Πολιτεία δυο «ταχυτήτων»: Παίρνουν τα παιδιά από τους «Παλαιοχριστιανούς» αλλά όχι από τους Ρομά και δίνουν ανήλικα παιδιά σε ΛΟΑΤΚΙ+

Η Πολιτεία όπως πάντα, εμφάνισε επιλεκτική «ευαισθησία» στην υπόθεση της πολύτεκνης οικογένειας «Παλαιοχριστιανών» που ζουν κοντά στο χωριό Μάννα της ορεινής Κορινθίας καθώς ο εισαγγελέας ζήτησε την… απομάκρυνση των παιδιών τους ενώ την ίδια στιγμή θα παραδίδονται βάσει νόμου πλέον, ανήλικα παιδιά σε «παντρεμένους» ΛΟΑΤΚΙ+!

Η βασική αιτιολογία αυτής της ενέργειας είναι πως τα παιδιά του Μάνου Καλαϊτζιδάκη δεν πάνε στο σχολείο και θεωρεί ο μέσος Νεοέλληνας πως έχουν κακή διαβίωση.

Θα πει κάποιος έτσι ορίζει ο νόμος.

Ωραία, αφού έτσι ορίζει ο νόμος γιατί δεν δίνεται η σχετική εντολή και για τα παιδιά των Ρομά που δεν τα στέλνουν στο σχολείο; Και αυτό μάλιστα το έθιξε ο ίδιος ο Καλαϊτζιδάκης και όταν το ρώτησε δημοσίως απάντηση δεν έλαβε.

Εκεί ο νόμος γιατί δεν εφαρμόζεται; Ή θα εφαρμόζεται για όλους ή για κανέναν.

Αυτό σε ό,τι αφορά το σχολείο. Σε ό,τι αφορά την κακή διαβίωση, είναι κάτι πολύ σχετικό.

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μάθει να ζουν με λίγα πράγματα και είναι ευτυχισμένοι, γιατί η ευτυχία δεν κρύβεται στις υλικές απολαύσεις και υπάρχουν άλλοι που έχουν τα πάντα και διαθέτουν υψηλά εισοδήματα και είναι οι πιο «άδειοι» άνθρωποι που μπορεί να συναντήσει κάποιος.

Οπότε τίθεται το ερώτημα γιατί να απομακρύνουν τα παιδιά από την οικογένεια.

Θα μπορούσαν να στείλουν μία κοινωνική λειτουργό και έναν ψυχολόγο και να συζητήσουν κάποια πράγματα. Μπορεί να πείθονταν με λογικά επιχειρήματα να εγγράψουν τα παιδιά τους στο σχολείο.

Δυστυχώς η απόφαση αυτή ευνοεί κάποια βασικά πολιτικού τύπου αφηγήματα.

Η οικογένεια αυτή είναι χρήσιμη για να καταδειχτεί στο ελληνικό κοινό πως οι ετεροφυλόφιλοι μπορούν τελικά να… μην είναι και τόσο καλοί γονείς.

Τα χαρακτηριστικά της οικογένειας όμως δίνουν «λαβές» και για άλλα «ωραία» τέτοια αφηγήματα.

Είναι «Παλαιοχριστιανοί», δηλαδή σκληροπυρηνικοί Ορθόδοξοι (Παλαιοημερολογίτες επί της ουσίας), οπότε με έντεχνο τρόπο περνάει το μήνυμα πως οι «φανατικοί» Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν μπορούν να είναι καλοί γονείς, καλοί πολίτες και γενικότερα να είναι σε τίποτα καλοί, από όλα αυτά που δέχεται η «Νέα Εποχή» της αριστερής «woke» κουλούρας που με το έτσι θέλω, επιχειρούν να επιβάλουν παντού, γιατί είναι παγκοσμιοποιητική, διεθνιστική και προπάντων καταστρέφει τις παραδοσιακές αξίες.

Χωρίς παραδοσιακές αξίες, οι άνθρωποι είναι εύκολο να ελεγχθούν, να κατευθυνθούν και κυρίως να δέχονται εντολές όσο παράλογες κι αν μπορεί να είναι αυτές.

Επίσης χωρίς παραδοσιακές αξίες καταστρέφουν και τους κανόνες της κοινής λογικής, διότι η λογική βασίζεται στα λεγόμενα «στερεότυπα» που είναι η βάση της επαγωγικής σκέψης.

Αν γίνει αυτό, θα επακολουθήσει αυτό…. και κ.ο.κ.

Υπάρχει και ένα τρίτο χαρακτηριστικό που η καθεστηκυΐα τάξη δεν θα ήθελε με τίποτα να γίνει μεταδοτικό.

Η οικογένεια αυτή, ασχέτως αν συμφωνούμε, μας αρέσει ή δεν μας αρέσει ο τρόπος ζωής της και η στάση της στην κοινωνία, έχει επιτύχει να ζει σχεδόν ολοκληρωτικά ανεξάρτητη από την όποια εξουσία, αφού δεν πληρώνει για τα τρόφιμα της, κατασκευάζει μόνη της την τροφή της, δεν πληρώνει ηλεκτρικό ρεύμα γιατί δεν χρησιμοποιεί και έχει σχεδόν μηδενικές ανάγκες άρα και μηδενικές εξαρτήσεις.

Τέτοιο είδος ανθρώπων δεν θα ήθελε ποτέ η εξουσία να γίνει πλειοψηφικό ρεύμα. Άνθρωποι που δεν εξαρτώνται από τίποτα δεν υπακούουν ποτέ.

Ακόμα και η ανάδειξη του θέματος της οικογένειας αυτής δύο ημέρες αμέσως μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τους ΛΟΑΤΚΙ+, προκαλεί κάποιες εύλογες απορίες.

Μα τόσο σύμπτωση πια;

Εν πάσει περιπτώσει για το ζήτημα του σχολείου υπάρχει νομοθεσία και πρέπει να τηρηθεί αλλά θα πρέπει να τηρείται για όλους, όχι μόνο για όσους «βολεύει».

Δεν ισχυριζόμαστε ούτε ότι εγκρίνουμε, ούτε ότι δεν εγκρίνουμε τον τρόπο ζωής της οικογένειας.

Βέβαια να σημειώσουμε, ότι τουλάχιστον στα πλάνα από τα βίντεο που παρουσίασαν τα τηλεοπτικά κανάλια, στο σπίτι της οικογένειας φάνηκε να υπάρχει μία βιβλιοθήκη με αρκετά βιβλία.

Με βάση το πώς έχουν καταντήσει τα σχολεία στη σημερινή εποχή «παίζει» τα παιδιά της οικογένειας να έχουν στο τέλος πολύ περισσότερες γνώσεις από τα παιδιά της «νορμάλ» ελληνικής κοινωνίας.

Αλλά αυτό, «είναι μία άλλη ιστορία που κι αυτή επίσης θα ειπωθεί» παραφράζοντας την εισαγωγή στα βιβλία του Ρόμπερτ Χάουαρντ, όταν διηγούνταν τις ιστορίες του πασίγνωστου ήρωά του, του Κόναν.