποιασδήποτε επέμβασης σε αναδασωτέα έκταση, ακόμη και
για σκοπούς ύψιστου δημοσίου συμφέροντος, για τους οποίους θα ήταν επιτρεπτή η εκτέλεση έργου σε υφιστάμενο δάσος, αλλά η προστασία των δασικών οικοσυστημάτων από την οικοπεδοποίηση…».
Με αυτόν τον τρόπο με τον Ν 4280/2014 επιτρέπεται και στις αναδασωτέες εκτάσεις η χωροθέτηση και εγκατάσταση έργων ΑΠΕ «αφού δεν συνιστούν τα έργα αυτά μεταβολή της κατά προορισμό χρήσης των
δασών»!
Τέλος, με την απόφαση του ΣτΕ 1429/2022 που αφορά υπόθεση χωροθέτησης αιολικών πάρκων στις Κυκλάδες επιβεβαιώθηκε ότι η εγκατάσταση ανεμογεννητριών δεν απαγορεύεται σε περιοχές Natura, με την εξαίρεση των οικοτόπων προτεραιότητας, των περιοχών απόλυτης προστασίας, των υγροτόπων Ραμσάρ, των πυρήνων των εθνικών δρυμών
και των κηρυγμένων μνημείων της φύσης και αισθητικών δασών.
Το ΣτΕ το 2004 έκρινε ότι για να είναι συμβατή η εγκατάσταση Α/Γ σε δάση απαιτείται να προβλέπεται η δραστηριότητα αυτή σε χωροταξικό
σχέδιο.
Σε μεταβατικό στάδιο η εγκατάσταση αιολικού πάρκου ήταν
επιτρεπτή μόνον αν είχε προηγηθεί σε επίπεδο περιφέρειας η συνολική μελέτη ώστε να συνεκτιμώνται οι ενεργειακές ανάγκες καθώς και οι επιπτώσεις από την εγκατάσταση των Α/Γ και να προσδιορίζεται η φέρουσα ικανότητα της περιοχής στον τομέα αυτόν».
Για να το κάνουμε πενηνταράκια και να μπορέσει να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε με πολύ απλά λόγια.
Υπάρχει απόρριψη αιτήματος για εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε μία περιοχή επειδή είναι δασική;
Μυστηριωδώς η περιοχή αυτή θα αρπάξει φωτιά, θα καεί ολοσχερώς με έναν επίσης μυστήριο τρόπο (αφού σχεδόν πάντα ο κρατικός μηχανισμός αδυνατεί να την ελέγξει και να την σβήσει με βάση τα αποτελέσματα) και στο τέλος υπάρχει το κατάλληλο νομικό πλαίσιο για να εγκατασταθούν οι ανεμογεννήτριες στην καμένη πλέον περιοχή.